U Jugi je imao karijeru vrednu pomena, cela nacija ga je obožavala: Ali tragedije koje je doživeo izazivaju jezu

Dragomir Felba igrao je u više od 100 domaćih filmova, ali za mlađu publiku će verovatno glavna asocijacija biti deda Straja iz serije "Otvorena vrata".

Felba je tad imao skoro 75 godina i bila je to jedna od njegovih poslednjih uloga.

Rođen je 1921. u Skoplju, studirao je Tehnički i Pravni fakultet, a u 25. godini se ipak opredelio za glumu. Na filmu je debitovao tri godine kasnije, s malom ulogom u filmu "Sofka" Radoša Novakovića, a odmah zatim uskočio u glavnu ulogu koja će mu odrediti karijeru - u filmu "Barba Žvane" (1949) u režiji Vjekoslava Afrića oživeo je iskusnog, sredovečnog seljaka iz Istre, koji, služeći se raznim lukavstvima, savladava opasnosti kako bi pomogao partizanima.

Taj film ostvario je izuzetan uspeh i Felbu učinio zvezdom. U nastavku je igrao uglavnom u ratnim filmovima, od kojih se posebno se ističe uloga oca koji oplakuje sina u "Kozari" (1962) Veljka Bulajića, za koju je nagrađen na Pulskom festivalu.

Igrao je i u pozorištu, a pojavio se i u nekoliko stranih ostvarenja kao što su pseudoistorijski spektakl "Marko Polo" iz 1965. godine ili zapadnonemački vestern-mjuzikl "Graf Bobi na Divljem Zapadu" u kojem je glumio lokalnog šerifa Milera.

Kritičari su ga prozvali srpskim Stivom Mekvinom, što zbog fizičkog izgleda, što zbog načina glume koji je podsećao na čuvenog američkog glumca.

Poslednji put se pojavio pred kamerama u melodrami "Senke uspomena" (2000), a mnogi i nisu znali koliku bol je nosio u sebi.

Njegova ćerka Ivana je preminula 1999. godine nakon duge i teške bolesti, a njegova supruga je zbog te tragedije iste godine izvršila samoubistvo.

Dragomir Felba se posle 2000. potpuno povukao iz posla.

Preminuo je 2006. godine u svojoj 85. godini života. Sahranjen je u Aleji zaslužnih građana na Novom groblju u Beogradu.

Bonus video:

(Espreso/Informer/S.Kostić/prenela:B.S.)