OVO JE PRAVO POREKLO MARIJE IZ "ŽIKINE DINASTIJE": Nećete moći da POVERUJETE u TU istinu o GLUMICI

Rialda Kadrić je bivša jugoslovenska glumica prepoznatljiva po ulozi Marije u filmskom serijalu „Lude godine“. Rođena je 14. juna 1963. godine u Beogradu, a preminula 25. januara u Atini. Od polovine 80-ih godina 20. veka živi i radi kao psihoterapeut u Londonu. Popularnost je stekla sa samo 14 godina glumeći u serijalu „Lude godine“. Mariju Todorović, kasnije Pavlović je igrala ukupno osam puta. Odigrala je još nekoliko manjih uloga, a od početka 90-ih godina ne bavi se glumom.

U Velikoj Britaniji je prvo radila kao novinarka i reporterka, a potom se specijalizovala za psihoanalizu. Tim poslom se bavi od polovine 2000-ih godina.

Rialda Kadrić je rođena 1963. godine u Beogradu. Do šeste godine je sa roditeljima živela u Ulici proleterskih brigada, preko puta Muzeja Nikole Tesle. Potom su se preselili u Ulicu Narodnog fronta, gde je živela sa roditeljima i bakom do odlaska u London.

Pohađala je Osnovnu školu „Isidora Sekulić“, te bila član Dramske sekcije Radio Beograda. Imala je samo 13 godina kada je snimila svoj prvi film. Po završetku gimnazije, a pre upisa na fakultet mesec dana je provela u Parizu. Za tako kratko vreme je zavolela francusku prestonicu i verovala je da će se tamo ponovo vratiti. Kao član Dramske sekcije Radio Beograda još kao devojčica je stekla prva znanja o glumi. Ipak, veliki trenutak se desio 1976. godine kada se prvi put pojavila na filmu. Sledeće godine je sa sjajnom glumačkom ekipom snimila film o odrastanju „Lude godine“.

Već je kao tinejdžerka dobila priliku da „peče zanat“ sa Dragomirom Bojanićem Gidrom, Darom Čalenić, Markom Todorovićem i Jelenom Žigon. Njen partner je u tom filmu bio Vladimir Petrović kome je to takođe prva velika uloga. Rialda je u partizanskom filmu „Dvoboj za južnu prugu“ iz 1978. godine tumačila mladu partizanku. Režiser Zdravko Velimirović ju je ponovo spojio sa Gidrom, a mlada glumica je dobila priliku i da uči od iskusnih kolegica poput Radmile Savićević. Rialda je 1985. godine odigrala manju ulogu u TV drami „Lepotica iz Amhersta“ koju je režirao Stanko Crnobrnja, po scenariju Vlade Petrića. Tumačila je Cecu u komediji „Ćao, inspektore“, dok je glavna uloga pripala Velimiru Bati Živojinoviću. Treći nastavak „Ludih godina“ je premijerno prikazan već u februaru 1981. godine pod nazivom „Ljubi, ljubi, al` glavu ne gubi“. Ovog puta su Bobo i Marija pomalo skrajnuti, a priča je izgrađena na situacijama u kojima se zbog ljubavi prema ženama nalazi Žika (Dragomir Bojanić Gidra).

Početkom 1983. godine objavljen je četvrti deo „Ludih godina“ pod naslovom „Kakav deda, takav unuk“. Peti deo „Idi mi, dođi mi“ u bioskopima se pojavio u novembru iste godine, a Rialda je ponovo utelovila Mariju. S

ledeće godine je igrala medicinsku sestru u komediji „Moljac“ koja je proslavila glumca Miodraga Andrića, poznatijeg kao Ljuba Moljac. Krajem juna 1984. godine publika je imala priliku da pogleda šesti deo „Žikine dinastije“ koji je objavljen pod naslovom „Šta se zgodi kad se ljubav rodi“. Ovog puta, fokus je sa Marije i Bobe prebačen na njihovog sina Mišu (Nikola Kojo). Ni osam godina nakon prvog dela serijala interesovanje za dogodovštinama porodica Pavlović i Todorović nije jenjavalo pa je snimljen sedmi deo pod nazivom „Žikina dinastija“.

Osmi nastavak ciklusa „Lude godine“ je publici predstavljen 1986. godine pod imenom „Druga Žikina dinastija“. I ovog puta uspeh nije izostao, ali je to ujedno bio poslednji film iz serijala. Dve godine kasnije Kadrićeva je igrala prodavačicu u knjižari u filmu „Suncokreti“. Poslednji film koji je snimila je bila drama Milana Jelića „Čudna noć“ koja je objavljena 1990. godine. Nakon toga više nije snimala filmove, te se posvetila drugim zanimanjima. Na pitanje novinara zašto je prekinula perspektivnu glumačku karijeru, Rijalda je odgovorila da je to bio mladalački eksperiment i da je posao psihoterapeuta nešto u čemu zaista uživa.

O svom poreklu je izjavila da joj je deda bio Rus, majka Srpkinja, a otac musliman.

(Espreso)