NAPALI SU MIHAILA I LEONA, ONDA JE USLEDIO RASKOL: Na današnji dan HRIŠĆANSKI SVET se ZAUVEK PODELIO

Veliki raskol ili velika šizma označava najveći raskol u istoriji hrišćanstva, koji je otpočeo 1054. godine prekidom liturgijske zajednice između Rimokatoličke crkve i Pravoslavne crkve.

Do raskola je došlo nakon niza prethodnih sporova i sukoba, koji su vođeni povodom raznih teološko-dogmatskih i crkveno-upravnih, odnosno eklisioloških pitanja. Glavni teološki, odnosno dogmatski spor vođen je povodom zapadnog učenja o dvostrukom ishođenju Svetog duha od Oca i Sina. Ovo nepravilno učenje je na zapadu dovelo do umetanja izraza Filiokve u Nikejsko-carigradski simbol vere. Pomenute nepravilnosti nisu bile prihvaćene od strane istočnih hrišćana. Glavni eklisiološki spor vođen je povodom narušavanja načela crkvene sabornosti od strane pomesne Rimske crkve koja je težila da nametne svoju vlast u čitavom hrišćanskom svetu.

Raskol je nastupio na današnji dan, 16. jula 1054. godine, kada su trojica legata rimskog pape Leona IX nakon dolaska u Carigrad odlučili da ekskomuniciraju carigradskog patrijarha Mihaila Kerularija i ohridskog arhiepiskopa Leona.

NIJE BAŠ NAJJASNIJE

Legati su prethodno zatražili od patrijarha i arhiepiskopa da priznaju rimskog papu za vrhovnog poglavara Crkve i odobre izvesna zapadna učenja i obrede, ali pravoslavni jerarsi na to nisu pristali. Pravna valjanost ekskomunikacije koja je izrečena 16. jula pokazala se kao upitna, pošto se rimska katedra u međuvremenu našla u stanju upražnjenosti, pošto je papa Leon IX umro još 19. aprila, a njegov naslednik je konačno izabran tek u proleće naredne 1055. godine.

REAKCIJA PATRIJARHA MIHAJLA

Usled takvog postupanja rimskih legata, patrijarh Mihailo je sazvao sabor koji je održan 20. jula u Carigradu. Na ovom saboru je doneta odluka da se postupci papskih legata odbace i osude, a na same legate je bačena anatema. Saborske odluke su potom svečano obnarodovane 24. jula u carigradskom hramu Svete Sofije. Uzajamne ekskomunikacije iz 1054. godine označile su prekid liturgijske zajednice između katoličkog zapada i pravoslavnog istoka.

ODOŠE I NE VRATIŠE SE

Usled raskola, došlo je do trajnog odvajanja Rimokatoličke crkve od vaseljenskog Prvoslavlja. Pošto su obe strane nastavile da polažu pravo na nasleđe jedinstvene Crkve, nastalo je stanje u kome je svaka strana smatrala da upravo ona predstavlja jednu, svetu, sabornu i apostolsku Crkvu. Tim povodom se na obe strane razvila živa teološko-polemička aktivnost, umerena ka opravdavanju spostvenih stavova, uz osporavanje stavova druge strane.

NIKAKO DA SE DOGOVORE

Usled sve izraženijeg zaoštravanja međusobnih sporova u oblasti dogmatike i eklisiologije, došlo je do opšteg pogoršanja u međusobnim odnosima, naročito nakon pogubnog Četvrtog krstaškog rata (1204). Iako su tokom kasnije istorije u nekoliko navrata preduzimani izvesni koraci u cilju obnove međusobnog dijaloga i pomirenja, takvi pokušaji nisu urodili plodom usled ozbiljnih i suštinskih razlika koje postoje između dve strane.

BONUS VIDEO:

VUČIĆ I MAKRON RAZGOVARALI SA STUDENTIMA: Mladi iz regiona ih uputili u probleme sa kojima se suočavaju, a evo šta su im predsednici dveju zemalja poručili (VIDEO)

(Espreso.co.rs)