SIRUP OD BORA POMAŽE U LEČENJU INFEKCIJA! Ovako ga možete napraviti kod kuće

Tamo gde tradicija susreće modernu fitoterapiju i aromaterapiju nalazi se porodica Pinaceae, porodica borova.

I dok aromaterapijska literatura navodi detaljne sastave i tačno raščlanjuje uporabu eteričnih ulja ove porodice - same biljne droge nisu toliko detaljno opisane i često ćemo ih naći pod istim zajedničkim nazivnikom.

Ova porodica četinara, čije tragove nalazimo još u razdoblju Krede, deli se dalje na četiri potporodice sa jedanaest rodova i 230 vrsta rasprostranjenih širom naše planete, na svim nadmorskim visinama. Osim ariša, koji jedini gubi svoje iglice u jesen, svi predstavnici porodice Pinaceae spadaju u zimzeleno drveće.

Vreme za branje mladih pupoljaka porodice Pinaceae koji se toliko često koriste u tradicionalnoj medicini proteže se od marta do juna i zavisi najviše od nadmorske visine na kojoj ova crnogorica raste. Naravno da se na višim nadmorskim visinama zbog hladnijih uslova i pupoljci kasnije pojavljuju.

U ovu veliku porodicu spadaju mnoge vrste raznih borova, smreka, jela i ariša, a najpoznatiji predstavnici u aromaterapijskoj praksi su: Pinus sylvestris, beli bor Picea mariana, crna smreka Abies alba, obična jela Pinus ponderosa, žuti bor Cedrus atlantica.

Eterično ulje može se izolirati destilacijom iglica i grančica, destilacijom iglica i mladih pupoljaka kao i destilacijom smole (terpentina) različitih vrsta ove porodice. Eterična ulja belog bora (Pinus sylvestris) i crne smreke (Picea mariana) aplicirana na područje nadbubrežne žlezde imaju zanimljivo svojstvo podsticanja lučenje kortizola i zbog tog se svojstva upotrebljavaju kod svih vrsta umora uključujući i prolećni umor, iscrpljenosti organizma pa i kod autoimunih bolesti.

Gotovo sva eterična ulja iz ove porodice deluju povoljno na respiratorne organe i upotrebljavaju se kod respiratornih infekcija, hroničnog kašlja, u lečenju astme, bronhitisa i upale pluća. Zbog velikog udela terpenskih spojeva u svom sastavu, ova eterična ulja lako oksidiraju pa je potrebno pripaziti da se takva oksidirana ulja ne upotrebljavaju zbog moguće iritacije kože.

Za razliku od eteričnih ulja koja se dobivaju destilacijom iglica i grančica pomoću vodene pare, kora borova može se zarezati u obliku slova V kako bi iz nje iscurela i kako bi se sakupila gusta smola. Terebinthinae balsamum, terpentin, je smola dobivena zarezivanjem kore stabala (najčešće belog bora) i brojne recepture tradicionalne medicine za lečenje kožnih problema i reumatizma uključuju na ovaj način dobivenu smolu borova u kombinaciji sa svinjskom mašću.

Smola se nakon sakupljanja dalje može prerađivati destilacijom nakon koje dolazi do razdvajanja na lepljivi deo- terpentinsko eterično ulje i smolasti deo- kolofonijum.

Sirup i med se koriste kod velikog broja respiratornih problema (kašlja, bronhitisa, upale pluća), alergije i astme, deluju lagano protuupalno, olakšavaju disanje i iskašljavanje, podižu imunitet i deluju preventivno kod hroničnih oboljenja respiratornog trakta, pogotovo kod dece, koja ih zbog finog ukusa rado piju.

Mladi pupoljci mogu se brati od marta ili aprila na nižim nadmorskim visinama pa sve do juna na višim nadmorskim visinama. Važno je da su ubrani najmanje dvestotinak metara od najbližeg puta.

Sirup od mladih pupoljaka

Za ovaj sirup, preuzet iz tradicionalne medicine, teško je pronaći tačnu recepturu. Upustva ponekad znaju biti maglovita i uključuju ili „red šećera pa red borovih iglica“ ili „šaku borovih iglica, šaku šećera“- pomalo frustrirajuće za nekoga ko voli odrediti tačne mere.

Nadalje, nejasno je pravi li se sirup od izbojaka belog bora, obične smreke, obične jele ili od njihovih kombinacija. Metoda pokušaja i grešaka kroz nekoliko godina napokon je urodila recepturom u razmeri 1:1,5.

- 600 g mladihpupoljaka obične smreke (Picea abies)

- 200 g mladih pupoljaka obične jele (Abies alba)

- 200 g mladih pupoljaka belog bora (Pinus sylvestris)

- 1500 g kristal šećera

U staklenu posudu staviti sloj šećera, na njega sloj mladih pupoljaka, sve dok se ne napuni otprilike dve trećine tegle obavezno završavajući sa šećerom. Poklopiti i ostaviti na osunčanom mestu minimalno 21 dan. Nakon toga profiltrirati kroz gazu i spremiti u tamne boce. Čuvati označeno na tamnom i hladnom mestu (temperatura do 10°C).

Sirup se može čuvati godinu dana. Velika kašika sirupa pije se tri do pet puta dnevno za vreme trajanja respiratorne infekcije. U slučaju prevencije pije se velika kašika sirupa tri puta dnevno kroz tri nedelje, nakon čega se učini pauza od sedam dana. Nakon pauze se može ponoviti. Deca uzimaju polovinu doze.

Med od mladih pupoljaka priprema se na potpuno jednak način kao i sirup s tom razlikom što se umesto 1500 g kristal šećera pupoljci preliju sa 1500 g meda. Za dodatni učinak na respiratorne organe može se koristiti med od kadulje.

BONUS VIDEO:

(Espreso.co.rs/Večernji.hr)