ISTINU O ARKANOVOM OCU VELJKU MALO KO ZNA! Isplivali ŠOK detalji iz njegovog života!

Hrvatski mediji preneli su zanimljiv članak o Željku Ražnatoviću Arkanu, koji pominje i njegovog oca, a mi ga prenosimo u celosti:

Kada je 22. oktobra 1974. godine švedski Interpol zatražio od centrale da objavi 'crvenu poternicu' za Ražnatovićem, beogradski Interpol obavestio je druge zemlje da je u periodu od 1970-1972. godine "ovo lice u Jugoslaviji više puta osuđivano prvo kao maloletnik, a zatim kao punoletno lice.

Presude su izricane zbog krađa, teških krađa i oružanih pljački." Arkana su mnoge zemlje sveta teretile s još osamnaest godina zatvora. To mu je stajalo iznad glave kada se prvi put vratio iz inostranstvaa u Beograd, početkom 1980-ih.

Tada se već po gradu pričalo da je Arkan prijatelj Stane Dolanca, ministra savezne policije. Po izveštaju s jednog suđenja iz 1983. kada je u Ulici 27. marta pucao na dva policajca, u njegovim generalijama upisano je — radnik Saveznog SUP-a. Posle se pričalo da je njegov otac Veljko Ražnatović, inače pukovnik vazduhoplovstva JNA, tada vikao po sudnici: "Reci, Željko, reci svima što si radio za Jugoslaviju vani, reci da svi čuju!"

U jednom od intervjua, osvrćući se na taj detalj, Željko Ražnatović je izjavio: "A i da sam radio za Državnu bezbednost, gde se o tome priča? Jel' priča CIA? Jel' priča MOSAD? Ko o tome priča? Pa zato se i zovu tajne službe. Zna se samo da one postoje i - tačka."

Priča kaže da je zabrinuti otac Veljko Ražnatović baš te 1972. godine otišao kod Dolanca i zamolio ga da se brine o Željku. Dolanc je dobro odradio svoj posao. Arkan je vremenom postao, bar je tako Dolanc tvrdio, jedan od najboljih operativaca Saveznog SUP-a. Ime Željka Ražnatovića je u više navrata, u stranim i domaćim medijima povezivano za aktivnosti SDB-a i SSUP-a i to iz više razloga. Jedan je njegovo posedovanje službenog dokumenta kao radnika SSUP-a. A drugi njegove svojevremeno bliske veze s kasnije ministrom federalne policije Dolancom, zatim s Draganom Ćulafičem, načelnikom Uprave za granična pitanja i strance u federalnoj policiji. O kontaktima i druženju Ražnatovića s Culafićem u SSUP-u Jugoslavije postoji poseban dosje 'Kasino' koji je otvoren po naređenju samog Dolanca.

I treće, veze s generalom Jovom Popovićem, tada upravnikom Instituta za bezbednost SSUP-a i Stankom Čolakom, načelnikom Uprave za emigraciju SDB-a Jugoslavije. Za Čolaka, Hrvata iz Mostara, pisalo se i pričalo da je postao kum porodice Ražnatović. Čolak je u penziji od 1988. godine. General Jovo Popović, poznatiji kao delegat za bezbednost Fudbalskog saveza Jugoslavije priznao je da je kućni prijatelj s Ražnatovićima, jer je Arkanov otac Veljko bio njegov ratni prijatelj još u Sloveniji, gde je Željko i rođen.

Inače, malo ko zna da je Veljko Ražnatović bio učesnik Narodnooslobodilačke borbe i pukovnik avijacije JNA.

Rođen je 1920. godine u Rijeci Crnojevića, kod Cetinja.

Kao omladinac se priključio omladinskom revolucionarnom pokretu i 1939. godine postao član Saveza komunističke omladine Jugoslavije (SKOJ). U članstvo Komunističke partije Jugoslavije (KPJ) primljen je maja 1941. godine.

Nakon okupacije Jugoslavije, 1941. godine učestvovao je u pripremama oružanog ustanka. Bio je učesnik Trinaestojulskog ustanka, a potom je radio kao ilegalac na Cetinju, gde je bio član Okružnog komiteta KPJ za Cetinje.

Posle je prešao u jedinicu, gde je obavljao dužnosti zamenika komandira i komandira čete. Potom je bio član Politodela Desete krajiške udarne brigade, član Politodela 23. srpske divizije i zamenik političkog komesara 46. srpske divizije.

Avgusta 1945. godine bio je postavljen za političkog komesara Vazduhoplovnog vojnog učilišta i radio je na stvaranju novih pukova i vazduhoplovnih baza. Posebno je bio angažovan na organizovanju Komande Vazduhoplovnog vojnog učilišta, kao i nastavnog odeljenja i održavanju nastave.

Kasnije se nalazio na službi u Brežicama u Sloveniji, Zagrebu i Pančevu.

Bio je oženjen Slavkom Josifović (1925—2012), sa kojom je imao ćerke Mirjanu, Jasnu i Biljanu i sina - Željka Ražnatovića Arkana (1952—2000).

Nosilac je Partizanske spomenice 1941. i drugih jugoslovenskih odlikovanja, među kojima su - Orden bratstva i jedinstva prvog reda, Orden partizanske zvezde drugog reda, Orden zasluga za narod drugog reda, Orden za hrabrost i Orden partizanske zvezde trećeg reda.

(Espreso/express.hr)