ZNATE LI DA JE DŽEJMS BOND DORĆOLAC? Imao je CELU ZGRADU u poznatom naselju!

Kada je čuveni režiser Ijan Flaming stupio na svoju špijunsku dužnost tokom Drugog svetskog rata, verovatno nije ni sumnjao da će upravo u svojoj špijunskoj karijeri i sam špijunirati onoga po kome će kasnije nastati lik najčuvenijeg tajnog agenta na svetu – 007.

Po mnogima najveći obaveštajac Drugog svetskog rata i čovek čiji je život poslužio kao inspiracija za nastanak lika Džejmsa Bonda potekao je upravo iz Srbije, iz bogate porodice beogradskih industrijalaca.

Braća Milivoje i Milorad, bogati industrijalci porodice Popov u samom centru grada podigli su dve zgrade nazvane “Palata Popov”. I upravo u onoj koja se i danas nalazi na uglu Francuske i Ulice Braće Jugovića odrastao je čuveni Duško.

Sa dvojicom svoje braće, Ivanom i Vladimirom, od kojih će prvi postati čak trostruki agent, Duško je živeo bezbrižno i na visokoj nozi.

O žurkama koje su braća Popov pravila u svom domu i danas se priča. Ploče, koje su u to vreme bile retkost u celom svetu, okupljale su u domu Popov razne interesantne persone iz beogradskog duštvenog miljea.

Još kao mladića Duška je krasila posebna strast prema lepim ženama. Njegovo bogato poreklo uz manire i galantnost davali su poseban šarm Dušku, kome gotovo nijedna lepotica nije odolela. Zbog te svoje strasti u špijunskim danima Duško će poneti i ne tako slavni nadimak – Tricikl, naziv koji se često koristio za muškarce koji spavaju sa više žena istovremeno.

Međutim, da u Duškovoj glavi nisu bile samo lepe žene govori i činjenica da je Popov čak doktorirao prava u Nemačkoj. I upravo period njegovih doktorskih studija i poznanstvo sa Nemcem Džonijem Epsenom odrediće dalji tok njegovog života.

U samo praskozorje Drugog svetskog rata Duško svoje studentske dane provodi u Nemačkoj vozeći brza kola i ljubeći najlepše žene sa svojim naboljim prijateljem, ne tako atraktivnog izgleda, ali mnogo imućnijim Džonijem Epsenom.

Nakon što Duško biva priveden i danima mučen zbog otvorenog suprotstavljanja nacističko-fašističkom režimu njegov otac povlači najjače veze iz Jugoslavije kako bi oslobodio sina. Duško biva hitno deportovan za Srbiju, a duboko prijateljstvo sa Džonijem biva nakratko prekinuto.

Početak rata mladi Popov provodi u Dubrovniku, menjajući žene i uživajući u svim blagodetima tog mesta, sve dok mu iznenada ne stigne telegram, upravo od Džonija. Ne časeći ni časa da ponovo vidi dragog prijatelja Duško ekspresno stiže za Beograd, gde ga čeka ponuda koja će zauvek pomeniti njegov život i upisati ga u svetsku istoriju.

Dalji tok njegove karijere manje-više je poznat svima.

Duško je najveći deo svoje karijere proveo u Lisabonu, gde je od nemačkih agenata dobijao ključne informacije o planovima Trećeg rajha.

Potom bi se vraćao u London i sva svoja saznanja otkrivao britanskom MI-6. Kažu i da je prvi obavestio Amerikance o japanskoj invaziji na Perl Harbor, ali je tadašnji načelnik FBI-ja diskvalifikovao Popova kao nepoverljiv izvor.

“Da ga bacite na glavu, on bi se dočekao na noge” kažu da je rečenica koja najbolje opisuje jednog od najvećih špijuna svih vremena.

I sam Flaming, koji je špijunirao Duška, bio je fasciniran njime. Flaming je bio opčinjen Duškovom nonšalantnošću, a posebno ga je fascinirala lakoća sa kojom komunicira sa ljudima. Tek mnogo godina kasnije, nakon završetka rata Duško je prepoznao sebe u liku tajnog agenta Džejmsa Bonda, i to u filmu “Kazino rojal”.

Još jedna interesantan anegdota povezuje Duška i Džejmsa Bonda, koju je sam Ijan Flaming ispričao.

Naime, u jednom privatnom razgovoru Duško je ispričao Ijanu da kada mu je teško bilo u životu pozivao jedan broj u Beogradu – 26 007, a kako izvori iz poštanskih imenika tog vremena, taj broj pripadao je Milivoju Popovu, stricu čuvenog agenta, koji je u to vreme živeo u Zemunu.

Ono što je, takođe, manje poznato jeste da je ista špijunska sposobnost krasila i Duškovog brata Ivana, koji se na samom početku rata, kada je pobegao iz Dubrovnika pod naletom pripadnika NDH, priključio četi Draže Mihailovića. U daljem toku rata Ivan je radio čak kao trostruki špijun.

Posle rata nijedan od njih nije se bavio špijunažom, niti su se vraćali u Srbiju. Duško je, kako kažu, živeo lagodno sve do smrti 1981. godine.

(Espreso / Opanak)