O OVOJ BANJI U SRBIJI TURISTI IMAJU SAMO REČI HVALE: Pravi je RAJ za dušu i telo, njena voda ima poseban KVALITET

Ove godine možda ne uspevamo da osetimo čari zimovanja, budući da je vreme i više nego prolećno. Ali to ne znači da ako smo u mogućnosti da odemo na zimski odmor treba da ga preskočimo, naprotiv. Ovo vreme je idealno za banjski turizam.

A više puta smo govorili o benefitima ove vrste odmora. Zato vam i sada predlažemo destinaciju, koja je stvorena za telo i duh - banju Vrujci.

Istorija banje

Ova banja dugo godina nije bila uređeno lečilište. Iako su vode Vrujci korišćene znatno pre I svetskog rata, banja je tek 1935. godine postala narodno lečilište. O istoriji banje do te godine zna se veoma malo.

Po narodnom predanju, izvori u Vrujcima izlečili su mnoge rane i bolesti. U našoj epici najčešće se spominju kako su banjske vode pomagale junacima i ratnicima da steknu snage za borbe koje su im predstojale.

Jedan od takvih junaka je i Milan Toplica. Legenda kaže da je ovaj pobratim Miloša Obilića živeo u banji i uz pomoć njenih voda uspevao da se brzo oporavi od povreda koje je sticao u borbama protiv Turaka.

Prvi pisani tragovi o lekovitosti vrujačkih voda datiraju iz perioda Kolubarske bitke (novembar i decembar 1914. godine). Tad su se srpski ratnici oporavljali uz pomoć lekovitosti vode, blata i vazduha Vrujaca.

Koliko je voda iz banje zdrava najbolje govore predanja koja su se sa kolena na koleno prenosila i tako sačuvala do danas. Jedna takva legenda tvrdi da je vojska u nekom od ratova kada se kretala, ostavila za sobom umornog i ranjenog konja. Konj je jedno vreme ležao u lekovitom blatu u Vrujcima i pio toplu vodu sa izvora. Posle se oporavio, stigao vojsku i pronašao svog vlasnika, navodi portal banjeusrbiji.

Lekovita banjska voda

Lekovitost mineralne vode banje Vrujci učinila je da se ovo područje iz divlje banje pretvori prvo u narodno lečilište, a danas ono predstavlja pravi spa i velnes centar. Zdravstveni turizam zasniva se koliko na vodi koja je obogaćena brojnim mineralima, toliko i na lekovitom blatu, ali i zdravom vazduhu.

U banji postoji 5 glavnih izvorišta, i još nekoliko sporednih. Temperatura vode je od 26 do 28 stepeni, a po vodi je i dobila ime- Vrujci je ime za vode koje su tople tokom cele godine, dakle, ne zamrzavaju zimi, a u zavisnosti od spoljašnje temperature isparavaju u vidu pare koja je vidljivija što je veća razlika u temperaturi vode i vazduha.

U banji se leče: hronični reumatizam, povišeni krvni pritisak, malokrvnost, kamen u bubregu i mokraćnim putevima, kožne bolesti...

Šta videti u okolini banje?

U banji se nalaze sportski tereni, otvoreni i zatvoreni bazeni, pa je banja pogodna za pripremanje i rekreaciju sportista. Često baš timovi vodenih sportova biraju banju Vrujci za pripreme za prvenstva.

Reke bogate ribom Toplica, Lepenica i Kolubara, te šume u okolini banje i najbližeg urbanističkog centra Valjeva omiljene su za sve one koje uživaju u lovu i ribolovu.

Obiđite Ribničku pećinu, koja se nalazi pored reke Ribnice, sedam kilometara od banje, provozajte se do sela Strugnik, u njemu se nalazi rodna kuća vojvode Živojina Mišića. Uživajte na Ravnoj gori, obiđite i Mokru pećinu, mauzolej i spomenik generalu Mihajloviću i novosagrađen hram posvećen Svetom Velikomučeniku Georgiju.

U blizini je i Divčibare, jedno od poznatijih turističkih mesta u Srbiji. Obiđite manastire Bogovađa, Lelić, zadužbinu Vladike Nikolaja i njegovog oca Dragomira Velimirovića.

Prenosom moštiju sv. vladike Nikolaja iz Amerike u Lelić, lep ikonostas i živopis, novopodignute verske i druge građevine u porti i van nje, stvorili su neophodnost pretpostavke za promenu duhovnog režima crkve.

Idejom da se crkva u Leliću pretvori u manastir se nosio Njegovo preosveštenstvo Lavrentije, Episkop tadašnje Eparhije šabačko-valjevske. Punih pet godina vršene su pripreme za realizaciju ove ideje. Najveći problem bio je nedostatak monaha. Rešenje je nađeno u prelaznom karakteru, po kome bi bratstvo manastira Kaona preuzelo upravu nad manastirom Lelić. Manastir Lelić je postao metoh manastira Kaone.

Tu je i manastir Ćelije, koji se nalazi na levoj obali reke Gradac. Gradac je reka ponornica koja izvire ispod planine Povlen, a posle nekoliko kilometara ponire i ponovo izbija kod sela Bogatića, poviše Ćelija, kod Jakog izvora. Sam manastir se nalazi u brdovitom, životpisnom predelu koji pripada ataru sela Lelić. Na istoku sela nalze se brda: Vrane, Markovac, Presadi, Kaluđersko brdo, Koviljača i Ćelijske Urvine. Između tih brda, u jednoj od kotlina, leži manastir.

Ovaj manastir leži izmeždu šumni, kamenosteni planina, na maloj reki, imenuemoj Gradac, a na mestu dosta krasnom i oceditom, napisao je Joakim Vujić u svom "Putešestviju po Srbiji".

Okolina manastira učinila je sam manastir skrivenim i izdaleka nevidljivim. Manastir se ne vidi sve dok se ne počne silaziti u kotlinu u kojoj se nalazi.

Svakako obiđite i grad Valjevo, koji zauzima posebno mesto u istoriji srpskog naroda. Valjevo i Valjevci su često imali istaknutu, a neretko i vodeću ulogu u pokretima za nacionalno oslobođenje. Međutim, pored vojskovođa i narodnih vođa, valjevski kraj je iznedrio i ne mali broj značajnih književnika, umetnika i naučnika. Istovremeno, ovaj grad se svrstava i među najstarije gradska naselja Srbije.

Bonus video:

(Espreso/Žena Blic/Iris Krdžić/Preneo D.M.)