BOLJE GROB NEGO ROB! Danas je dan kad je Hitler dobio ŠAMAR od Jugoslavije! (VIDEO)

Danas se navršava godišnjica vojnog prevrata izvršnog 27. marta 1941. godine kojim je poništeno potpisivanje protokola o pristupanju Kraljevine Jugoslavije Trojnom paktu i određena dalja sudbina zemlje koja se svrstala u protivnike nacističke Nemačke.

OK, znate da Espreso ima aplikaciju. Niste znali da je od danas još bolja!

Puč izvršen u jedan sat po ponoći, bio je ne samo državni udar, već je kao posledica puča Kraljevina Jugoslavija uvedena u Drugi svetski rat.

U Beogradu i drugim srpskim gradovima a ponegde i širom Jugoslavije (Dalmacija), izbile su masovne ulične demonstracije u znak podrške građana puču.

Veliki masovni bunt dvadesetsedmog marta upamćen je po parolama "Bolje rat nego pakt" i "Bolje rob nego grob". Britanski lider Čerčil izjavio je tada da je "Jugoslavija pronašla svoju dušu".

Pučem je, de fakto, poništeno potpisivanje protokola o pristupanju Jugoslavije Trojnom paktu (Nemačka, Italija i Japan) od 25. marta.

U ime kraljevske vlade, posle mučnih pregovora, nakon ocene da je Jugoslavija strategijski u bezizlaznom položaju, a da se nikakva pomoć od saveznika ne može dobiti, u Beču su protokol o pristupanju Trojnom paktu, potpisali ministar predsednik Dragiša Cvetković i ministar inostranih poslova Aleksandar Cincar-Marković.

Namesništvo, čija je prva ličnost bio knez Pavle Karađorđević uklonjeno je, a maloletni kralj Petar II proglašen je punoletnim. Knez namesnik Pavle poslat je u progonstvo.

Planeri i izvođači puča bili su pripadnici neformalne grupe uglavnom vazduhoplovnih oficira i pojedinaca iz redova jedinica garde.

Centralna ličnost puča bio je vazduhoplovni general Dušan Simović, potonji predsednik vlade, ali je nepodeljeno mišljenje da je iza njega stajao general Bora Mirković a istaknutu ulogu je imao i major Živan Knežević.

Nije potpuno rasvetljeno, ali je opšte prihvaćeno uverenje, među stručnjacima, da je presudan podsticaj državnom udaru, u tako prelomnom trenutku, imao uticaj inostranstva, Londona, ali i Moskve. General Mirković nije ni krio kontakte i susrete sa Maplbekom, ili Kempeblom.

General Simović je uz položaj načelnika Glavnog generalštaba, preuzeo i ulogu predsednika vlade. Slobodan Jovanović, ugledni pravnik, akademik, prvi put je dobio i nekakvu političku funkciju, izuzimajući možda "Srpski kulturni klub".

Izgnani knez Pavle, iako potpuni anglofil, tretiran je od britanske, istina ratne vlade, izuzetno grubo. Prvo je bio zatočen duboko u unutrašnjosti Kenije a bitno docnije dozvoljen mu je boravak u Južnoj Africi.

Srpske opozicione stranke i patriotske grupe, kao i Srpska crkva oduševljeno su primili vest o državnom udaru.

Usledio je 6. aprila masovni brutalni napad Nemačke, Italije, Bugarske i Mađarske.

Jugoslavija je raskomadana a nacistički okupatori formirali su ustašku tzv. Nezavisnu državu Hrvatsku, kao i veliku Albaniju.

Prethodnih godina sudovi u Srbiji rehabilitovali su nekolicinu učesnika događaja od 25. i 27. marta 1941. godine, poput Dragiše Cvetkovića, Slobodana Jovanovića, Živana Kneževića, kao i Kneza Pavla.

Njegovi posmrtni ostaci preneti su oktobra 2012. u porodičnu grobnicu Karađorđevića u kripti hrama Svetog Đorđa na Oplencu. Zemni ostaci Slobodana Jovanovića sahranjeni su u Aleji zaslužnih građana u Beogradu, decembra 2011. godine.

Na Oplencu je maja 2013. sahranjen i poslednji, nesrećni, kralj Jugoslavije Petar II, kojeg su pučisti 27. marta 1941. proglasili punoletnim, a koji je tokom Aprilskog rata odveden iz svoje zemlje da se u nju vrati tek 2013, posthumno.

(Espreso.co.rs / Agencije)