IZ ČIJEG ORUŽJA JE UBIJEN BORILOVIĆ? Forenzičari VEŠTAČE 6 pištolja, a evo čiji su!

Forenzičari iz Danilovgrada treba da utvrde da li je ubica Vuk Borilović ubijen metkom ispaljenim iz jednog od pet policijskih pištolja, oružja koje je istražiteljima predao Cetinjanin Nenad Neno Kaluđerović ili iz nekog sasvim drugog.

To će se znati tek nakon što veštaci balističari uporede preklapanje traga koji na čauri ostavlja udarna igla pištolja, i trag koji na ispaljenom zrnu ostaje nakon prolaska kroz cev pištolja.

Rukovoditeljka i portparolka Višeg državnog tužilaštva u Podgorici, viša tužiteljka Lepa Medenica juče je za crnogorske medije izjavila da im rezultati forenzičkih veštačenja još nisu dostavljeni.

Istakla je, međutim, da su im prethodnih dana dostavljeni obdukcioni nalazi osam Borilovićevih žrtava.

Tom tužilaštvu ranije je dostavljen i obdukcioni nalaz Borilovićevog tela, koji je potvrdio nezvanične informacije – zadobio je povrede u predelu tela od pet ispaljenih projektila.

Obdukcioni nalaz tela Borilovića dostavljen je tužiteljki u petak, 19. avgusta, sedam dana nakon tragedije na Cetinju.

Medenica je tog dana za medije izjavila da Više državno tužilaštva u Podgorici, povodom događaja na Cetinju od 12. 8. 2022. godine, u kontinuitetu preduzima brojne mjere i radnje u cilju potpunog rasvjetljavanja predmetnog događaja.

Tada je pojasnila da će se, tek nakon dostavljanja svih nalaza veštačenja i objedinjavanja svih dokaza, moći doneti odluka u predmetu.

U tom predmetu, u svojstvu građanina, saslušano je više osoba, a među njima i Kaluđerović.

Taj Cetinjanin tužiteljki Andrijani Nastić ispričao je svoje viđenje događaja u naselju Medovina, a istražiteljima je predao i pištolj koji poseduje.

To je učinio nakon što se u javnosti pojavila informacija da je on zaustavio Borilovićev ubilački pohod, u kom su živote izgubili osmogodišnji M. njegov tri godine stariji brat M. i njihova majka Nataša Martinović (35).

I porodica Drecun sahranila je tri žrtve komšije Borilovića – Rajka Drecuna (56) i njegove roditelje Danicu (74) i Dimitrija (81).

Među nedužnim žrtvama su i tridesetsedmogodišnji Milan Mitrović, kum ubijenih Martinovića, i Goran Đurišić (54) – Borilovićev ujak, ubijen dok je pokušavao da ga urazumi.

Borilović je ubio i još dve komšinice, sestre Aleksandru (52) i Milu Radunović (50). Pre nego je onesposobljen da kroz naselje u kom je živeo seje smrt, ranio je još pet komšija – Aleksandra Drecuna, Slavicu Zvicer, Filipa Đurkovića, Milevu Ramadanović i Darinku Čelebić, kao i policajca Ljubišu Maksimovića koji je pokušavao da ga savlada.

Borilović je iz lovačke puške nasumično pucao u komšije, ekipu Hitne medicinske pomoći, pripadnike policije i prolaznike.

Nadležni nisu saopštili detalje i motive zbog kojih se Borilović odlučio na svirepi čin, a javnost je danima nakon zločina osuđivala reakciju pripadnika policije tokom trajanja ubilačkog pohoda.

Crnogorski mediji su ranije objavili da policajci nisu bili obavezni, niti su smeli da čekaju odobrenje da upotrebe vatreno oružje i spriječe tridesetčetvorogodišnjaka da nastavi s napadom u kom je ubio i ranio veliki broj ljudi na Cetinju.

Uprava policije tvrdi da nisu čekali, već da su oružje upotrebili kada su se za to stekli uslovi.

Niko od nadležnih, međutim, ne objašnjava da li je iko stradao nakon što su prvi policajci stigli na mesto zločina.

Takođe, iz Uprave policije (UP) morali su u što kraćem roku, najkasnije sat ili dva nakon događaja, da obaveste javnost o dešavanjima u prestonici makar osnovnom informacijom, kako bi sprečili uznemirenje javnosti. Na to u nefomalnim ragovorima ukazuju i iskusni crnogorski policajci, penzionisani, ali nijedan od njih nije želeo javno da komentariše nezapamćeni zločin na Cetinju, niti postupanje svojih bivših kolega tokom krize u naselju Medovina.

Stručnjaci za bezbednost i postupanje policije nakon nezapamćene tragedije u Crnoj Gori, ukazali su na tri ključne tačke i slabosti crnogorske policije na Cetinju, što je, kako tvrde, rezultat višedecenijske zapuštenosti bezbednosnog sistema i ulaganja i obuku redovnog – operativnog sastava policije…

Prva karika u sistemu postupanja policije koja je, sasvim izvesno, tog dana zakazala na Cetinju je nedostatak jasnog protokola i procedura kako da se reaguje u visokorizičnim situacijama, kakva se desila 12. avgusta, poslije 15.30 časova, u prestonici.

I porodica Drecun sahranila je tri žrtve komšije Borilovića – Rajka Drecuna (56) i njegove roditelje Danicu (74) i Dimitrija (81).

Među nedužnim žrtvama su i tridesetsedmogodišnji Milan Mitrović, kum ubijenih Martinovića, i Goran Đurišić (54) – Borilovićev ujak, ubijen dok je pokušavao da ga urazumi.

Borilović je ubio i još dve komšinice, sestre Aleksandru (52) i Milu Radunović (50). Pre nego je onesposobljen da kroz naselje u kom je živeo seje smrt, ranio je još pet komšija – Aleksandra Drecuna, Slavicu Zvicer, Filipa Đurkovića, Milevu Ramadanović i Darinku Čelebić, kao i policajca Ljubišu Maksimovića koji je pokušavao da ga savlada.

Borilović je iz lovačke puške nasumično pucao u komšije, ekipu Hitne medicinske pomoći, pripadnike policije i prolaznike.

Nadležni nisu saopštili detalje i motive zbog kojih se Borilović odlučio na svirepi čin, a javnost je danima nakon zločina osuđivala reakciju pripadnika policije tokom trajanja ubilačkog pohoda.

Crnogorski mediji su ranije objavili da policajci nisu bili obavezni, niti su smeli da čekaju odobrenje da upotrebe vatreno oružje i spriječe tridesetčetvorogodišnjaka da nastavi s napadom u kom je ubio i ranio veliki broj ljudi na Cetinju.

Uprava policije tvrdi da nisu čekali, već da su oružje upotrebili kada su se za to stekli uslovi.

Niko od nadležnih, međutim, ne objašnjava da li je iko stradao nakon što su prvi policajci stigli na mesto zločina.

Takođe, iz Uprave policije (UP) morali su u što kraćem roku, najkasnije sat ili dva nakon događaja, da obaveste javnost o dešavanjima u prestonici makar osnovnom informacijom, kako bi sprečili uznemirenje javnosti. Na to u nefomalnim ragovorima ukazuju i iskusni crnogorski policajci, penzionisani, ali nijedan od njih nije želeo javno da komentariše nezapamćeni zločin na Cetinju, niti postupanje svojih bivših kolega tokom krize u naselju Medovina.

Stručnjaci za bezbednost i postupanje policije nakon nezapamćene tragedije u Crnoj Gori, ukazali su na tri ključne tačke i slabosti crnogorske policije na Cetinju, što je, kako tvrde, rezultat višedecenijske zapuštenosti bezbednosnog sistema i ulaganja i obuku redovnog – operativnog sastava policije…

Prva karika u sistemu postupanja policije koja je, sasvim izvesno, tog dana zakazala na Cetinju je nedostatak jasnog protokola i procedura kako da se reaguje u visokorizičnim situacijama, kakva se desila 12. avgusta, poslije 15.30 časova, u prestonici.

Uprava policije, tvrdi izvor crnogorskih medija, nema propisane protokole obaveštavanja, izveštavanja i uzbunjivanja, a evidentan je bio i nedefinisan sistem rukovođenja, komandovanja i izdavanja naređenja tog dana na Cetinju.

Na rasvetljavanju činjenica o tragediji na Cetinju, u kojoj je ubijeno deset, a ranjeno šest ljudi, radi i tamošnje Osnovno državno tužilaštvo.

Oni, po nalogu vršiteljke dužnosti Vrhovnog državnog tužilaštva Maje Jovanović, utvrđuju da li je bilo propusta u postupanju pripadnika Intervente jedinice Centra bezbednosti Nikšić, koja je tog dana bila angažovana na obezbeđenju Cetinjskog manastira.

Tužiteljka Jovanović izjavila je ranije da je prosledila informacije koje joj je dostavio aktivista za ljudska prava i jedan od čelnika Građanske inicijative “21. maj” Aleksandar Saša Zeković i naložila da formiraju predmet.

(Espreso/Vijesti.me)