SVI SU GA ZNALI IZ "PORODIČNOG BLAGA" PO NADIMKU BUBAMARA: Sada je DRUGI ČOVEK, ali bukvalno (FOTO)

Serija “Porodično blago” iznedrila je mnoštvo anegdota koje se već godinama unazad prepričavaju, ali isto tako i nekoliko specifičnih, unikatnih likova.

Jedan od njih je svakako Boško Divljak zvani Bubamara, koga je igrao Ljubiša Barović, a koji je imao vrlo specifičnu i zapaženu sporednu ulogu. Naime, on je glumio čoveka koji dolazi sa robije, unezverenog pogleda kod sudije i donosi mu pakete sumnjivog sadržaja, za koje su svi mislili da je unutra eksploziv, kako bi mu se osvetio. Ovakve predrasude su karakteristične prema bivšim “zatvorskim ptičicama” i to je jedna od svrha lika Bubamare. Predstavlja pokušaj scenariste Siniše Pavića da te ljude predstavi kao obične građane koji su svoje odužili. Zato je Divljak tako bezopasan i zapravo jako pristojan čovek, pa i iz tog razloga simpatičan publici.

O glumcu se u javnosti malo zna. Ono što je poznato jeste da je glumac radio u pozorištu u Leskovcu i Novom Sadu, kao i da je prvak je Šabačkog pozorišta. Kao vođa i osnivač NDA “Veselo majmunče”, sa svojom školom glume dobijao nagrade kao reditelj i pisac. Režirao je za decu predstave: “Pepeljuga”, “Natalija i gusari” i “Trnova ružica”. Za iste predstave je napisao tekstove kao i za predstavu “Bajka o bajatom pasulju”.

Dobitnik je brojnih prestižnih pozorišnih priznanja:

– Dve nagrade na festivalima “Ljubiša Jovanović”. Nagrada za najbolju mušku ulogu za uloge: Vatrogasnog kapetana (“Ćelava pevačica”) i Ligurio (“Mandragola”). Četiri nagrade za glumu na Festivalima “Joakim Vujić”: Nagrade za najboljeg mladog glumca za ulogu Mladića (“Tuđa žena i muž pod krevetom”). Nagrada za najbolju mušku ulogu za uloge: Vatrogasnog kapetana (“Ćelava pevačica”), Ligurio (“Mandragola”) i Rozenkranc (“Rozenkranc i Gildenstern su mrtvi”).

– Nagrada Ježa na Danima komedije u Jagodini za najbolju mušku ulogu Konobara (“Luda noć u hotelu Jugoslavija”).

– Na festivalu dečjih predstava u Ubu – nagrade za: najbolji tekst, najbolju predstavu i najbolju režiju.

Ono što je uvek bilo privlačno ljudima, a i danas je, njegov izgled i odlična mimika lica. Ljubiša danas ima sedu kosu i skoro je pa neprepoznatljiv. Ono što je zanimljivo a i malo znano široj publici jeste da Ljubiša ima podjednako slavnog sina u glumačkim vodama. U pitanju je Strahinja Barović.

Rođeni Šapčanin, 30-godišnji Strahinja jedan je od najperspektivnijih glumaca scene ovog grada, ali i šire. Dobitnik je brojnih priznanja, a najveća uloga za sada mu je Horacije u predstavi “Natalija i gusari”. Pored nje, među većim rolama su: Indigor Numerackij (“Đavolijada”), Sergej Rastolnovič (“Mladi Staljin”), Embrouz (“Skrivene strepnje”), Đuka (“Đuka”), Jovan (“Jovča”). Igrao je i u nekoliko filmova italijanske produkcije, kao i omanju epizodu u TV seriji Radoša Bajića “Selo gori, a baba se češlja”.

(Espreso)