MUŠKARAC KOJI JE PREMINUO OD RAKA JAJNIKA, A NIJE MORAO: Skončao TRAGIČNO, više od 20 lekara ODBILO da ga leči!

Intrigantna životna priča običnog čoveka, pojedinca koji je život živeo onako kako je osećao i zbog toga bio osuđivan od okoline, toliko da je upravo zbog nje, skončao tragično i na najtužniji način zaslužio da se nađe na filmskom platnu - u najkraćem bi mogla da se opiše životna priča Amerikanca Roberta Idsa.

Rođen kao Barbara, prvih četrdeset godina svog života Robert je proveo kao žena. U braku sa muškarcem dobio je dva sina, a oduševljenje osećajem da u njemu raste drugi život, brzo je zamenila činjenica da se oseća još više "zarobljenim" u ženskom telu, zbog toga je ovaj period nazivao i "najboljim i najgorim vremenom svog života".

Razveo se od muža nakon rođenja drugog sina i neko vreme se viđao sa ženama, a svoju tranziciju je počeo kasnih 1980-ih nakon preseljenja na Floridu. Počeo je terapiju testosteronom i podvrgnut je modifikovanoj dvostrukoj mastektomiji da bi stvorio muško telo. Međutim, s obzirom na njegovu donekle poodmaklu starost, kao i činjenicu da je već počeo da pokazuje simptome menopauze, Idsu je savetovano da neće morati da se podvrgne odstranjivanju ženskih reproduktivnih organa. Isto tako, Ids nikada nije bio podvrgnut faloplastici, i uprkos tome što je bio muškarac, zadržao je spoljašnje ženske genitalije tokom celog života, prenosi "B92".

Nakon što je neko vreme živeo na Floridi i nakon neuspeha njegovog drugog braka, Ids se vratio u Džordžiju 1996. godine. U vreme kada je nagrađivani dokumentarni film "Sautern Komfort", film u kojem je prikazan njegov život i smrt, snimljen 1998. godine, Ids je umirao od raka jajnika koji je metastazirao na njegovu matericu, grlić materice i abdominalne organe.

Iako je rak prvobitno dijagnostikovan nakon jakog napada bolova u stomaku i vaginalnog krvarenja koji su naveli Idsa da zatraži hitnu medicinsku pomoć, više od dvadesetak lekara je kasnije odbilo da ga leči, na osnovu toga što bi njegovo uzimanje kao transrodnog pacijenta moglo da naškodi njihovoj praksi. Tek 1997. godine, skoro godinu dana nakon početne dijagnoze, konačno je primljen na lečenje u bolnicu Medicinskog koledža Džordžije, gde je bio podvrgnut hirurškoj, medicinskoj i terapiji zračenjem tokom sledeće godine.

Uprkos ovom agresivnom tretmanu, pomoć je na kraju stigla prekasno za Roberta, koji je umro u svom domu 1999. godine u 53. godini. Veruje se da je Ids imao rak jajnika u III ili IV stadijumu u vreme postavljanja dijagnoze. Prosečna petogodišnja stopa preživljavanja za rak jajnika III stadijuma je 21 odsto, a za stadijum IV je manja od 5 odsto.

(Espreso/Blic)