SRPSKI ČERNOBIL! Bili smo na kanalu nadomak Beograda, pun je otrovnog METANA, ljudi se žale na jak SMRAD i PACOVE!

U kanalima Pančevačkog rita gotovo da nema živog sveta. Zagađenje, kako površinskih voda u kanalu, tako i podzemnih voda i zemljišta u okruženju je čini se, na istorijskom maksimumu.

Predsednik udruženja građana "Eko-Pančevački rit", Zoran Janković kaže za Espreso kako je jedan od najvećih zagađivača celog Pančevačkog rita poznata društveno odgovorna firma.

Ova poznata firma na Pančevačkom putu zagađuje kanalsku mrežu Pančevačkog rita, odnosno pripadni kanal Kalovito tako što 24 sata ispušta svoje otpadne vode iz proizvodnje u kanal, tj. u bazen, tvrdi Janković.

Dodaje da je tu napravljen i ograđen bazen u koji se ispušta voda, a iz tog bazena ona otiče u kanal koji se spaja sa kanalom Kalovito.

Ističe kako se u samom kanalu nalazi žitkasta masa debljine 1 metar, a ono što je jedan od većih problema, jeste što ova otpadna voda prolazi pored bašta građana koji je obrađuju da bi potom te iste proizvode iznosili na pijacu, ne samo u Borči, već i u Beogradu.

Građani koji na taj način obrađuju zemlju nisu upoznati sa samom problematikom i činjenicom da se verovatno radi o zagađenoj hrani. Pretpostavljam da i oni sami koriste te proizvode za ličnu upotrebu. Ugroženi su i građani Beograda, ali najviše građani Pančevačkog rita, objašnjava Zoran Janković.

Oni koji žive pored samog kanala kažu da je smrad nesnosan, ali da je najgore bilo za vreme poplava koje su nedavno pogodile našu zemlju.

Sa prvom kišom, njima se kanalizacija izliva, a sve je češća situacija da im se u krevetu, na stolu ili isped vrata pojave zmije i pacovi.

Situacija postaje sve gora, mi više ne vidimo izlaz. Kada je vrućina, ceo kanal isparava, a kada je kiša poplavi nas. Toliko smrdi da odmah zatvaramo prozore, a mi klimu nemamo. Ne zna se da li je situacija gora zimi ili leti. Kada se digne to isparenje u vidu belog smrdljivog oblaka, ne znamo gde više da se sakrijemo, tvrdi Naser koji živi u romskom naselju, odmah niz kanal.

On nije jedini. Tu se nalaze i deca, ali i stari i bolesni ljudi sa zdravstvenim tegobama.

Njima se septička jama nalazi isped vrata, a oni i dalje, u 21. veku iznose smrdljivu vodu ručno, u kofama.

Niko neće da nam reši situaciju sa kanalizacijom. Takođe, kod prve kiše sve poplavi, pa nakon toga ostaju fekalije, konzerve i nesnosan smrad kojeg uvereni smo, prati i zaraza. Vodu iz česme ne konzumiramo jer se plašimo za decu. Nakon poplava je smrdela, a sada više nismo sigurni. Plašimo se najvše zbog male dece, kaže Naserova supruga.

Što se tiče drugog kanala Pančevačkog rita koji se nalazi na potezu Vrbovsko-Kišvara, tu je situacija još alarmantnija. U pitanju je prirodni kanal koji se takođe nalazi pored poznatog preduzeća.

Ovaj kanal prolazi pored štala i u njega se izliva direktno tečni stajnjak i osoka koje zagađuju površinske i podzemne vode, a ujedno i zamljište u okruženju, ističe Zoran.

Na samom zemljištu je zasejan kukuruz kojim se hrani stoka pa se tako često proizvodi nađu u lancu ishrane.

Ova kanalska mreža zauzima 840 km i u vlasništvu je države Srbije. Ukoliko dođe do polava moguće je da se voda slije i do centranog kanala koji direktno napaja kanal Vizelj na kojem deca treniraju kajak, i to jedna od mnogobrojnih Zoranovih briga.

On tvrdi da se situacija može poboljšati ukoliko se ljudi u Srbiji ekološki osveste, a akcenat najviše stavlja na ljude koji rukovode velikim firmama i kompanijama koje su upravo najveći zagađivači.

Bonus video: