mundijal 1938.
NACIZAM, FAŠIZAM I PEHAR U KUTIJI ZA CIPELE: Austrijanci igrali za Nemce, a Mađari za GOLE ŽIVOTE! (FOTO/VIDEO)
Podsećanje na jedan on najkontroverznijih Mundijala u istoriji
Nijedan veliki sportski događaj nije lišen politike i sprega moći, a na Svetskom prvenstvu u fudbalu 1938. se to osetilo najviše u istoriji.
Jedno od najkontroverznijih i najpolitizovanijih prvenstava je održano u Francuskoj u godini koja je prethodila Drugom svetskom ratu kada su fašistički lideri Nemačke i Italije demonstirali nadmoć širom Evrope.
Italijani su uspeli da odbrane titulu osvojenu na svom tlu četiri godine ranije, dok su Nemci doživeli debakl.
Upravo su Nemci napravili pogrešnu procenu kada su primorali pet austrijskih startera da igraju za njihov tim nakon što je Nemačka izvršila invaziju i anektirala Austriju tri meseca pre početka prvenstva.
Članovi austrijskog nacionalnog tima poznatiji kao "Čudesni tim" iz 1930-ih su više puta uspeli da savladaju Nemce u toku prehodne decenije, a sada su morali da "jurišaju" na njihovoj strani.
Austrija je dospela u polufinale Svetskog prvenstva 1934. godine, izgubivši 1:0 od Italije u utakmici koju je poremetilo pristrasno suđenje i potpuno nameštanje utakmica koje je vodio Italijan Benito Musolini.
Najveća zvezda nacionalnog tima Austrije, Matijas Sindelar, odbio je da se pridruži Nemcima, tvrdeći da je prestar sa 35 godina. Ali Sindelar je takođe bio austrijski patriota i nije podržavao nacističku okupaciju. Ostali austrijski igrači, međutim, ubrzo su su naterani da igraju za okupatorsku naciju na sceni Svetskog prvenstva, noseći nacistički simbol na svojim uniformama.
Nemačko-austrijski tim izašao je na teren "Parka Prinčeva" u Parizu i suprotstavio se Švajcarcima.
Prvi meč je završen nerešenim rezultatom 1:1, tako da su po tadašnjim pravilima dva tima imala reprizu.
Nemačka je prva pogodila u osmom minutu golom mladog austrijskog napadača Vilijama Hanemana i činilo se da će Nemci pobediti posle autogola Švajcarske u 22. minutu. Ali situacija se preokrenula u drugom poluvremenu i Švajcarska je postigla četiri uzastopna gola pobedivši sa 4:2.
Nemački trener Sep Herberger, koji se pridružio Nacističkoj partiji 1933. godine, bio je besan i za poraz okrivio gubitak stava svojih austrijskih igrača. To je i dalje najranije ispadanje Nemačke sa Svetskog prvenstva od početka 1930.
Što se tiče Sindelara, austrijske zvezde poznatog kao "The Paperman" zbog svoje delikatne građe, njegova odluka da preskoči Svetsko prvenstvo možda ga je koštala života. Januara 1939. Sindelar i njegova devojka pronađeni su mrtvi u svom stanu u Beču od trovanja ugljen-monoksidom. Neki od njegovih prijatelja spekulisali su da je poginuo od ruku nemačke tajne policije, navodi BBC. Ali drugi veruju da je smrt Sindelara i njegove devojke bila obična nesreća...
Italija je uspela je da odbrani titulu osvojenu na svom tlu, iskoristivši odsustvo nekoliko jakih ekipa iz Južne Amerike.
Argentinci i Urugvajci nisu bili zadovoljni odlukom da se prvenstvo opet održi u Evropi i jednostavno su ostali kod kuće.
Prvenstvo je ponovo organizovano u nokaut formatu, slično kao 1934. i ovo je bilo poslednje prvenstvo održano, a da nije bilo grupa.
Ipak, na neki način su neke države bile favorizovane. Jedna protiv druge u prvom krugu nisu mogle da igraju Nemačka, Francuska, Italija, Mađarska, Čehoslovačka, Kuba i Brazil već su one bile nosioci protiv kojih su izvlačeni parovi. Izvlačenje je bilo u Parizu 5. marta 1938.
RASPLET TAKMIČENJA
Pet utakmica prvog kruga je završeno nerešenim rezultatom i igrali su se produžeci. I pored toga dve utakmice su morale da se ponove. Ponovljena utakmica između Nemačke i Švajcarske je donela pomenuto iznenađenje. U drugoj ponovljenoj utakmici Kuba je pobedila Rumuniju sa 2:1 i izbacila je sa takmičenja.
Zbog povlačenja Austrije sa takmičenja, Švedska se direktno plasirala u četvrtfinale gde je igrala protiv Kube i pobedila sa 8:0. Domaćin Francuska je poražena u utakmici sa Italijom a Švajcarska je poslata kući od strane Mađarske. Čehoslovačka je igrala produžetke protiv Brazila u Bordou ali je Brazil bio previše jak, a Čehoslovaci su bili oslabljeni povredama, prelomima, svoje dvojice ponajboljih igrača Nejedlija i Planičke i krajnji rezultat je bio 2:1 za Brazil.
U polufinalu Mađari su razbili Švedsku sa 5:1. Druga polufinalna utakmica je bila puno neizvesnija. Brazil je sebe smatrao favoritom protiv Italije. Čak je svog najboljeg strelca Leonidasa odmarala da bi bili što spremniji za finale sa Mađarima. Italijani su im, međutim, pomrsili račun - porazili su ih sa 2:1. Za utehu u utakmici za treće mesto Brazil je pobedio Švedsku sa 4:2 a Leonidas je postao najbolji strelac šampionata.
Finalna utakmica je igrana u Parizu, na stadionu Olimpika. Utakmica je počela povoljno za Italijane, rano su poveli golom Vitoria Poce, ali su Mađari izjednačili za dve minute. Ubrzo, Italijani, su poveli još jednom i do kraja prvog poluvremena rezultat je bio 3:1 za Italiju. Drugo poluvreme nije donelo puno uzbuđenja. Obe ekipe su postigle po još jedan gol i utakmica se završila rezultatom 4:2. Ovim je Italija postala prvi tim koji je uspešno odbranio titulu i postao tim sa dve titule svetskog šampiona.
Musolini je ekipi Italije poslao telegram podrške sa porukom "Vincere o morire" oko čijeg sadržaja koje se nadovezale mnoge priče. Golman Mađarske reprezentacije Sabo je, da bi opravdao poraz, izjavio da je plašeći se za život italijanskih fudbalera, pustio protivničke igrače da mu daju golove. Međutim ova golmanova izjava nikad nije uzimana ozbiljno od strane mađarske javnosti. Ubrzo posle svetskog prvenstva je izbio i Drugi svetski rat, tako da je Italija držala titulu još punih dvanaest godina što čini u totalu šesnaest godina. Priča se da je trofej Žila Rimea, koji su osvojili Italijani, dr. Otorino Barasi čuvao svih ratnih godina u kutiji za cipele.
JUGOSLAVIJA
Reprezentacija Jugoslavije drugi put zaredom nije uspela da prebrodi kvalifikacije, koje su za Mundijal u Francuskoj bile još jednostavnije nego za prethodni. Jedini protivnik plavima bila je Poljska i igralo se u dva meča, kao danas u evropskim kupovima.
Poljaci su 10. oktobra 1937. u Varšavi završili lavovski deo posla, pobedivši rezultatom 4:0, a jedan od golova postigao je Ernest Vilimovski, kasnije četvorostruki strelac u pomenutom “vatrometu” koji su oni i Brazilci priredili na startu Mundijala.
Revanš utakmica u Beogradu, 3. aprila 1938, predstavljala je samo formalnost. “Pirovu pobedu” od 1:0 našem nacionalnom timu je doneo veteran Blagoje Marjanović u 65. minutu.
Selektor Jugoslavije u tim kvalifikacijama bio je Svetozar Kika Popović, a kostur ekipe sačinjavali su igrači beogradskog BSK-a (budućeg OFK Beograda) i zagrebačkog Građanskog.
NE PROPUSTITE
(Espreso)
Uz Espreso aplikaciju nijedna druga vam neće trebati. Instalirajte i proverite zašto!
