NAŠA GALAKSIJA JE PUNA MRTVIH VANZEMALJACA?! Naučnici otkrili ZAPANJUJUĆE podatke!

Istraživanje ukazuje na postojanje vanzemaljske civilizacije širom Mlečnog puta, ali da je verovatnoća da su ovi oblici života već izumrli vrlo velika

Objavljeno: 24.12.2020. 11:16h

Zorica Pantelić

Prema nedavno objavljenoj studiji sprovedenoj na kalifornijskom Institutu za tehnologiju, NASA laboratoriji za mlazni pogon i srednjoj školi Santjago, život van planete Zemlje ne samo da je moguć već i vrlo verovatan.

Naime, naučnici koji se bave ovom temom duže vreme sugerišu da je, takođe, vrlo verovatno da su takvi oblici života u našoj galaksiji ili vrlo primitivni, ili na izmaku egzistencije, ili već izumrli.

Primenom Drejkove jednačine, koja kombinacijom krucijalnih faktora poput tački pogodnih za formiranje života u Mlečnom putu kao i šansi za njegovo održavanje, dolazi se do podataka da su prvi oblici vanzemaljaca nastali 8 milijardi godina nakon njenog formiranja, što je skoro 6 milijardi godina ranije od nastanka ljudskog oblika života na Planeti.

Iznenađujuće u ovom istraživanju čine sugestije da su prve forme inteligencije nastanile lokaciju koja je udaljena 13 hiljada svetlosnih godina od centra naše galaksije, što je čak 12 hiljada svetlosnih godina bliže galaktičkom centru od planete Zemlje.

Kako je ova studija tek u svom povoju, dosta je pitanja na koja tek treba naći smislene odgovore, poput faktora koji su uticali da se mogući oblici života ugase, ako su se uopšte ugasili. U slučaju da oni i dalje postoje, verovatno su vrlo "mlade civilizacije, jer je samouništenje relativno dug proces".

Svakako, logička objašnjenja koja se nude su apokaliptičnog prizvuka večitog teoretisanja o samouništenju naprednih civilizacija. "Mada ne možemo sa sigurnošću tvrditi da će svaka napredna civilizacija uništiti samu sebe, svakako se to nudi kao jedan od scenaria", što niže pitanja o kraju ljudske civilizacije.

"Već 1961. Hoerner (1961) sugeriše da će napredak nauke i tehnologije neizbežno dovesti do potpunog uništenja 11 i biološke degeneracije, slično predlogu Sagana i Shklovskiia (1966). To je dodatno potkrepljeno mnogim ranijim studijama koje tvrde da je samouništavanje ljudi vrlo moguće putem različitih scenarija (npr. Nick, 2002; Vebb, 2011), uključujući, ali ne ograničavajući se na rat, klimatske promene (Billings, 2018) i razvoj biotehnologije (Sotos, 2019)."