UMRO ROBERT MUGABE! Od svih zemalja, NAJVIŠE je poštovao JUGOSLAVIJU, zbog onog što se dešavalo SEDAMDESETIH!

Bivši predsednik Zimbabvea Robert Mugabe preminuo je u 95. godini, javlja BBC.

Mugabe je bio na vlasti otkad je Zimbabve postao nezavisna država, 1980, kao jedna od najmlađih nezavisnih afričkih država, pa sve do prošle godine, kad je smenjen.

Nekadašnji dopisnik agencije Tanjug iz podsaharske Afrike, Borislav Korkodelović, upoznao je Mugabea decembra 1976. u Beogradu.

"Robert Mugabe, tada manje poznati lider revolucije i oslobodilačke borbe u Zimbabveu, koju su oni zvali Čimurenga, došao je u Beograd sa ženevske konferencije, koju su vodili lideri oslobodilačkih pokreta u Zimbabveu sa britanskom kolonijalnom vlašću“, priča Korkodelović.

Današnji Zimbabve se tokom britanske kolonijalne vlasti zvao Južna Rodezija i imao je, u poređenju sa drugim afričkim državama, neuobičajen put ka nezavisnosti.

Za razliku od drugih britanskih kolonija u Africi, bela manjina u Južnoj Rodeziji je 1965, pod vođstvom tadašnjeg kolonijalnog premijera Jana Smita proglasila jednostranu nezavisnost, koju britanska vlada, kao kolonijalni gospodar, nije priznala. Primer Londona sledile su i UN i ostale zemlje sveta.

Smit je svoj režim temeljio na premisi da nije dobro da se uvede vladavina većinskog crnačkog stanovništva (belci su u Južnoj Rodeziji činili oko 5 odsto stanovništva) i za to navodio primere Ugande, Tanzanije, Gane i Nigerije, koje su se, po sticanju nezavisnosti, rvale sa teškim političkim problemima.

Ovakav postupak političkih predstavnika bele manjine doveo je do otpora crnog stanovništva. Džošua Nkomo osnovao je Zimbabveansku afričku nacionalnu uniju (ZAPU) i otpočeo oružani otpor.

Mugabe, koji je po profesiji bio učitelj, kritikovao je Smitov režim i još pre proglašenja nezavisnosti, 1964, bio optužen za pobunu i osuđen na deset godina zatvora. Kada je pušten sa robije 1974, otputovao je u Mozambik i osnovao ZANU (Zimbabveansku afričku nacionalnu uniju), pokret koji je, tokom Čimurenge manjinski pokret otpora.

Kao lider ZANU, koji je danas vladajuća partija u Zimbabveu pod imenom ZANU—PF, pojavio se 1976. u Beogradu.

"Tada se Mugabe pojavio na konferenciji za štampu u jednoj maloj prostoriji, negde pri vrhu hotela Jugoslavija, koja je bila nezagrejana i svi smo sedeli u zimskim kaputima. On je prosto drhtao od hladnoće, na sebi je imao jedan vrlo skroman kaput i vrlo skromno se ponašao. Ono što je odmah ostavilo veliki utisak na mene bio je njegov savršeni engleski jezik. On je neposredno pre toga bio oslobođen iz zatvora, gde je završio nekoliko svetskih fakulteta dopisnim putem. Ima pet-šest diploma različitih fakulteta. Tako je prekraćivao vreme u zatvoru“, kaže Korkodelović.

Posle ove prve posete, Mugabe je još najmanje jednom posetio Jugoslaviju pre nego što je Zimbabve izvojevao nezavisnost. O njegovoj drugoj poseti postoji legenda, prema kojoj se tada susreo sa jugoslovenskim komunističkim diktatorom Josipom Brozom Titom.

Mugabe je Tita, kaže legenda, zamolio da utiče na Veliku Britaniju i ostale velike sile da se Zimbabveu što pre prizna nezavisnost. Tito je obećao pomoć i nekoliko meseci kasnije, 21. decembra 1979. zaključen je ugovor u Lankaster hausu u Londonu, kojim je Zimbabveu priznata nezavisnost.

Za predsednika prelazne vlade imenovan je biskup Abel Muzoreva koji je predstavljao patriotski front, organizaciju koja je objedinjavala dva pokreta otpora — ZANU Roberta Mugabea i ZAPU Džošue Nkomoa.

Međutim, u trenutku kada je Korkodelović upoznao Mugabea, ovaj još nije bio rang političara koji bi se sreo sa tadašnjim jugoslovenskim vođom.

Mugabe se tada sreo sa zvaničnicima Jugoslovenskog komiteta za pomoć oslobodilačkim pokretima i žrtvama imperijalističke agresije, koji je bio deo Socijalističkog saveza radnog naroda Jugoslavije (SSRNJ), preko koga je Jugoslavija slala pomoć raznim oslobodilačkim i revolucionarnim pokretima u svetu.

Na aktivnosti ovog Komiteta često su se žalile kolonijalne sile, optužujući Jugoslaviju za pružanje pomoći terorističkim organizacijama. Jugoslovenske vlasti pravdale su se time da preko Komiteta građani samoinicijativno šalju humanitarnu pomoć. Tako se ovaj komitet može smatrati pretečom današnjih nevladinih organizacija, preko koga je komunistička Jugoslavija širila svoj uticaj.

"U to vreme, Mugabe je bio broj dva. Njegov oslobodilački pokret bio je iza šire priznatog pokreta koji je predvodio njegov politički rival i stariji političar Džošua Nkomo, i koji je bio poznat kao ogroman čovek od nekih 150 kilograma. On je, u stvari, uživao veću podršku Jugoslavije“, kaže Korkodelović.

(Espreso.co.rs/BBC/Sputnjik)