KRALJEVI BEOGRADSKOG PODZEMLJA: Živeli su burno, poginuli mladi, a sada su procurile njihove mračne tajne

Laka "lova", lepe devojke, brza kola i opasan život učinili su ih upamćenim dan danas.

Beogradsko podzemlje devedesetih bilo je nadaleko poznato. Kriminalci koji su tada "vedrili i oblačili" neretko su delovali i širom granica naše zemlje pa su bili poznati i po Evropi.

Oni su uživali jedan život koji bi "obični smrtnici" teško mogli i da zamisle, međutim taj život nije trajao dugo. Ovo su neka od najzvučnijih imena asfalta tog vremena.

Zemunski klan

Vođe ozloglašenog "Zemunskog klana" koji je harao Beogradskim podzemljem krajem devedesetih i početkom dvehiljaditih godina bili su Dušan Spasojević poznatiji pod nadimkom Šiptar kao i Mile Luković Kum.

Okupili su bandu koja je tih godina harala ne samo Beogradom već i šire, sejali su strah i smrt. Podigli su velelepnu vilu u Šilerovoj ulici, koja je kasnije srušena, najverovatnije kako bi se zataškala veza tada aktuelnih političara sa njima.

Bili su osumnjičeni za organizaciju atentata premijera tadašnje države Zorana Đinđića, a samo 15 dana kasnije njihova unakažena tela pronađena su u vikendici na Meljaku. Spasojević je imao 35 godina dok je Luković imao godinu manje.

Jedan od žestokih momaka koji je u pravom smislu reči ulivao strah u kosti svojim protivnicima samom svojom pojavom, bio je Mihajlo Divac.

Rođen je na Novom Beogradu 1967. godine i već od malih nogu je počeo da se bavi boksom. Kao borac bio je veoma srčan, a upravo tom osobinom su ga i kasnije, kada je debelo zagazio u kriminalne vode, ljudi karakterisali.

Prošao je ratišta devedesetih nakon kojih se intenzivnije posvetio kriminalu. Tokom svog "delovanja" na Novom Beogradu, Mihajlo Divac je bio kralj reketiranja.

Divac je obožavao da se bije sa zatvorskim čuvarima, koji su vrlo zazirali od njega. Jednom prilikom, kada mu je neki od čuvara obećao batine, Divac je istog momenta skočio na njega. Voleo je da ih provocira i upada u konflikte sa organima reda.

Ubijen je sa 28 godina metkom s leđa.

Zoran Šijan

Jedan od "opasnih momaka" tog doba, vođa surčinskog klana ali i šampion u kik-boksu bio je Zoran Šijan. Bio je šampion Evrope u kik-boksu ali i vođa kriminalne bande iz Surčina koja se bavila organizovanom krađom i preprodajom ukradenih automobila, kao i trgovinom narkoticima.

Bio je vođa Zemunskog klana.

"Moji prijatelji iz Surčina, trude se, uostalom kao i ja, da nešto stvore, da sebi i svojima omoguće što bolji život“, rekao je Zoran Šijan u intervjuu 1998. godine, kada je odgovarao na pitanja o surčinskom klanu pa dodao:

"Svi oni imaju firme, obimne poslove i partnere. Neki moji prijatelji rade sa inostranstvom, gde je, naravno, mogućnost zarade veća. Da li to treba odmah, bez argumenata, podvesti pod kriminal?"

Osuđen je tokom života za šest krivičnih dela, a ubijen je na uglu Nemanjine i Svetozara Markovića. Imao je samo 35 godina kada je nastradao.

Knele

Aleksandar Knežević Knele jedna je od najpoznatijih figura beogradskog asfalta s početka devedesetih godina. Bio je iz naselja Braće Jerković, kojim se ponosio, a kao dečak nije nagoveštavao da će kasnije izabrati put kriminala. U školi je bio odličan đak, vrsni sportista, kao mali je jedva preživeo penicilinski šok, a i dalje se ne zna pod kojim okolnostima je izabrao asfalt.

Početkom devedesetihg godina prošlog veka, Knele upoznaje najpoznatijeg Voždovčanina, Đorđa Božovića Gišku sa kojim ubrzo postaje veliki prijatelj uprkos razlici u godinama.

Veoma brzo počinje da se druži i sa ostalim zvučnim imenima beogradskog asfalta tog doba među kojima su Radovan Lagundžić zvani Žabac, Romeo Savić, Mirko Tomić poznatiji kao Bosanac ali i Goran Vuković Majmun, tadašnji šef Voždovačkog ganga, čiji član i sam ubrzo postaje.

Voleo je da se bije, da puca i ranjava.

Knele je poslednjih meseci svog života živeo u beogradskom hotelu "Hajat", u kome je i ubijen pod sumnjivim okolnostima.

Naime, 28. oktobra 1992. godine, na podu sobe 331 njegovo izrešetano telo pronašla je sobarica. Imao je 21 godinu.

Goran Vuković Majmun

Goran Vuković zvani Majmun rođen je 1959. godine u Beogradu. Od pentranja po prozorima i provala u stanove do ubistva čoveka koji se smatra "ocem" organizovanog kriminala u Srbiji, Vukovićev život bio je poprilično turbulentan.

Prvi put dospeva na robiju sa 24 godine, 1983. godine međutim tada je još bio mladi razbojnik kriminalac. Ipak, ubrzo mu se životni put drastično menja.

Javnosti je postao poznat 1986. godine kada je u Frankfurtu, ispred zgrade suda, upucao Ljubomira Magaša poznatijeg kao Ljubu Zemunca. Taj događaj ga je lansirao u sam vrh kriminalnog miljea tadašnje države, a razlog za ubistvo je, najverovatnije, osveta.

Goran Vuković često se nalazio na spisku za odstrel, pa je tako sigurnu smrt izbegao čak pet puta.

Koban napad na Vukovića, odigrao se ispred Jugoslovenskog dramkog pozorišta dok je ulazio u svoj prepoznatljivi "BMW".

Napadači su prišli iz parka "Manjež" i sasuli u smeru Vukovića 25 metaka. Majmun je poginuo na mestu dok je njegov prijatelj Duško Malov pogođen sa četiri metka, i dan kasnije podlegao je povredama. Imao je 35 godina.

Ljuba Zemunac

Jedan od najžešćih momaka usijanog beogradskog asfalta devedesetih godina prošlog veka, bio je Ljubomir Magaš zvani Ljuba Zemunac. Bio je poznat i uticajan kako u jugoslovenskom tako i evropskom podzemlju.

Tokom 1965. godine, Ljuba je bio hapšen zbog grebanja automobila, pretnji plastičnim pištoljem i zbog tuča. Prvo je ukrao “fiću”, potom i “fijat 1300”, pa “opel rekord”. Osuđivan je zbog krađa ženskih torbi u Beogradu, Nišu i Kopru.

Međutim, ozbiljnije delo stiže već 1967. godine kada je osuđen zbog silovanja. Na teret mu je stavljeno da je sa Radetom Ćaldovićem Ćentom i Zoranom Milosavljevicem Robijom silovao jednu devojku. Osuđen je na 32 meseca zatvora i robiju je odležao u Sremskoj Mitrovici.

Ljubomir Magaš imao je nesuglasice sa Goranom Vukovićem Majmunom na koga su, jednom prilikom, vatru otvorili uoravo Ljuba i njegov prijatelj Cane. Majmun mu nije oprostio, pa ga je ubio 1986. godine u Frankfurtu. Imao je 38 godina.

Željko Ražnatović Arkan

Definitivno je reč o najpoznatijem kriminalcu devedesetih godina.

Arkan je osnivač Srpske dobrovoljačke garde, za koju se vezuju zločini na ratištima na prostoru bivše Jugoslavije, a jedno vreme je bio i vlasnik FK "Obilić". Bio je vođa navijača Crvene zvezde,

Svoju dugu i uspešnu kriminalnu karijeru počeo je kada je sa dvadeset godina ilegalno emigrirao na zapad. Uzeo je nadimak „Arkan“ po strip junaku. Кao naoružani pljačkaš osuđivan je ili optuživan u Belgiji, Holandiji, Švedskoj, Nemačkoj, Austriji, Švajcarskoj i Italiji.[3] Za samo četiri meseca izvršio je osamnaest pljački u Švedskoj i digao oko 87.000 kruna, poprilične pare u to doba.

Bio je oženjen pevačicom Svetlanom Ražnatović a iza sebe je ostavio sedmoro dece.

Ubijen je 2000. godine sa 48 godina.

Bonus video:

(Espreso.co.rs/Mondo)