OVO JE RETKO KO ZNAO: Otac Branislava Lečića NOSI POZNATO IME, doživećete šok kad OVO VIDITE (FOTO)

Branislav Lečić (Šabac, 25. avgust 1955) je srpski glumac, karatista, političar, profesor glume na Fakultetu savremenih umetnosti i član ansambla Jugoslovenskog dramskog pozorišta. Obavljao je dužnost ministra kulture i informisanja Republike Srbije od 2001. do 2004. godine u Vladi Zorana Đinđića i Vladi Zorana Živkovića.

Bio je član Liberalno-demokratske partije, Demohrišćanske stranke Srbije i Demokratske stranke (do 2021. godine), kada je izabran za prvog predsednika pokreta Demokrate Srbije.

Dobitnik je Sterijine nagrada za glumačko ostvarenje (1987), Zlatne arene za najbolju glavnu mušku ulogu na Filmskom festivalu u Puli i nagrade Gran pri „Naisa” na Festivalu glumačkih ostvarenja Filmski susreti u Nišu (1990), Nagrade Car Konstantin (2008), Nagrade Zoran Radmilović (2015), Nagrade za lepotu govora Branivoj Đorđević i sedam Godišnjih nagrada JDP-a.

Rođen je u Šapcu od oca Aleksandra i majke Živane kao jedinac. Studije glume upisuje 1974. godine na Fakultetu dramskih umetnosti u Beogradu. Tokom studentskih dana aktivno se uključuje u karate sport kod Radomira Mudrića, koji je bio reprezentativac Jugoslavije. Lečić u tom periodu postaje njegov učenik. Danas je nosilac visokog pojasa majstorstva 5. dan (jo-dan).

Diplomirao je 1978. godine u klasi profesora Minje Dedića. Svojom debitantskom ulogom Fikreta u filmu „Specijalno vaspitanje“ (1977) Gorana Markovića, postavlja parametre za dalje tumačenje neprilagođenih osoba. Posebno se ističe odlučnim, beskompromisnim likovima, čvrsto uverenim u ispravnost svojih postupaka. Veoma zapaženu i istaknutu ulogu ostvario je u TV seriji „Sivi dom“ (1984), režisera Darka Bajića. Vrlo je uspešan i u pozorištu, za šta je bio višestruko nagrađivan. Jedan je od osnivača najznačajnijih alternativnih pozorišnih grupa koje su bitno uticale na pozorišni život u zemlji. Član je Jugoslovenskog dramskog pozorišta od 1980. godine.

Osnivač je jedinstvenog edukativnog centra Lekart sa ciljem da se pomogne svakom čoveku bez obzira na godine i profesionalno iskustvo da otkrije sebe u svetu umetnosti. U edukativnom centru vodi odsek "Program gluma i režija". Ima zvanje redovnog profesora na Akademiji lepih umetnosti i multimedija, gde je takođe i Prodekan za razvoj.

Lečić na XIV Izbornoj skupštini Demokratske stranke u Sava centru (2010) Pored glume, bavi se i političkim radom: vodio je tzv. „Plišanu revoluciju“ (protest kod Terazijske česme), a nakon pobede demokratskih partija i petooktobarskih promena, bio je ministar za kulturu u prvoj demokratskoj vladi Srbije, koju je predvodio Dr Zoran Đinđić, a koja je izabrana 25. januara 2001. godine. Nakon isključenja Čedomira Jovanovića iz Demokratske stranke, napušta je i postaje jedan od osnivača Liberalno-demokratske partije (2005), a zatim i član predsedništva stranke. Godine 2007. napušta LDP, a u maju 2010. godine, pristupa Demohrišćanskoj stranci Srbije, čiji je zamenik predsednika.

Bio je predvodnik frakcije Demokratske stranke koja je 2020. pokušala da smeni trenutno rukovodstvo na čelu sa Zoranom Lutovcem, a zatim da nelegitimno preotme rukovođenje strankom. Ministarstvo državne uprave i lokalne samouprave je u februaru 2021. odbacilo zahtev Lečića da bude upisan kao predsednik DS-a u Registru političkih stranaka. Nakon toga, zajedno sa nekolicinom bivših članova DS-a, osniva pokret Demokrate Srbije.

Branislav Lečić je bio Ambasador Fondacije „Tijana Jurić” do marta 2021, kada je isključen zbog optužbe za silovanje od strane koleginice Danijele Štajnfeld. Istraga je utvrdila da je snimak koji je Štajnfeld dostavila u javnosti u stvari bila proba za pozorišnu predstavu i film. Lečić je nakon istrage saznao da mu je aferu namestio preko svojih medija televizija N1 i Nova S nekadašnji gradonačelnik Dragan Đilas.

Bonus video:

(Espreso)