KO JE BIO JUG BOGDAN? Pola Srba o ovome ništa ne zna, a iza svega krije se jedna VELIKA TAJNA

Iako su istorijski podaci o ovoj znamenitoj istorijskoj ličnosti veoma oskudni, na osnovu rodoslova dinastije Nemanjića zna se da mu je Stefan Nemanja bio čukundeda, pradeda veliki župan i kralj Vukan Nemanjić, a deda župan Dimitrije Nemanjić ktitor manastira Davidovice i svetitelj Srpske pravoslavne crkve koji se slavi 7. oktobra. Otac mu je bio župan Vratislav.

Istorija kaže da je potomak Vratka Nemanjića ćerka Milica koja se oko 1353. godine udala za Lazara Hrebeljanovića, u narodnoj poeziji cara Lazara, koji je poveo srpsku vojsku u Kosovski boj. Vratko je imao i sina, župana Nikolu Vratkovića, koji je sahranjen 1389. godine u Nemanjinoj zadužbini, manastiru Svetog Nikole kod Kuršumlije. Vratko Nemanjić je bio vojvoda na dvoru svog bratanca, cara Dušana Silnog i imao je važnu ulogu u građanskom ratu u Vizantiji.

Istorijski podaci kažu da je upravljao oblašću oko Davidovice. A arheološka istraživanja na prostoru tvrđave u Prokuplju utvrdila su da je ona podignuta u poslednjoj četvrtini 14. veka, u vreme kada je knez Lazar vladao tim područjem. Zato se veruje da je Toplicu dodelio na upravu svom tastu. U prilog tome ide i predanje koje se čuva među najbrojnijim stanovnicima sela Grobnice, kraj koga se manastir nalazi. Oni se prezivaju Bogdanovići i tvrde da potiču od Jug Bogdana

Vratko ili ne? Neki autori smatraju da epski Jug Bogdan nije baziran na istorijskoj ličnosti Vratka Nemanjića.

Za razliku od dva istorijski poznata potomka, u narodnoj pesmi Jug Bogdan, osim ćerke Milice ima i devetoricu sinova: Boška, Damjana, Mitra, Momira, Nenada, Nikolu, Petra, Vojina i Stepana. Svi oni, na čelu sa ocem, vodeće su ličnosti pesama pretkosovskog i kosovskog ciklusa.

Ali, u narodnim stihovima su dosta različito opevani. U pesmi "Banović Strahinja", Jug Bogdan sa sinovima je predstavljen u negativnom svetlu, kao slabić i kukavica koji se plaši Turaka. A u pesmama koje pripadaju kasnijem periodu, ciklusu pesama koje opisuju događaje u vreme Kosovskog boja u kom je i poginuo, on i njegovi sinovi predstavljaju simbol hrabrosti, junaštva, žrtvovanja i simboličnu predstavu stradanja srpskog naroda u toj bici. Narodna tradicija očuvana u pesmi, opisuje kako je Jug Bogdan predvodio desno krilo srpske vojske, a pominje se i kao jedan od likova u istorijskoj tragediji Stefana Stefanovića iz 1825. godine "Smrt Uroša V".

Bonus video:

(Espreso.co.rs/Šajkača)