2020. NAM JE ODNELA MNOGO VELIKIH I POZNATIH: Irinej, Amfilohije, Isidora, Maradona, Tika... Spisak je PREDUGAČAK!

U 2020. godini su nas napustile brojne javne ličnosti koje smo voleli kako zbog svog talenta, stručnosti, tako i zbog bogatog opusa koje su nam ostavili.

Nažalost, ova godina je bila pogubna za mnoge, budući da je ceo svet zahvatila pandemija izazvana koronavirusom.

Počev od crkve gde je došlo do zaražavanja, pa potom je korona bila pogubna i po lekare, glumce, pevače, dok su neki drugi umrli prirodnom smrću, a ne zbog infekcije Kovidom-19 u ovoj godini.

Upravo, vest koja je 20. novembra zadesila srpsku javnost je svakako smrt patrijarha gospodina Irineja, koji je preminuo od koronavirusa.

Patrijarh SPC Irinej preminuo je u 91. godini, nakon borbe sa koronavirusom.

Srpska pravoslavna crkva je objavila da je patrijarh Irinej preminuo u 7:07 sati u vojnoj kovid bolnici "Karaburma" u Beogradu.

Patrijarh Irinej sahranjen je u kripti hrama Svetog Save na Vračaru, koja je predviđena kao zagrobno mesto i za sve buduće poglavare Srpske pravoslavne crkve (SPC).

Patrijarh Irinej (Gavrilović) je rođen 1930. godine u selu Vidovi kod Čačka. U rodnom selu završio je osnovnu školu, a potom gimnaziju u Čačku. Završio je Bogosloviju u Prizrenu, a zatim i Bogoslovski fakultet u Beogradu, podsetili su iz Informativne službe SPC. Po završetku vojne službe postavljen je za suplenta (profesora) Prizrenske bogoslovije.

Pre stupanja na dužnost profesora oktobra 1959. godine u manastiru Rakovici od strane Patrijarha srpskog Germana prima monaški čin, dobivši monaško ime Irinej. Na dan Svete Petke iste godine u crkvi Ružici na Кalemegdanu je rukopoložen u čin jeromonaha.

Dok je kao profesor službovao u Prizrenskoj bogosloviji upućen na postdiplomske studije u Atinu. Za upravnika Monaške škole u manastiru Ostrogu postavljen je 1969. godine, odakle se vraća u Prizren na mesto rektora slavne Bogoslovije. Sa te dužnosti je 1974. izabran za vikara patrijarha srpskog sa titulom episkopa moravičkog, dok je za episkopa niškog izabran je 1975. godine.

Na tron Svetog Save stupio je krajem januara 2010. u beogradskoj Sabornoj crkvi kao 45. poglavar SPC, a potom je ustoličen i u Pećkoj Patrijaršiji.

Mitropolit crnogorsko-primorski Amfilohije Radović preminuo je u Kliničkom centru u Podgorici gde se od 6. oktobra lečio od koronavirusa.

Sahranjen je u kripti Sabornog hrama Hristovog vaskrsenja u Podgorici. Od mitropolita, koji je bio voljen i poštovan, ali i kritikovan i osporavan, oprostilo se hiljade građana, koji su mu u mimohodu odavali poslednju poštu.

Sabor SPC izabrao ga je maja 1985. godine za episkopa banatskog, a hirotonisao ga je ubeogradskoj Sabornoj crkvi patrijarh srpski German. Decembra 1990. godine izabran je za mitropolita crnogorsko-primorskog sa sedištem na Cetinju, svečeno ustoličenje izvršio je patrijarh srpski Pavle.

Mitropolit Amfilohije je nosilac drevnih titula: Egzarh Sveštenog trona pećkog, kao i Arhiepiskop cetinjski, navedeno je u biografiji na sajtu mitropolije crnogorsko primorske. Bio je član Sinoda SPC, „crkvne vlade“ u više saziva, predsedavao je tim telom i bio zamenik obolelog patrijarha Pavla od kraja 2007. godine do njegovog upokojenja.

Administrirao je eparhijom buenosajreskom i južno-centralnoameričkom (koja je ustanovljena na njegov predlog) od njenog osnivanja u maju 2011. Isto tako, nekadašnji episkop raško-prizrenski Artemije Radosavljević preminuo je u 85. godini posle kraće bolesti.

Mitropolit Amfilohije bio je jedna od najuticajnih ličnosti SPC, protivnik kosovske politike predsednika Srbije Aleksandra Vučića, pa u tome i oponent poglavaru, patrijarhu Irineju.

Raščinjeni Vladika Artemije je sahranjen u rodnom Leliću, gde se nalazi sedište Eparhije raško-prizrenske u egzilu na čijem je čelu od kad je isključen iz Sabora SPC.

Pre deset godina uklonjen je sa katedre Eparhje raško-prizrenske, uz zabranu da ostane na KiM, potom je raščinjen i nekoliko godina kasnije isključen iz SPC zbog nepoštovanja saborskih odluka koje smatrao nekanonskim.

U slučaju vladike Artemije spekulisalo da njegova “priča” ima političku i crkvenu pozadinu – bio je javni protivnik nezavisnosti i podele KiM, kao i jedan od najvećih antiekumenista u SPC, što njegovi advokati koriste kao argumente pred Višim sudom u Beogradu, gde je u toku sudski proces koji ERP vodi protiv direktora nekadašnjeg Eparhijskog centra „Rade Neimar“ Predraga Subotičkog, odgovornog arhitekte Jelene Šubarević, preminulog bivšeg vladike raško-prizrenskog i raščinjenog protosinđela Simeona (Dejana Vilovskog).

Sa ovog sveta otišao na “crveno slovo” – Sabor svetog arhangela Mihaila- na isti praznik na koji je pre 60 godina zamonašen.

U ovoj godini, izgubili smo i brojne stručnjake iz lekarske profesije, a među njima je i dr Miodrag Lazić, spec hirurgije.

Miodrag Lazić (64), nekadašnji direktor Urgentnog centra Kliničkog centra u Nišu i poznati ratni hirurg na prostoru ex Jugoslavije, sahranjen je na Novom groblju u Nišu, nakon što je 14. aprila preminuo od posledica korona virusa.

U znak počasti preminulom Laziću, fontana na Slaviji je dan nakon njegove smrti neko vreme bila u bojama srpske zastave i “emitovala” pesmu “Marš na Drinu”, koju je on u svojoj oproštajnoj poruci naveo kao “poslednju želju za ispraćaj”. I u opštini Istočno Novo Sarajevo je sa razglasa na Trgu Republike Srbije puštana ova pesma, a zbog njegove smrti proglašen je dan žalosti.

Doktor Lazić je odlikovan brojnim priznanjima, a bio je rukovodilac Urgentnog centra pri Kliničkom centru u Nišu.

Patrijarh Pavle 1994. godine dodelio mu je orden "Svetog Save", Vojska Republike Srpske medalju "Milan Tepić" za hrabrost, a 20 godina nakon rata predsednik Republike Srpske orden "Krst Milosrđa".

Nakon ratnih godina objavio je i autobiografsku knjigu "Dnevnih ratnog hirurga".

Odlikovani hirurg Lazić, iako rođen u Zemunu, kao srednjoškolac se sa porodicom doselio u Niš, gde je i ostao. Decenijama je radio u niškom Kliničkog centru, bio član Upravnog odbora, a od 2012. godine vodio je Urgentni centar.

Takođe, pozorišna scena je ostala bez poznatih glumaca koje smo obožavali da gledamo u serijama, kao i u pozorištu.

Među njima su, Ivan Bekjarev, Mirko Babić, Neda Arnerić, Desimir Stanojević, kao i Mustafa Nadarević...

Poznati glumac Ivan Bekjarev preminuo je u 75. godini. Ivan Bekjarev je krajem oktobra bio pozitivan na koronavirus. Tada je saopšteno da je obustavljeno snimanje filma "Bilo Jednom u Srbiji".

Bekjarev je jedan od najznačajnijih srpskih i jugoslovenskih glumaca sa izuzetno plodonosnom i dugom karijerom, a obreo se u svim žanrovima pozorišne, filmske i televizijske umetnosti.

Prvu ulogu odigrao davne 1967. godine, a odigrao je više od 150 uloga u pozorištu, te preko 50 na filmu. Najpoznatije serije u kojima je igrao su "Bolji život", "Srećni ljudi", "Otpisani", "Gorki plodovi".

Ostaće upamćen i kao Cane Kurbla u „Otpisanima“ i njegovoj poznatoj uzrečici, kao i po ulogama u serijama „Kraj dinastije Obrenović“, „Gorki plodovi“, „Više od igre“.

Odigrao je više od 150 uloga u pozorištu, od čega oko 60 u Jugoslovenskom dramskom pozorištu, gde je 33 godine bio član i dugogodišnji prvak. Kao gost igrao je glavne uloge i u ostalim beogradskim pozorištima, kao i u više pozorišta u Srbiji. Za doprinos izabran je za člana Akademije za filmsku umetnost i nauku (AFUN).

Poznati srpski glumac Tihomir Tika Arsić preminuo je u 64. godini posle duge i teške bolesti.

Tihomir Arsić je dve godine bolovao od raka pankreasa.

Narodno pozorište u Beogradu, čiji je Arsić bio stalni član, oprostilo se saopštenjem od njega navodeći da je "uvek bio veran svom teatru".

Arsić je bio filmski, televizijski i pozorišni glumac i producent.

Arsić je takođe bio i u političkim vodama. Do 2008. godine bio je član Demokratske stranke Srbije, a iste godine pridružio se novoosnovanoj Srpskoj naprednoj stranci. Bio je savetnik za kulturu premijera Aleksandra Vučića. Bio je član predsedništva stranke, a 2018. i državni sekretar u Ministarstvu kulture.

Arsić je za sobom ostavio ćerke Milicu, Lenku i Veru, sina Arsenija i unuku Nou.

Takođe, glumac Mirko Babić umro je u 72. godni, a pre četiri godine čuveni glumac se lečio od karcinoma grla.

Ono po čemu je Mirko Babić bio poznat širokim narodnim masama svakako je uloga domaćoj seriji "Selo gori a baba se češlja", u kojoj je Mirko igrao Dragojla.

Pored te uloge, Mirko Babić je od početka svoje karijere imao zapažene uloge u brojnim televizijskim serijama i filmovima.

Mirko Babić je rođen u Kragujevcu.

Sa diplomom beogradske Akademije za pozorište 1973. godine, umesto prestoničkih scena, izabrao onu sa koje su i pre njega u svet teatra uplovili najveći jugoslovenski glumci.

Takođe, nosilac je priznanja „Zaslužni građanin grada Kragujevca“, najvećem priznanju koje može dobiti jedan Kragujevčanin.

Slavna glumica Neda Arnerić nas je napustila u 67. godini života. Nedu je za trpezarijskim stolom pronašao njen brat. Nije bilo tragova nasilja.

Neda Arnerić rodila se 15. jula 1953. godine u Knjaževcu i imala je bogatu glumačku karijeru. Njen prvi film pod nazivom "San" iz 1966. godine je od Nede napravio veliku zvezdu Jugoslavije. Tokom godina je njena popularnost rasla, a svojim glumačkim umećem zadivila je celu Jugoslaviju.

Arnerićeva je ostvarila upamćene uloge u filmovima "Višnja na Tašmajdanu", "Užička republika", "Sutjeska", "Varljivo leto ’68", "Ispravi se, Delfina" i drugim. Takođe, igrala je i u mnogobrojnim italijanskim filmovima.

Podsetimo, kao devojčica ušla je u svet glume. Sa 10 godina je počela da pohađa časove u dramskoj grupi Bate Miladinovića, a sa 13 je snimila svoj prvi film „San“ i tako postala prva dečja filmska zvezda u Jugoslaviji ili domaća varijanta Širli Templ.

Sa 16 godina je upisala Akademiju za pozorište, film, radio i televiziju u klasi profesora Milenka Maričića, ali Akademiju nije završila jer je zakon branio da studenti prve i druge godine snimaju filmove i predstave.

I Desimir Stanojević je preminuo u svom stanu u Beogradu u 69 godini.

Jedna od njegovih najpoznatijih uloga jeste uloga Vukašina Golubovića u seriji "Srećni ljudi". Igrao je i u Narodnom pozorištu u Nišu od 1970. do 1990. godine a od 1991. u Pozorištu na Terazijama u Beogradu. Osnivač je Omladinskog pozorišta "Treća polovina" u Nišu.

Zaslužan je za izvođenje prvog mjuzikla u istoriji Niškog pozorišta, "Violinista na krovu". Takođe je zaslužan za postavljanje mjuzikla "Cigani lete u nebo" u Niškom "Narodnom pozorištu" (u njegovoj režiji).

Takođe, proslavljeni srpski režiser Goran Paskaljević preminuo je u 74. godini.

Dobitnik je mnogih prestižnih nagrada, među kojima je Nagrada kritičara za najbolji evropski film 1998. za "Bure baruta" i Nagrada kritičara u San Sebastijanu 1990. za "Vreme čuda".

Časopis Varajeti svrstao ga je 2001. u pet najboljih režisera godine, pored Lasla Halstroma, Nila Džordana, Stivena Soderberga i Edvarda Janga.

Bio je prvi filmski režiser koji je 2002. u Minhenu dobio Nagradu "Bernard Viki Most" za humanizam u svojim delima.

U novembru 2007. Paskaljević je odlikovan francuskim Ordenom umetnosti i književnosti.

Napustio nas je i poznati hrvatski i bosansko-hercegovački glumac Mustafa Nadarević kojeg je srpska publika veoma volela i rado gledala u televizijskim serijama poput "Lud, zbunjen,normalan".

Karijeru je započeo u Zagrebačkom pozorištu mladih, a 1969. godine je postao i član Drame Hrvatskog narodnog pozorišta u Zagrebu. Glumio je u brojnim predstavama, a filmsku je karijeru započeo krajem osamdesetih godina.

U filmu "Otac na službenom putu" Emira Kusturice iz 1985. godine istakao se ulogom Zijaha. Publiku je najviše osvojio ulogom Izeta Fazlinovića u seriji "Lud, zbunjen, normalan".

Mustafa je u januaru ove godine progovorio o svom iskustvu s borbom sa zloćudnom bolesti, no tada se dobro osećao i stanje mu je bilo bez dodatnih komplikacija.

Početkom marta je u Sarajevu počeo da snima nove epizode serije "Lud, zbunjen, normalan", koje je zbog pandemije koronavirusa bilo ubrzo prekinuto. Mustafa se nakon toga vratio u Zagreb.

Svet se oprostio i od američkog glumca Kirka Daglasa, ikone zlatnog doba Holivuda, koji je umro u 104. godini.

Kirk Daglas je glumio u stotinak filmova, a neki od njih postali su klasici poput "Dvadeset hiljada milja pod morem" (1954), "Staze slave" (1957), "Obračun kod OK Korala" (1957) i posebno "Spartak" (1960), film snimljen u vreme lova na komuniste koji je Daglasa učinio svetskom zvezdom.

U vreme lova na veštice on se zauzeo za to da se u "špici" filma ispiše i ime scenariste koji je bio na crnoj listi Holivuda. Njegov angažman protiv makartizma jedan je od njegovih najvećih hrabrih istupa, kako je objasnio u svojoj desetoj knjizi naslovljenoj "I am Spartacus".

Veliki zavodnik osvajao je mnoge žene, ali je od 1954. živeo sa samo jednom, En Bijdens koju je upoznao u Francuskoj i koja mu je postala druga supruga.

Holivudska legenda pretrpela je moždani udar 1996. godine, a zatim i srčani udar 2001. godine.

Napustio nas je i čuveni glumac Šon Koneri, koji je preminuo u 91. godini. On je preminuo tokom noći u snu na Bahamima.

Škotski glumac bio je najpoznatiji po ulozi Džejmsa Bonda, kojeg je igrao na filmu sedam puta. Koneri je i proglašen je za najomiljenijeg glumca u ulozi filmskog tajnog agenta 007 u istraživanju koje je sprovela britanska agencija One Poll.

Dobitnik je nagrade Oskar, dve nagrade Bafta i tri Zlatna globusa.Britanska kraljica proglasila ga je vitezom 2000. godine. Koneri se zalagao za nezavisnost Škotske i bio je član Nacionalne partije Škotske.

Povukao se sa filma u aprilu 2011. godine, a devedeseti rođendan proslavio je u avgustu. Ser Šon Koneri rođen je 25. avgusta 1930. godine u siromašnoj četvrti u Edinburgu. Debitovao je u pozorištu u Londonu 1951, a tri godine kasnije i na televiziji. Prvu značajniju ulogu na filmu je ostvario 1958. u filmu "Another Time, Another Place" sa Lanom Tarner.

Glumac Čedvik Bouzman se borio protiv raka već nekoliko godina. Preminuo je u svojoj kući ove godine u Los Anđelesu okružen porodicom.

Čedvik Bouzman američki filmski i televizijski glumac ostaće upamćen kao kralj T'čala u Marvelovim filmovima Crni Panter, Кapetan Amerika: Građanski rat, Osvetnici: Rat beskraja, Osvetnici: Кraj igre i Crni Panter 2. Pre nego što se proslavio kao Marvelov superheroj, Bouzman je ostvario veoma zapažene uloge portretišući afroameričke junake Džekija Robinsona i Džejmsa Brauna.

„Čadvikov odlazak je ogroman gubitak“, izjavio je Кevin Fajdž, predsednik i glavni kreativni direktor kompanije „Marvel“. Bouzman je kao Crni panter, svetu predstavio sliku moćnog i promišljenog crnca koji je bio vođa uspešne afričke nacije i superheroja spremnog da se upusti u bilo koju bitku za koju je smatrao da je potrebna.

U avgustu smo se oprostili od poznate srpske književnice Isidore Bjelice koja je preminula u 53 godini života.

Rođena je u Sarajevu 10. decembra 1967. godine gde je i završila gimnaziju. Zatim je završila Fakultet dramskih umetnosti u Beogradu (odsek dramaturgija) i magistrirala na istom fakultetu sa tezom „Tehnotriler kao savremeni oblik tragedije“.

Bila je udata je za dramaturga Nebojšu Pajkića sa kojim ima dvoje dece, Lava Grigorija Pajkića i Vilu Evangelinu Pajkić.

Kao TV autor radila je nekoliko projekata, od toga Klot–Frket na BK televiziji i BN televiziji, i Isidorin ljubavni vodič na televiziji Metropolis.

Autorka je više od 40 knjiga, više pozorišnih komada i radio drama. Režirala je film „Dorćol-Menhetn“.

Istaknuta kompozitorka i redovna članica SANU, Isidora Žebeljan umrla je posle duge i teške bolesti u 53. godini.

Isidora Žebeljan je bila jedna od najprominentnijih i najizvođenijih srpskih kompozitorki na svetskoj muzičkoj sceni a „njen odlazak predstavlja veliki gubitak za Srpsku akademiju nauka i umetnosti i celokupnu srpsku i svetsku umetnost i kulturu“.

Diplomirala je i magistrirala kompoziciju na Fakultetu muzičke umetnosti u Beogradu na kom je od 2002. radila kao profesor kompozicije.

Izabrana je za članicu Srpske akademije nauka i umetnosti 2006, a za članicu Svetske akademije umetnosti i nauka 2012. godine.

Dobitnica je važnih nagrada u zemlji i u inostranstvu, među kojima je i Mokranjčeva nagrada (2004).

Takođe, novinar, književnik i borac za prava Roma, Rajko Đurić preminuo je nedavno.

Rajko Đurić je autor Gramatike romskog jezika i Istorije Roma, podsetila je Romska partija, autor je velikog broja književnih dela, među kojima se izdvajaju njegove pesme na romskom jeziku.

Bio je i narodni poslanik u Skupštini Srbije i predsednik Internaconalne Romske Unije, izdvojeno je iz njegove biografije.

Napustila nas je i profesorka emeritus Darinka Matić Marović, koja je preminula u 83. godini.

Darinka Matić Marović bila je dirigentkinja, nekadašnji rektor Univerziteta umetnosti u Beogradu i dekan Fakulteta muzičke umetnosti.

Prva je žena rektor u Srbiji, a kao dirigentkinja vodila je čuven hor Kolegijum muzikum i hor Obilić i za 45 godina karijere dirigovala na više od 10.000 koncerata. Vreme i mesto sahrane biće naknadno saopšteni.

Priznati crnogorski pisac Miodrag Karadžić, autor čuvene televizijske drame "Đekna još nije umrla, a ka' će ne znamo" preminuo je u ovoj godini.

Miodrag Karadžić rođen je 27. 1. 1950. na Cetinju. Nakon završene gimnazije diplomirao je na ekonomskom fakultetu u Subotici. Za književni rad dobio je sledeće nagrade; tri nagrade Radio Beograda za najbolju komediju: 1983. godine za tekst To kad uvati ne pušta, 1984. za komediju Đekna još nije umrla a kaće ne znamo i 1985. za tekst Mlada jes premlada još nije. 1984. godine dobija nagradu „Branislav Nušić“ (nagrada „Ben Akiba“) za najbolji dramski tekst za komediju Samo vi ajte, mi ćemo graktat i arlaukat (izvedena u Beogradskom dramskom pozorištu i na drugim pozornicama). Komedije su mu izvođenje u Zrenjaninu, Šapcu, Vrbasu i mnogim drugim mestima.

Karadžić je i autor mnogobrojnih celovečernjih novogodišnjih programa TVCG.

Nagrađen je i Ćopićevom nagradom, otkupnom nagradom Radoje Domanović za satiričnu priču Zašto volim svoju domovinu, i nagradom na festivalu JRT u Neumu za najbolji scenario za komediju To kad uvati ne pušta. Živeo je i radio u Novom Sadu.

U ovoj godini je preminula i primabalerina Lidija Pilipenko, koja je umrla u 82. godini.

Primabalerina Narodnog pozorišta u Beogradu i koreograf preminula je, a u aprilu 2019. godine sahranila je sina. Ceo svoj život Pilipenko je posvetila baletu i Narodnom pozorištu u kome je stvarala, prvo kao balerina, a kasnije kao koreografkinja.

Srednju baletsku školu završila je u Beogradu, a usavršavala se u Londonu. Gostovala je u Tokiju, Londonu, Parizu, Lozani i Atini.

Bila je autor libreta i koreografije za dela "Banović Strahinja", "Jelisaveta", "Večiti mladoženja", "Samson i Dalila", "Šeherezada"... Igrala je i na filmu"Kako su se voleli Romeo i Julija", "Zvižduk u osam", "Formula 1".

Njen suprug je bio Muharem Pervić, a sin prerano preminuli glumac Igor Pervić.

Jedan od najvećih kompozitora današnjice Enio Morikone (92), preminuo je u bolnici u Rimu od posledica pada, prilikom kojeg je polomio nogu.

Slavu je stekao muzikom za „špageti vesterne“ Serđa Leonea – „Za šaku dolara“, „Za dolar više“ i „Dobar, loš, zao“. Morikone, koji je bio i autor muzike za filmove kao i što su „Nedodirljivi“, „Misija“ i „Podlih osam“, radio je na više od 500 filmova i TV produkcija.

Uprkos holivudskom uspehu, ostao je veran svojim korenima, komponujući brojne partiture za italijansku kinematografiju.

Rođen 10. novembra 1928, Enio Morikone, čiji je otac bio džez trubač, sa šest godina je svirao trubu i komponovao, a kasnije pohađao muzičku akademiju u Rimu.

U Rimu mu je jedno vreme školski drug bio Serđo Leone, a njihova kasnija profesionalna saradnja jedna je od najuspešnijih u Holivudu.

Sarađivao s rediteljima Romanom Polanskim, Bernardom Bertolučijem, Pedrom Almodovarom, Paolom Pazolinijem, Brajanom de Palmiom, Kventinom Tarantinom…

Počasnog Oskara dobio je 2007, a smatrao je da njegov uspeh počiva na podsticanju ljudi na razmišljanje.

Nikada se nije trudio da nauči engleski jezik uprkos velikom značaju i prisustvu u Holivudu i veći deo života proveo je u rodnom Rimu.

Takođe, general armije u penziji Dragoljub Ojdanić preminuo je na Vojnomedicinskoj akademiji posle kraće bolesti.

Dragoljub Ojdanić bio je načelnik Generalštaba Vojske Jugoslavije u periodu od 1998. do aprila 2000. godine, a tokom 2000. godine ministar odbrane Savezne Republike Jugoslavije.

Rođen je 1941. godine u selu Ravni kod Užica. Završio je Vojnu akademiju kopnene vojske smer pešadija 1964. godine i Komandno-štabnu akademiju 1975. godine. Poslediplomske studije ratne veštine završio je 1985. godine i stekao zvanje magistra. Službovao je u Sarajevu, Đakovici, Prizrenu, Prištini, Užicu i Beogradu.

U čin general-majora prozveden je 1992. i postavljen na dužnost komandanta Užičkog korpusa. Bio je načelnik štaba Prve armije (1993-1994) i komandant Prve armije (1994-1996). Zamenik načelnika Generalštaba VJ postao je 1996. godine, a od 1998. do 2000. godine načelnik Generalštaba VJ i ministar odbrane SRJ. Za ratne zasluge 1999. godine unapređen je u čin generala armije i odlikovan je Ordenom slobode. Aktivna vojna služba prestala mu je 2000. godine.

Ojdanić je 2002. godine prebačen u Hag, odakle se vratio u Srbiju 2013. godine, pošto je odslužio dve trećine od 15 godina zatvora na koliko ga je, zbog zločina počinjenih na Kosovu, osudio Haški tribunal.

Prvi predsednik Narodne skupštine Republike Srpske Momčilo Krajišnik preminuo je u Banjaluci, on je bio zaražen koronavirusom.

Krajišnik je presudom Haškog tribunala 17. marta 2009. osuđen na 20 godina zatvora za zločine počinjene tokom rata u BiH. Nakon odslužene dve trećine kazne, pušten je na slobodu 2013. godine.

Momčilo Krajišnik rođen je 20. januara 1945. u Sarajevu. Bio je ekonomista po struci, a u vreme Socijalističke Federativne Repulike Jugoslavije bio je direktor jedne od najuspešnijih kompanija u BiH – Energoinvesta.

Pre rata je bio član Saveza komunista Jugoslavije i predsjednik crkvene opštine.

Estrada je ostala bez folk pevača Borislava "Bore" Drljače, koji je preminuo u 80. godini života.

Drljača je umro u svojoj porodičnoj kući posle duge i teške borbe sa karcinomom. Drljača je sredinom juna ove godine bio ponovo primljen u bolnicu, a 2019. godine operisao je tumor na debelom crevu.

Ostaće upamćen po hitovima „Otišla je Danijela“, „Plači, mala, plači“, „Oj oraje oraje“, „Stari vuk“, „Prijo moja, kako ćemo“.

Borislav Bora Drljača rođen je u Donjoj Suvaji, u Opštini Bosanska Krupa 29. avgusta 1941. godine. Rani gubitak majke i siromaštvo odredili su njegov životni put usmerivši ga ka muzici.

Takođe, basista čuvene jugoslovenske i srpske rok grupe Riblja čorba - Miroslav Miša Aleksić, preminuo je u 67. godini u Beogradu od posledica Kovida-19.

Poslednjih nedelju dana bio je na respiratoru u beogradskoj bolnici Bežanijska kosa, gde je primljen 13. novembra.

Jedan je od osnivača rok grupe Riblja čorba sa kojom je snimio više od 20 studijskih i živih albuma, odsvirao veliki broj koncerata i turneja i pobrao brojne nagrade. Publika će ga pamtiti po energičnim nastupima, vedrom duhu, kao i hitovima koje je stvarao - Amsterdam, Ostaću slobodan, Ja ratujem sam.

Proslavljeni folker Džej Ramadanovski umro je u 56. godini. Pevač je preminuo od posledica srčanog udara.

Rođen je u višečlanoj porodici obućara Mazlama i radnice Gradskog Zelenila Barije Ramadanovski kao jedino muško dete. Porodica Ramadanovski vodi poreklo iz opštine Resan u Makedoniji.

Rane godine života provodi u Skenderbegovoj ulici na Dorćolu. Nakon razvoda roditelja izvesno vreme provodi živeći sa bakom po majci, da bi posle zbog sklonosti ka maloletničkoj delinkvenciji vreme do punoletstva proveo po domovima za vaspitanje dece i omladine.

U toku boravka u domu izučava autolakirerski zanat i nakon odsluženja vojnog roka posao dobija u Industriji poljoprivrednih mašina “Zmaj” gde se međutim ne zadržava dugo, i vraća se životu na ulici i sitnom kriminalu.

U to doba muzikom se bavio amaterski. Upoznavši se sa Marinom Tucaković, odlučuje se na prvi ozbiljniji korak u bavljenju muzikom.

Legendarni srpski trener Radomir Antić preminuo je u aprilu u 72. godini, objavio je njegov bivši klub Atletiko Madrid. Antić je umro posle duge i teške bolesti.

Nekadašnji šef stručnog štaba svih španskih velikana, od Saragose i Ovijeda, preko Reala i Atletiko Madrida, do Barselone, bio je poznat po stručnosti, znanju i autoritetu, a najviše ga je krasila ljudskost.

Dres crno-belih nosio se osam godina, a potom igrao za Fenerbahče i Saragosu, pre nego što je karijeru završio 1984. godine u Lutonu. Nepunih godinu dana postao je pomoćni trener u Partizanu, dva puta dolazio do šampionske titule (1986. i 1987. godine), da bi potom svoje ime izgradio u Španiji. Posle Saragose, Real Madrida i Ovijeda je došao na nekadašnji "Visente Kalderon", gde je Atletiko Madrid vodio do "duple krune" 1996. To u istoriji kluba nikome nije pošlo za rukom.

Antić je potom vodio Barselonu i Seltu iz Viga po jednu sezonu, da bi veliki uspeh postigao sa reprezentacijom Srbije. "Mister" je preporodio "orlove" koji su igrali možda i najbolji fudbal u ovom veku kada je naša reprezentacija u pitanju i odveo ih na Svetsko prvenstvo u Južnoj Africi, gde smo bili nadomak prolaska u nokaut fazu.Karijeru je završio u Kini 2015. godine, a poslednja tri meseca je proveo u bolnici.

Proslavljeni košarkaš Mileta Lisica preminuo je u 55. godini života posle duge i teške bolesti.

Mileta Lisica je rođen u Priboju 8.10.1966. godine, a za Crvenu zvezdu je igrao u dva navrata u periodu od 1992-1994. godine i u sezoni 1995-1996.

Kao krilni centar meke ruke, plemenitog košarkaškog kova ali i veliki borac na terenu, davao je celog sebe u dresu Crvene zvezde i pomogao joj da dođe do dve titule prvaka Jugoslavije i superkupa Jugoslavije uz titulu najkorisnijeg igrača finala šampionata.

Pored Crvene zvezde u kojoj je postao za kratko vreme, zbog svega što je učinio stekao status legende, Mileta Lisica igrao je za ekipe Polisetsre iz Priboja gde je i ponikao, Slobode, Borovice iz Rume, Pivovarne iz Laškog, francuskih ekipa LE Mana i Limoža, Lavova i Novog Sada gde je nastavio da živi pošto je završio igračku karijeru.

Legendarni jugoslovenski rukometaš Zlatko Portner preminuo je iznenada u 59. godini u Švajcarskoj.

Član čuvene zlatne generacije jugoslovenskog rukometa iz osamdesetih godina prošlog stoleća karijeru je počeo u Hrtkovcima, da bi preko Crvenke 1982. godine stigao u Šabac, gde je u narednih sedam sezona ispisao najlepše stranice svetskog rukometa u generaciji "vanzemaljaca2 Metaloplastike sa kojom je dva puta bio osvajač Kupa šampiona (1985. i 1986.).

Dalji profesionalni put vodio ga je u Barselonu, koja je sa njim u timu stigla do prvog pehara Kupa šampiona 1991. godine. Posle dve godine u Francuskoj (1992 - 1994.) Portner karijeru završava igrajući u švajcarskim klubovima sve do 2002. godine. Po završetku igračke karijere, rukometu je ostao veran kroz trenerski posao u više klubova u Švajcarskoj.

Kao član reprezentacije Jugoslavije, Portner je osvojio zlato na Svetskom prvenstvu 1986. godine u Švajcarskoj i bronzu na Olimpijskim igrama u Seulu 1988, a bio je deo tima koji je na Svetskom prvenstvu 1990. došao do četvrtog mesta.

U 74. godini preminuo je i srpski legendarni fudbaler i trener Ilija Petković.

Imao je problema sa srcem i plućima, i više puta je bio hospitalizovan.

Takođe, legendarni trener je bio prebačen u Kovid bolnicu "Bežanijska kosa", gde je najpre stigla informacija da je njegovo stanje stabilno, a potom da se naglo pogoršalo i da je izgubio dosta krvi. Lekari su Petkovića priključili na respirator nakon čega je krenula bitka za njegov život uz velike probleme sa srcem i plućima, potom je stigla vest da je preminuo.

Kao igrač, Petković je bio član OFK Beograda čija je jedna od najvećih klupskih legendi, i Troje. Trenersku karijeru je započeo u OFK Beogradu i u skoro tri decenije dugom poslu vodio još Servet, Aris, Šangaj Šenhua, Sičuan, Inčon, Al Ahli...

Bivši košarkaš Crvene zvezde Majkl Odžo je preminuo u 28. godini u Beogradu.

On je kolabirao tokom treninga na stadionu Partizana, prebačen je u Urgentni centar gde je pokušana reanimacija. Ona nije uspela i proglašena je smrt.

Majkl Odžo je rođen 5. januara 1993. godine u Lagosu, a košarku je igrao u srednjoj školi u Americi u Tenesiju. Studirao je od 2012. do 2017. godine na univerzitetu Florida Stejt gde je prosečno imao 4,9 poena po meču. Profesionalnu karijeru je počeo u Srbiji u FMP gde je igrao jednu seozonu, dok je u Crvenoj zvezdi proveo dve.

Sa crveno-belima je osvojio Jadransku ligu i KLS 2019. godine. Odžo je u ABA ligi minule sezone prosečno beležio 6,3 poena po utakmici uz 3,3 skoka, dok je u Evroligi imao 4,1 poen po meču uz 3 skoka.

Odžo je bio bez ugovora posle dve sezone provedene u Crvenoj zvezdi.

Kobi Brajant, legendarni NBA košarkaš, poginuo je u padu helikoptera u Kaliforniji.

Četrdesetjednogodišnji Brajant je bio je u heliktopteru kada se on srušio kod mesta Kalabasas, zapadni deo Los Anđelesa. Brajant će ostati upamćen kao jedan od najboljih košarkaša svih vremena. Kobi je u ligu došao 1996. godine i do kraja karijere nosio je dres Lejkersa. Osvojio je pet titula sa slavnom franšizom postavivši brojne rekorde.

Iz profesionalne košarke povukao se 2016. godine, a u poslednjem meču u karijeri postigao je 60 poena.

Nedavno nas je napustio i Dijego Armando Maradona.

Dijego Armando Maradona, najbolji argentinski i jedan od najboljih fudbalera svih vremena, je preminuo, javio je najveći argentinski medij "Klarin". Maradona je pre dve sedmice bio podvrgnut operaciji subduralnog hematoma na mozgu, nakon što je hospitalizovan zbog anemije i dehidracije.

Nažalost, situacija se, očigledno, naglo pogoršala jer, kako javljaju lokalni mediji - Maradona je izgleda doživeo srčani udar, a brza intervencija lekara nije bila uspešna.

Tridesetog oktobra je napunio 60 godina, a nepunih mesec dana kasnije skončao je igrač kome su se mnogi divili, a koji bi mogao i još više od one titule prvaka sveta s Argentinom i dve titule u Italiji s Napolijem, da se nije odao porocima koje je, kako je sam to isticao pričajući o zavisnosti od naroktika "redovno pobeđivao, iznova i iznova".

Bonus video:

(Espreso.co.rs)