JEDINI ĆELAVI ISUS NA SVETU NALAZI SE U SRBIJI! Sakriven je u pećini, a vernici tvrde da ČINI ČUDA (FOTO)

Kod sela Rsovci na Staroj Planini, na dvadesetak kilometara od Pirota, nalazi se pećinska crkva posvećena svetima Petru i Pavlu. Jedinstvena je ne po tome što je u pećini, već po prikazu Isusa Hrista koji odstupa od kanona.

Hrišćanska umetnost je nedvosmislena: Isus Hrist nije bio ćelav, imao je dugu kosu i bradu, produhovljeni pogled koji prodire u srž čovekovu, očinski blagi izgled. Novozavetna jevanđelja ne donose nam, istina, opis osobe koju hrišćanski vernici smatraju Sinom Božijim, ali sigurno je imao i kosu i bradu. Dakle, definitivno nije bio ćelav.

Pećinska crkva Svetih Petra i Pavla kod sela Rsovci, na oko 22 kilometra od Pirota, smeštena u pećini u brdu Kalik koji pripada Staroj planini — priča drugu priču. Crkva je verovatno podignuta tokom druge polovine trinaestog veka, i isposničke je prirode, zbog čega se nekada do nje dolazilo vrlo teško, gotovo neprohodnom stazom; danas je prilaz uređen sredstvima Svetske turističke organizacije. Ulaz u pećinu ujedno je ulaz u hram.

Ono zbog čega je značajna u istoriji hrišćanske umetnosti nalazi se na severnom zidu pećine: u pitanju je freska na kojoj se nalazi prikaz Isusa Mladenca kao mladog muškarca bez kose.

Veruje se, mada nije zasigurno potvrđeno, da je oslikana tokom druge polovine četrnaestog veka, kada je veliki broj anahoreta sa Sinaja došao u Moravsku Srbiju, kojom je vladao knez Lazar Hrebeljanović; anahoret je posebna vrsta pustinjaka, osobe koja se iz verskih razloga povukla iz sveta da bi živela asketski i potpuno posvećena neprestanoj molitvi i pričešćivanju, ako dozvole okolnosti.

Međutim, nije samo ćelavost Isusa Hrista ono što upada u oči. Kako navodi Dragan Bosnić, srpski fotograf, novinar i autor knjige „Čudesna Srbija“, govoreći upravo o ovoj jedinstvenoj pojavi u srpskoj i uopšte hrišćanskoj umetnosti, Isus je prikazan “da čudo bude veće, u budističkoj odeždi u osmougaonoj mandorli ili zvezdi“. Nije stoga nemoguće, da su ondašnji živopisci bili pripadnici neke jeresi (možda bogumili?), ili barem pod uticajem ne-ortodoksnih struja hrišćanstva.

Bonus video:

(Espreso.co.rs)