IZNENAĐUJUĆE
NIKO NE ZNA DA JE OVAJ GLUMAC BIVŠI MUŽ MIRE STUPICE: Srbi će ZANEMETI kada vide KO JE U PITANJU
Mira je debitovala 1941. godine u pozorištu, ali zlatan period njene karijere nastupa posle venčanja s Bojanom Stupicom, s kojim je radila u Jugoslovenskom dramskom pozorištu, kao i u drugim pozorištima u tadašnjoj Jugoslaviji
Mira Stupica je bila velika proslavljena glumica.
Bila je i ostala jedna od najvećih, najboljih i najpoznatijih srpskih glumica u istoriji kinematografije, sa glumačkom karijerom koja je trajala više od 60 g.
Mira je debitovala 1941. godine u pozorištu, ali zlatan period njene karijere nastupa posle venčanja s Bojanom Stupicom, s kojim je radila u Jugoslovenskom dramskom pozorištu, kao i u drugim pozorištima u tadašnjoj Jugoslaviji. Od 1955. do 1957. godine bila je članica ansambla Hrvatskog narodnog kazališta, gde je premijerno igrala sestru Magdalenu u “Gloriji” Ranka Marinkovića.
Po povratku u Beograd nastavila je da glumi u Jugoslovenskom dramskom pozorištu, kao i u Beogradskom dramskom pozorištu.
Provela je punih šezdeset godina života na sceni. Bila je i član Narodnog pozorišta u Beogradu, u Šapcu, u Nišu. Na scenama ovih i drugih teatara bila je Šekspirov Puk, Držićeva Petrunjela, Molijerova Klodina, Goldonijeva Mirandolina, Krležina Melita i Barunica Kasteli, Nušićeva Živka, Brehtova Dženi. Glumila je u televizijskim serijama “Bukvar” i “Priče iz fabrike”, i u filmovima “Bakonja fra-Brne”, “Jara gospoda”, “Hanka”, “Krvava bajka”, “Mali čovek”.
Decenijama je važila za jednu od najlepših umetnica na ovim prostorima, a njena lepota nije ništa manja bila ni kada je ušla u desetu deceniju života. Ipak, Mira je bila mišljenja da je lepota ponekad teška.
Najvažniju ulogu u njenoj karijeri ima stupanje u Jugoslovensko dramsko pozorište i susret sa Bojanom Stupicom koji ima presudan uticaj na sazrevanje njenog glumačkog talenta. Tokom duge karijere ostvarila je brojne antologijske uloge, posebno u delima Šoa, Brehta, Držića, Marinkovića, Pirandela i Kohouta, što joj je donelo brojne nagrade i priznanja (među ostalim i Sedmojulsku nagradu SR Srbije). Ostaće zapažena njena gluma u Gospođi ministarki Branislava Nušića. Igrala je, brojne glavne uloge, i u Narodnom pozorištu u Beogradu.
U periodu do 1970. godine, dok je radila u Jugoslovenskom dramskom pozorištu, glumila je periodično ili je gostovala u Hrvatskom narodnom kazalištu, zatim Atelje 212 gde je gostovala, Beogradsko dramsko pozorište i u Crnogorskom narodnom pozorištu.
Najviše je glumila u Jugoslovenskom dramskom pozorištu i u Narodnom pozorištu, gde se najčešće smenjivala i prelazila. Bila je u braku sa Bojanom Stupicom sve do njegove smrti 1970. godine. 1973. godine, udala se za Cvijetina Mijatovića, sa kojim je bila u braku do njegove smrti 1993. godine.
Bila je prvo udata za glumca Milivoja Popovića Mavida (1909—1994), a potom za Bojana Stupicu (1910—1970). Kao udovica ponovo se udala za političara Cvijetina Mijatovića, koji je od 1974. do 1984. godine bio član Predsedništva SFRJ, a od 1980. do 1981. godine predsednik Predsedništva. Iz prvog braka ima ćerku Milku-Minu, od koje ima unuku Miu i praunuka Maksima. Sestra je glumca Bore Todorovića i tetka glumca Srđana Todorovića.
(Espreso)
Uz Espreso aplikaciju nijedna druga vam neće trebati. Instalirajte i proverite zašto!