DUŠA VOJVOĐANSKE JESENI: Ove čari doživeće samo oni koji probaju vina i osete duhovnost srednjovekovnih manastira!

Ekipa Espresa obišla je Vojvodinu, od Deliblatske peščare, preko grada Vršca, do Fruške gore. Probali smo banatska i fruškogorska vina o kojima se nadaleko govori i koja su poznata širom sveta. Domaćini - vinari su nas ljubazno dočekali i ugostili, pa čak sa nama i podelili neke detalje iz tradicije njihove pripreme ovog bogovskog pića. Obišli smo i manastire koji su pravi simbol Vojvodine po neprocenjivoj vrednosti koju nose u sebi. Oni su zaštitnici kulturnog i istorijskog nasleđa Srbije, koji već stolećima prenose doživljaj prošlih vremena.

Turistička organizacija Vojvodine sa ciljem promocije kulturnog i vinskog turizma koji sve više dobijaju na značaju u ovoj regiji, organizovala je promotivnu turu za medije "Duša vojvođanske jeseni" po Vojvodini.

Obišli smo manastir Mesić, vidikovac i crkvu Teodora Vršačkog, manastir Novo Hopovo, Ravanicu - Vrdnik, Malu Remetu, ali i vinarije "Đorđe", "Vinik", "Kovačević", "Deurić", etno kuću Dinar i Fruškogorsku Lugarnicu, kao i hotel "Srbija" u Vršcu, grad Vršac i "Vrdničku kulu" u Vrdniku.

U vinarijama smo degustirali najfinija vina, o kojima smo i mnogo naučili od vinara - domaćina, a u porodičnoj vinariji "Vinik", vlasnik nas je dočekao najlepšim stihovima i pričama, kako o vinu, tako i o životu. Čak je i najveselija osoba u grupi dobila diplomu "boema", koja je morala ozbiljno da se zasluži.

U Vršcu, jednom od najstarijih banatskih gradova suočili smo se sa bogatom kulturom i istorijom, ali i živopisnim prirodnom lepotama. Specifičan je i po klimi i čistom vazduhu, jer ovde vetrovi duvaju više od 200 dana godišnje i konstantno pročišćavaju gradski vazduh. Kulturno bogatstvo ovog banatskog grada je veliko, jer obiluje mnogobrojnim crkvama, kulturnim institucijama i zdanjima različitih stilova, gde svaki objekat ima svoju specifičnu priču. Neke od najznačajnijih znamenitosti Vršca su Vršačka kula-simbol grada, manastir Mesić, katedrala posvećena Sv. Gerhardu, Vladičanski dvor, Stara apoteka, Sterijina kuća, kapela Sv. Krsta, šest muzeja. Vršac je grad iz koga su potekle mnoge poznate ličnosti, pre svega Jovan Sterija Popović - poznati srpski dramaturg, zatim Paja Jovanović - čuveni slikar srpskog realizma, Josif Jovanović Sakabenta -vladika, Vasko Popa - poznati pesnik, Bora Kostić - šahovski velemajstor, Žarko Zrenjanin - narodni heroj i mnogi drugi.

Manastir Mesić Manastir Mesić je ženski manastir i posvećen je rođenju Svetog Jovana Krstitelja. Jedan je od najznačajnijih manastira u jugoistočnom Banatu. Prvi pisani dokument u kome se pominje manastir Mesić je katastih Pećke patrijaršije iz 1660. i 1666. godine. Najverovatnije ga je sagradio neko iz porodice Branković u XV veku. U XVIII veku manastir dobija reprezentativan izgled kakav ima i danas, tada je sazidan konak a hramu je dozidana nova priprata barokni zvonik. Zidno slikarstvo čine tri sloja fresaka nastalih od XVI do XIX veka. Mesićki hram krasi ikona kojoj se pridaje čudotvorna moć, i nalazi se na Bogorodičinom tronu. Poznata je kao Bogorodica „Dostojno Jest“, potiče sa Atosa i u manastir Mesić je stigla 1803. godine.

Crkva Teodora Vršačkog

Teodor Nestorović, vršački vladika, 1594. godine, podigao je Banaćane na ustanak protiv Turaka. Banaćani su pod barjakom Svetog Save uspeli da osvoje Banat ali je turska vojska nakon par meseci uspela da povrati izgubljene gradove a vršački vladika je uhvaćen i kažnjen tako što mu je živom odrana koža. Četiri veka kasnije proglašen je za svetitelja od strane Srpske Pravoslavne crkve i time Vršac postaje jedan od retkih gradova koji ima Svetitelja sa imenom grada – Sv. Teodor Vršački. U čast ovog Svetitelja na Vršačkom bregu je 2002. godine podignut i osveštan hram Svetog Teodora Vršačkog.

Fruška Gora Fruška gora je najstariji Nacionalni park u Srbiji i „dom” 17 manastira, koji su bogati u svojoj arhitekturi, riznicama, freskama i istoriji. Osim toga ovde se nalaze i Sremski Karlovci, duhovni i edukativni centar Srba sa prelepim baroknim centrom i banja Vrdnik sa etno selom, gde možete uživati i utonuti u prelepe šume “Svete gore”.

Područje Fruške gore je takođe prostor značajne koncentracije atraktivnih turističkih resursa u koje spadaju: prostorno kulturnoistorijske celine, manastirski kompleksi, znamenita mesta, dela sa spomeničkim i umetničkim svojstvima, etno nasleđe, manifestacije, institucije kulture.

Frušku goru odlikuju i bogatsvo prirode: flora, fauna, pejzaži, termalni izvori – banje, jezera koja predstavljaju osnov za turizam posebnih interesovanja (pešačenja, cikloturizam, posmatranje retkih biljnih vrsta i ptica (birdwatching, ribolov, lov), ali i za rekreativne i izletničke programe, škole u prirodi, nautički, zdravstveni-spa/welness turizam. Fruškogorsko vinogorje se razvija na plodnim padinama Fruške gore, a vina odavde točena su širom Evrope – od Bečkog dvora do engleskih krčmi.

Manastir Novo Hopovo Manastir Novo Hopovo pripada Eparhiji sremskoj Srpske pravoslavne crkve i predstavlja nepokretno kulturno dobro kao spomenik kulture od izuzetnog značaja. Manastir se nalazi na blagoj padini južnih obronaka Fruške gore, nedaleko od Iriga. Ovaj manastir sa crkvom sv. Nikole po svojoj arhitektonskoj vrednosti predstavlja najznačajniju sakralnu građevinu svoje epohe na ovim prostorima. Prvi pisani pomen manastira je iz 1451. godine. Sadašnja crkva podignuta je 1575/76, a zvonik sa malom kapelom na spratu posvećenoj sv. Stefanu, ozidan je 1751/58. godine. Zgrade manastirskih konaka nastajale su postepeno od 1728. do 1771. godine, čime je crkva okružena sa sve četiri strane. Hopovsko fresko slikarstvo jedno je od najznačajnih na balkanskom umetničkom području. Ikone na ikonostasu radio je Teodor Kračun.

Manastir Vrdnik Manastir Vrdnik se nalazi u istoimenom mestu poznatom po banjskom centru na južnim padinama Fruške gore, nalazi se manastir Vrdnik. Ovo je jedini fruškogorski manastir koji se nalazi u naseljenom mestu. Smatra se da je podignut tokom XVI veka. O njemu se malo toga znalo sve dok ga nisu naselili monasi manastira Ravanica bežeći pred Turcima tokom Velike seobe Srba. Sagradili su crkvu i posvetili je Vaznesenju Hristovom, i od tada ovaj manastir nazivaju i Mala Ravanica. Sa sobom su doneli mošti kneza Lazara koje su tu ležale sve do 1942, kada su bile prenete u Sabornu crkvu u Beogradu i tek 1989. vraćene u svoju zadužbinu. Danas se o manastiru staraju monahinje, a konaci manastira su ubrajaju u jedne od najlepših na Fruškoj gori. U Drugom svetskom ratu manastir nije pretrpeo veća oštećenja, ali su pokradeni dragoceni predmeti iz manastirske riznice koji su kasnije vraćeni u muzej SPC u Beogradu.

Mala Remeta Manastir Mala Remeta ili Remetica - Manastir Mala Remeta se nalazi na južnim padinama Fruške gore. Nalazi se u selu koje se takođe zove Mala Remeta. Manastir je osnovao kralj Dragutin Nemanjić i posvećen je prazniku Bogorodičin pokrov. Danas je ovo aktivan ženski manastir. Manastir Mala Remeta predstavlja nepokretno kulturno dobro kao spomenik kulture od izuzetnog značaja. Osnova crkve je u obliku krsta, građena u srpsko- vizantijskom stilu. Građena je od sivo-plavog kamena i cigle. Posebno interesantna je kupola, koja nije obla kao kod većine crkava, već se sužava pri vrhu. Na vrhu kupole je krst, a posebno je interesantno to što Mala Remeta nema zvonik, pa se zvono nalazi ispred crkve na drvenim stubovima. U sklopu manastirskog kompleksa se nalazi konak i mala kapela posvećena svetom Iliji. U manastiru se čuvaju dve vredne knjige koje datiraju još iz sedamnaestog veka. U pitanju su rukopisi iz manastira Rače.

Inače, prema zvanično obrađenim statističkim podacima Republičkog zavoda za statistiku, za period od januara 2018. godine do juna 2018. godine, teritoriju Vojvodine je posetilo 247.087 turista što je 11,1 odsto više u odnosu na isti period prošle godine. Povećanje broja dolazaka stranih turista za isti period ove godine iznosi 17,5 odsto (111.622 turista) u odnosu na 2017. godinu.

Direktorka TO Vojvodine Nataša Pavlović o budućim planovima TO:

Bonus video:

ESPRESO INTERVJU NEDELJE: Jadranka Joksimović

(Espreso.co.rs)