OVO JE PRAVO POREKLO LJUBOMIRA BANDOVIĆA: Nećete moći da POVERUJETE da je rođen u TOJ ZEMLJI

Ljubomir Bandović je srpski pozorišni, filmski i televizijski glumac, prepoznatljiv po ulogama u predstavama „Klaustrofobična komedija“ i „Pazarni dan“, filmovima „Neprijatelj“ i „Hotel Beograd“, te serijama „Ono kao ljubav“, „Vojna akademija“, „Južni vetar“ i drugima. Rođen je 8. jula 1976. godine u selu Andrijevci, nedaleko od Beranama. Živi i radi u Beogradu. Glumom je amaterski počeo da se bavi sa 12 godina i to u pozorištu „Bora Stanković“ u Vranju. Sa 17 godina je bio potpuno siguran da želi da postane glumac, a sa 23 godine mu se ta želja i ostvarila jer je stekao diplomu Fakulteta dramskih umetnosti u Beograd.

Bandović je u dosadašnjoj karijeri odigrao na stotine različitih uloga, te ga svako prepoznaje po nekoj od njih. Od 2000. godine je stalni član ansambla Jugoslovenskog dramskog pozorišta (JDU), ali je neretko igrao predstave i u drugim teatrima, poput Beogradskog dramskog pozorišta, Narodnog pozorišta, Ateljea 212 i Zvezdara Teatra.

Pored bogate pozorišne karijere, Ljubomir gradi i uspešnu televizijsku i filmsku karijeru. Tumačio je više od 50 likova na filmu i televiziji, a danas se smatra jednim od najboljih glumaca svoje generacije. Tome idu u prilog i brojne nagrade koje je do sada osvojio. Njegova ljubav prema pozorištu se rodila relativno rano. Naime, roditelji su preko sindikata dobijali karte za predstave, ali su retko išli. Zato Ljubomir i njegov brat Goran, nikako nisu želeli da propuste tu vrstu zabave. Već tada ga je počeo fascinirati prostor scene na kojoj se rađala umetnost.

Zato se već u 12. godini pojavio u vranjskom pozorištu „Bora Stanković“, gde je narednih pet godina igrao u devet predstava. Pošto se otac nije slagao s njegovom odlukom da se u životu bavi glumom, Ljubomir je sa nepunih 18 godina tajno otišao u Beograd kako bi se raspitao šta je potrebno da se spremi za prijemni ispit na Fakultetu dramskih umetnosti. Za prijemni je spremio tridesetak imitacija, osam monologa i četiri pesme, a prošao je zahvaljujući imitaciji pokojnog pevača Nina i pokojnog jugoslovenskog predsednika Slobodana Miloševića. Primljen je u klasu profesora Vlade Jeftovića kome je već na prvom predavanju priznao da je gluv na jedno uho.

Studirao je sa Natašom Šolak, Andrejom Šepetkovskim, Pavlom Pekićem, a diplomirao je glumu na FDU-u sa 23 godine. Poput većine mladih glumaca, Ljubomir Bandović je još tokom studija počeo da glumi u predstavama. Od 2000. godine njegov dom je Jugoslovensko dramsko pozorište, na čijoj sceni je utelovio mnoge značajne uloge. Osim JDP-a, Bandović je igrao na scenama Beogradskog dramskog pozorišta, Zvezdara teatra, Ateljea 212 i drugih pozorišta. Na sceni Beogradskog dramskog pozorišta u oktobru 2007. godine Egon Savin i Mirza Fehimović su premijerno predstavili dramu „Ćeif“ u kojoj je Ljubomir tumačio lik Salka Halilovića, dok su ostale uloge pripale Dušanki Stojanović, Radmili Tomović, Nebojši Ljubišiću i drugima. Ova uloga mu je 2008. godine donela nagradu Zoran Radmilović za glumačku bravuru.

U Ateljeu 212 Bandović je glumio u predstavama „Svici“,“Pazarni dan“ i drugima, dok je na sceni Beogradskog dramskog pozorišta pored uspešne predstave „Ćeif“, glumio i u komadima „Eling“, „Falsifikator“ i drugi.

Televizijska publika je Ljubomira Bandovića upoznala 1996. godine kada je igrao šefa nabavke u seriji „Gore dole“ u režiji Miloša Radivojevića, a po scenariju Gordana Mihića. Serija je doživela dve sezone, a premijerno emitovana na programu Radio-Televizije Srbije. Bandović je i 2012. godine radio nekoliko velikih projekata. Glumio je kapetana Žarača u seriji „Vojna akademija“ i policajca u drami „Smrt čoveka na Balkanu“. Manja Uloga mu je pripala i u drami „My Beautiful Country“ („Najlepša je zemlja moja“). Reč je o filmu mlade nemačke rediteljke čija radnja je smeštena na Kosovo i Metohiju tokom rata devedesetih godina 20. veka.

Ljubomir Bandović je rođen 1976. godine u selu Andrijevci kod Berana. Njegov otac Radonja je po struci elektroinženjer koji je nedugo nakon njegovog rođenja dobio posao u gradskoj pekari u Vranju. Porodica Bandović se iz Andrijevaca preselila u Vranje, gde je majka Dušanka radila u Fabrici obuće „Koštana“.

U jednom intervjuu glumac je priznao da su on i njegov četiri godine stariji brat Goran mnogo vremena provodili sa svojim dedom Radetom, koji im nije bio biološki deda, ali je takav utisak ostavljao na dečake. Premda je deda Rade radio u pekari, to ga nije sprečavalo da skoro svako jutro ide sa dečacima u grad da im kupi neku igračku.

(Espreso)