pamtićemo svaki detalj
SEĆANJE KOJE JE U GENETICI SRPSKOG NARODA: Nijedna titula se ni pre, ni posle nije slavila kao ta!
Na današnji dan pre 22 godine dogodilo se čuveno atinsko finale
Uzdignute glave s ponosom u srcu i osmehom na licu koračali su građani Srbije i Crne Gore 2. i 3. jula 1995. godine. Razlog je opšte poznat svima, prethodne noći košarkaši Jugoslavije uzeli su ono što im je oduvek pripadalo - titulu evropskog prvaka.
Legendarne su priče o toj atinskoj noći početkom jula u ne baš najsvetlijim vremenima na ovim prostorima, a sada se navršavaju pune 22 godina od tog zlata iz Atine i potom legendarnog dočeka ispred Skupštine Grada Beograda - prvog i neponovljivog.
Posle 4 godine nepravednog izgnanstva sa najvećih takmičenja i patnje koju su osećali svi koji su igrali košarku tih godina i oni koji su voleli i nju i svoju zemlju konačno su dobili priliku da naplate svoj dug.
Eurobasket u Grčkoj okupio je najveća imena košarke na "starom kontinentu" i ostao je upamćen kao verovatno najjači šampionat ikada održan, a na kraju pobedili su oni koji su bili najbolji - pobedila je kaznena ekspedicija Dušana Dude Ivkovića, koji je simbolike radi baš pred samu godišnjicu odlučio da završi svoju trenerski karijeru.
Uz pomoć već tada trostrukog šampiona Evrope, Željka Obradovića, selektirao je tim sastavljen od 12 košarkaških divova iz Evrope: Dejan Bodiroga, Predrag Danilović, Saša Obradović, Zoran Sretenović, Žarko Paspalj, Miroslav Berić, Aleksandar Đorđević, Željko Rebrača, Vlade Divac, Zoran Savić, Dejan Tomašević i Dejan Koturović.
Bila je to kaznena ekspedicija u plavim dresovima koja je u 9 utakmica ostvarila isto toliko pobeda do najvišeg stepenika na pobedničkom postolju sa koga nikada nije ni otišla, samo je željom nekih moćnih sila bila sklonjena.
Dva puta su padali domaćini Grci i dva puta moćni Litvanci čija se nemoć u finalu i dalje prepričava i njihovo povlačenje sa terena i Sabonisove suze, a klinci u Srbiji i dalje pokušavaju da iskopiraju ono Danilovićevo zakucavanje preko njega.
Nismo zaboravili ni onaj sraman potez hrvatskih košarkaša kada su sišli sa postolja u trenutku kada je našem timu uručivana zlatna medalja i kako je Željko Obradović objašnjavao Sabonisu šta se dešava, a godinama kasnije Aco Petrović priznao da je to bila odluka političkog vrha Hrvatske i da nije imala veze sa sportom.
Naravno, pamtimo i Grcima silne one zvižduke protiv nas, ali to je i razjmljivo jer smo njihove ljubimce ostavili bez odličja i pobedili ih čak dva puta.
Samo dan kasnije ti momci su se po prvi put pojavili pred srpskim narodom koji je želeo da ih pozdravi i prvi put je organizovan taj doček na balkonu koji je postao sada već tradicija.
A okupilo se tada skoro 100.000 ljudi koji su došli da pozdrave lavove iz Atine i zapevaju onu čuvenu "Sad si uz'o trofej, Paspalje".
NE PROPUSTITE
BONUS VIDEO: Milica Mandić staje na zlatno postolje
(Espreso.co.rs)
Uz Espreso aplikaciju nijedna druga vam neće trebati. Instalirajte i proverite zašto!
