NA DANAŠNJI DAN PRE 35 GODINA POPEO SE NA MOST I U SMRT SKOČIO NAJVEĆI SRPSKI PISAC: To je bilo na ovom mestu

Veliki srpski i jugoslovenski pisac Branko Ćopić, 26. marta, pre tačno 35 godina, skokom sa Brankovog mosta okončao je svoj život. Iza sebe je ostavio veliki književni opus – pripovetke, romane, literaturu za decu i pesme.

Ćopić je rođen u Hašanima, školovao se u Bihaću, a Banjaluci, Delnicama, Sarajevu, Karlovcu… Na Filozofskom fakultetu u Beogradu diplomirao je 1940. godine na grupi za pedagogiju.

Prvu priču objavio je 1928. godine, a prvu pripovetku 1936. Njegova dela su prevođena na engleski, nemački, francuski i ruski jezik.

Bio je član Srpske akademije nauka i umetnosti i Akademije nauka i umetnosti BiH. Brako Ćopić se ubio skokom sa mosta Bratstvo i jedinstvo u Beogradu 26. marta 1984. u 69. godini.

Ćopić se bavio životom ljudi iz nekadašnje Bosanske Krajine i Narodnooslobodilačkog rata. Dela su mu prožeta lirikom i živopisnim realističkim slikanjem seoskog života, poznavanjem života i mentaliteta ljudi sa sela, vedrinom i živošću duha.

Posebnu draž Ćopićevoj literaturi daje sočan jezik čije poreklo vodi iz podgrmečkog zavičaja. Ćopićevi književni junaci su i sanjari, deca, skitnice i nadničari. Obrađivao je i teme iz Drugog svetskog rata, male heroje i njihove podvige.

Branko Ćopić je pisao i satiričnu poeziju koja se ponekad kosila sa vladajućom ideologijom u SFRJ, što mu je donelo niz problema sa vlastima, mada je bio pripadnik partizanskog pokreta.

“Jeretička priča”, objavljena u tadašnjem satiričnom listu “Jež”, pokrenula je lavinu osuda sa vrha Komunističke partije i vlasti.

Josip Broz, tadašnji neprikosnoveni lider SFRJ, poručio je da takvu satiru neće dozvoliti, ali da pisac neće biti uhapšen.

Ugledni književnik Dobrica Ćosić svojevremeno je rekao da je Ćopić bio prvi antititoista u književnosti kome su se kasnije pridružili i značajni satiričari Vasa Popović, Erih Koš i drugi. Ćopić je pisao i dečju literaturu, a najpoznatija jela su “Orlovi rano lete” i “Magareće godine”.

Romani “Prolom” i “Gluvi barut” govore o učešće seljaka Bosanske Krajine u ustanku, a “Ne tuguj bronzana stražo” pokazuje život kolinista u Vojvodini.

Od ostalih dela posebno književno mesto zauzima “Bašta šljezove boje”. Branko Ćopić je bio prvo dete u kraju koje je ime dobilo po pesniku Branku Radičeviću.

Sudbina je htela da se most sa koga je Ćopić okončao svoj život 1984. godine zove upravo Brankov most, a još se vode polemike da li je most dobio ime po Ćopiću ili po Radičeviću.

Biografi navode da je omiljena kompozicija Branka Ćopića bila “Marš na Drinu”.

– Ne znam da li ima neka pesma koja me može tako uzbuditi kao ‘Marš na Drinu’, jer sve mi se čini da čujem topot srpske konjice koja napreduje prema Drini, da čujem onaj zvuk kad se vade sablje – govorio je Ćopić.

Od 1968. bio je član SANU. Ovoj kulturnoj ustanovi poklonio je stan u Ulici kralja Milana 23 u kojem je živeo od 1972. godine do smrti.

Na kraju oproštajne poruke, pronađene posle njegove smrti, Branko Ćopić je napisao: Zbogom l epi i strašni živote!”.

Branko Ćopić je sahranjen u Aleji zaslužnih građana na Novom groblju.

BONUS VIDEO: Đorđe Milićević za Espreso o opoziciji, saobraćajnoj nesreći i parlamentu

(Espreso.co.rs)