16 godina kasnije
OD NJIH 12 NEKI SU POD ZEMLJOM, A DVOJICA SU NA SLOBODI! Gde su danas ljudi osuđeni za ubistvo Đinđića?
Dvojica vođa zemunskog klana, glavnih organizatora zločina pored Ulemeka, Dušan Spasojević i Mile Luković, bili su mrtvi i pre nego što je sudski postupak započet
Premijer Srbije Zoran Đinđić ubijen je 12. marta 2003. godine na ulazu u zgradu Vlade.
Komandant JSO Zvezdan Jovanović, zvani Zveki je sa prozora iz ulice Admirala Geparta ispalio dva hica pravo u srce premijera Zorana Đinđića, kome nije bilo spasa.
Godine 2009. doneta je konačna presuda za ubistvo premijera Zorana Đinđića, od 12 osuđenih na čelu sa Miloradom Ulemekom Legijom.
Od 12-člane ekipe, sedmorica su bila u zatvoru, a petorica u bekstvu. Dvojica vođa zemunskog klana, glavnih organizatora zločina pored Ulemeka, Dušan Spasojević i Mile Luković, bili su mrtvi i pre nego što je sudski postupak započet.
Šesnaest godina je prošlo od ubistva premijera i deset godina od konačne presude. Neki su iza rešetaka, neki na slobodi, a sudbina jedinog koji se i dalje zvanično vodi da je "u bekstvu" i dalje je nerasvetljena, iako se veruje da je takođe "pod zemljom".
Ovo su oni:
Milorad Ulemek Legija osuđen je na 40 godina zatvora, a kaznu služi u Posebnom odeljenju KPZ Požarevac.
Navodi se da je ovaj penzionisani komandant Jedinice za specijalne operacije, atentat na premijera 12. marta 2003. organizovao u dogovoru sa vođama zemunskog klana, Dušanom Spasojevićem i Miletom Lukovićem. Obojicu vođa "zemunaca" su pripadnici policije tokom pokušaja hapšenja ubili u selu Meljak kod Beograda, 15 dana nakon atentata.
Ulemek je osuđen i za pokušaj ubistva Milana Veruovića, šefa obezbeđenja premijera, kao i za udruživanje radi protivustavne delatnosti.
Motiv atentata inače bio je zaustavljanje borbe protiv organizovanog kriminala i sprečavanje otkrivanja zločina u kojima su pripadnici grupe bili umešani.
Ulemek je trenutno jedan od najbitnijih svedoka u sudskom postupku optuženima za ubistvo Slavka Ćuruvije.
Kazna služi u Posebnom odeljenju KPZ Požarevac, izgrađenom zbog smeštanja osuđenih ubica premijera Đinđića. Na slobodi bi mogao da se nađe mu 2. maja 2044. godine, kada mu kazna ističe. U ovom najstrožijem zatvoru KPZ Požaravac sa njim su još Zvezdan Jovanović i Miloš Simović.
Zvezdan Jovanović takođe je osuđen na 40 godina zatvora, i kao što je već pomenuto, kaznu služi u Posebnom odeljenju KPZ Požarevac.
U vreme zločina on je bio potpukovnik DB i pripadnik JSO sa nadimkom Zmija. U postupku se vodio kao neposredni izvršilac atentata koji je pucajući iz "hekler hoka" usmrtio premijera i ranio Milana Veruovića osuđen je na 40 godina zatvora. Na suđenju se branio ćutanjem, a na kraju postupka je negirao da je ubio premijera.
Aleksandar Simović osuđen je na 35 godina zatvora, kaznu služi u KPZ Požarevac, u Sedmom paviljonu.
Pripadnik zemunskog klana za učešće u ubistvu premijera najpre je osuđen na 35 godina zatvora, a kasnije i na 20 godina zbog ubistva svedoka saradnika Zorana Vukojevića Vuka, kojeg je brutalno usmrtio tokom bekstva.
Uhapšen je u novembru 2006. u stanu na Novom Beogradu u kome se krio.
Inače, on je prvi odbegli zemunac kog je srpska policija uspela da locira i privede.
Kaznu služi u Sedmom paviljonu KPZ Požarevac, kako bi se sprečila njegova komunikacija sa bratom Milošem, koji je smešten u najstrožijem delu požarevačke Zabele - Posebno odeljenje KPZ.
Ninoslav Konstantinović osuđen je takođe na 35 godina zatvora i on je u bekstvu.
On je vanično jedini osuđeni pripadnik zemunskog klana koji je još "u bekstvu".
Policija veruje da je Konstantinović ubijen, ali njegovo telo nikada nije pronađeno. Konstantinović se u prvim godinama bekstva krio sa odbeglim saradnicima, Sretkom Kalinićem i Milošem Simovićem, ali im je, kako se pretpostavlja, u jednom trenutku postao teret, pa su ga ubili. Kalinić je posle hapšenja dao policiji lokaciju mesta na kome je Konstantinović ubijen i zakopan na njivi u blizini autoputa Beograd-Zagreb, ali iako je policija nekoliko puta prekopavala ovo mesto, telo Konstantinovića još nije nađeno.
Vladimir Milisavljević (Vlada Budala) osuđen je na 35 godina zatvora.
Od svih odbeglih zemunaca, Milisavljević je uspeo najduže da se skriva od pravde zahvaljujući zaštiti Luke Bojovića, koji je posle ubistva Spasojevića i Lukovića preuzeo vođstvo nad zemunsklim klanom. Milisavljević se sa Bojovićem krio u Španiji, gde su obojica uhapšeni u februaru 2012. godine. Njima je tamo ubrzo počelo suđenje za ubistvo Milana Jurišića, odbeglog zemunca čije su telo saradnici samleli i bacili u reku Manzanares.
Bojoviću i Milisavljeviću, kao i još dvojici optuženih ubistvo Jurišića nije dokazano, ali ih je španski sud zbog zločinačkog udruživanja osudio na višegodišnje kazne. Bojovića na 18 godina, Milisavljevića na 21 godinu, a saradnike Sinišu Petrića koji je i osuđen za saučesništvo u ubistvu Jurišića na 15 godina zatvora i Vladimira Mijanovića na pet godina. Milisavljević je prošle godine izručen Srbiji.
Miloš Simović osuđen je na 30 godina zatvora, kaznu služi u Posebnom odeljenju KPZ Požarevac.
Odbegli član zemunskog klana uhapšen je u junu 2010. godine, dan nakon što je u Zagrebu ranio saradnika Sretka Kalinića. Kalinić se tada ranjen pojavio u zagrebačkoj bolnici, rekao ko je, kao i da je u njega pucao Simović.
Milan Jurišić osuđen je na 30 godina zatvora, ali je ubijen u Madridu.
Jurišić je doživeo najjeziviju sudbinu od svih pripadnika zemunskog klana. Posle atentata na premijera, Jurišić se sa ostalim odbeglim pripadnicima klana krio pod zaštitom Luke Bojovića. Tako se sa njima našao u Španiji, gde ga je zadesila jeziva smrt. Španski sud je presudom utvrdio da je Jurišić ubijen u stanu u Madridu u kome su boravili Luka Bojović, Sretko Kalinić, Vladimir Mijanović i Vladimir Milisavljević, ali da se ne zna ko je od njih ubica.
Njegovo telo je potom raskomadano, samleveno u mašini za meso i bačeno u reku Manzares. Kosti za koje je utvrđeno da su Jurišićeve, španska policija pronašla je u martu 2012. Kalinić je, kao svedok u ovom postupku, tvrdio da se Jurišić drogirao i da je Bojović odlučio da ga ubije jer je kao narkoman postao nepouzdan.
Branislav Bezarević osuđen je na 30 godina, a kaznu služi u KPZ Beograd - Nova Skela.
Bezarević je bivši radnik BIA, koji je osuđen jer je zemuncima davao informacije o kretanju premijera.
Policijsku karijeru Bezarević je započeo 1993. godine u OUP Zemun, gde je upoznao Zorana Vukojevića Vuka, kasnije svedoka-saradnika u ovom postupku. Potom je prešao u MUP, pa u Šestu upravu BIA na poslove obezbeđenja ličnosti.
Bezarević je jedini od osuđenih ubica premijera koji zatvorsku kaznu služi u Beogradu.
Sretko Kalinić osuđen na 30 godina zatvora, služi kaznu u Sedmom paviljonu KPZ Požarevac
Najbrutalniji pripadnik zemunskog klana u bekstvu je bio do juna 2010. kada ga je u Zagrebu ranio najverniji saradnik Miloš Simović.
Nakon što se ranjen prijavio u zagrebačku bolnicu, prebačen je u Srbiju gde je "otvorio dušu" o ostalim saradnicima iz klana, posebno Luki Bojović i okrivio ih za brojna zlodela.
Zbog toga je u zatvoru izmešten od nekadašnjih saradnika i smešten u Sedmi paviljon Zabele.
Dušan Krsmanović osuđen je na 20 godina, kaznu služi u KPZ Sremska Mitrovica, jedini je od zemunaca koji se pokajao.
Pripadnik zemunskog klana koji je uhapšen u akciji "Sablja", jedini je koji je na suđenju izrazio kajanje, ali ne zbog ubistva premijera Đinđića, već, kako je sam izjavio "svega što ga je dovelo u situaciju u kojoj se našao".
Zbog tog "priznanja" stizale su mu pretnje, zbog kojih se i nalazi u zatvoru u Sremskoj Mitrovici, a ne u Požarevcu gde su svi ostali.
Željko Toljaga "Žmigi" osuđen je na 15 godina zatvora, kaznu služi u KPZ Požarevac, danas je na slobodi.
Tojaga zvani Žmigi ili "doktor za zolju" je nekadašnji pripadnik "crvenih beretki" koji je na zatvorsku kaznu osuđen zbog pokušaja ubistva premijera Zorana Đinđića kod "Kombank arene" 21. februara 2003.
Kazna mu je istekla prošle godine kada se našao na slobodi.
Tojaga je inače, dok je boravio u samici CZ-a duže vreme štrajkovao glađu. On je štrajk počeo mesec dana nakon hapšenja, u februaru 2003. Jeo je samo hleb i pio vodu, zbog čega je smršao 20 kilograma. Na sudu je tvrdio da nikada nije video Dušana Spasojevića, da ne poznaje članove zemunskog klana i da jedino zna Milorada Ulemeka Legiju.
Saša Pejaković osuđen na osam godina zatvora i on je odslužio kaznu zatvora.
Pejaković je 2013. godine pušten na slobodu. Pejaković, koji je bivši pripadnik JSO, od tada živi na relaciji Beograd-Subotica.
(Espreso.co.rs)
Uz Espreso aplikaciju nijedna druga vam neće trebati. Instalirajte i proverite zašto!