MARINA VESLA KROZ ZALEĐENI LIM NA NIČIJOJ ZEMLJI? Dok se Priboj i Prijepolje prepucavaju, majka rizikuje život dece

Prošle godine u javnost je dospela priča o majci Marini Stanić koja decu čamcem prevozi do škole preko nabujalog Lima.

Majka dveju devojčica, sa dolaskom zime, suočava se sa dodatnim mukama. Uz pomoć starog čamca i vesla, prvo lomi led, a potom prelazi jezero sa troje male dece.

Zbog konfiguracije zemljišta, putevi od njihove kuće do škole dosta su neprohodni, te im je svakako dosta otežano.

Zahvalni smo na prvobitnoj pomoći, ali mi smo sada ponovo bespomoćne. Svako jutro idemo uz Božiju pomoć. Sada je još teže jer je voda zaledila i ne može da se prođe, pre neki dan morali smo da se vratimo sa pola reke jer više nije bilo šanse da se probijamo kroz ledeni Lim. Žao mi je dece, jer su devojčice i mnogo je teško. Ujutru ustaju pre nego što svane, na čamcu je prehladno. Nadam se da će nadležni ponovo čuti naš vapaj za pomoć", kaže Marina Stanić.

Problem koji ima nekoliko porodica iz sela Kučin, koje se nalazi između Priboja i Prijepolja, je dugogodišnji. Tamošnji đaci su pravi heroji, koji da bi stigli do škole, menjaju nekoliko prevoznih sredstava, a jedno od njih je i čamac. Ono što je zastrašujuće jeste što ni Marina, ni njene dve kćerkice ne znaju da plivaju. Najteže je, kažu, kad duva jak vetar jer se plaše da se ne prevrnu. Put preko Lima je jedini način da stignu na nastavu, jer je obilazni put mnogo dugačak i trebalo bi im nekoliko sati hoda peške.

SAOPŠTENJE OPŠTINE PRIBOJ

Na osnovu navedenih informacija, kontaktirali smo opštinu Priboj u želji da saznamo da li postoji rešenje za ovaj problem, kao i to u čijoj je nadležnosti da se obezbedi prevoz meštanima ovog kraja. Njihov odgovor prenosimo u celosti:

- "U Zakonu o osnovama sistema obrazovanja u Republici Srbiji,član 189,stav 5 glasi:

“Prevoz: dece i njihovih pratilaca radi pohađanja pripremnog predškolskog programa na udaljenosti većoj od dva kilometra,učenika osnovne škole na udaljenosti većoj od četiri kilometra od sedišta škole; prevoz, smeštaj i ishranu dece i učenika sa smetnjama u razvoju i invaliditetom i njihovih pratilaca,bez obzira na udaljenost mesta stanovanja od škole; prevoz dece i učenika koji imaju prebivalište na teritoriji jedinice lokalne samouprave na udaljenosti većoj od četiri kilometra od sedišta škole i u slučajevima kada učenici osnovne škole pohađaju školu na teritoriji druge jedinice lokalne samouprave - ako je škola koju pohađaju najbliža mestu prebivališta učenika prevoz učenika na republička i međunarodna takmičenja”.

Iz ovog člana Zakona se vidi, da je prevoz devojčica iz prijepoljskog sela Kučin, dužna da organizuje ili finansira opština Prijepolje.

Bez obzira na zakonsku proceduru, i obavezu opštine Prijepolje, opština Priboj, i prema ovim devojčicama iz sela Kučin, ima isti tretman, kao i prema svim đacima pešacima iz svoje opštine. Napominjemo da ovo nije prvi slučaj đaka iz ovog sela, koji su pohađali školu u Pribojskoj Banji, a kojima je opština Priboj izlazila u susret, na razne načine, oko dolaska u školu.

Opština Priboj je organizovala besplatan javni autobuski prevoz na svojoj teritoriji, tamo gde je po zakonu moguć javni prevoz. Tamo gde su nekategorisani putevi,kao što je i slučaj puta za Kučin, zakonski nije moguć javni prevoz putnika,a to nije jedini slučaj takve vrste u našoj razuđenoj opštini,pa je lokalna samouprava u Priboju, nastojala da zajedno sa školama i roditeljima đaka pešaka, iznađe mogućnosti za prevoz,ili obezbeđenjem goriva ili novčanih sredstava.

Jedino u ovom slučaju, roditelji pomenutih devojčica,nisu našli nikoga da vozi decu do najbliže autobuske linije Mažići - Potpeć, pa je Opština Priboj, pokazala dobru volju, iako ne može da se bavi javnim i linijskim prevozom, vozilom Opštinske uprave u Priboju, vršila prevoz devojčica od kuće do OŠ "Nikola Tesla" u Pribojskoj Banji,a nakon nastave ih vraćala do porodičnog doma u selu Kučin.

Problem se pojavio sa prvim ovogodišnjim snežnim padavinama, u decembru, kada zbog tehničkih karakteristika puta,uskog kolovoza,neadekvatnih krivina,uspona i nizbrdica na putu od mesta Prepran, pored manastira Mažići do sela Kučin, pa je zbog ugrožavanja bezbednosti dece, ovaj prevoz obustavljen.

Tada se majka devojčica, obratila Dragu Drobnjakoviću,članu Opštinskog veća opštine Priboj, zaduženog za saobraćaj, i predsednika Komisije za organizovanje besplatnog javnog prevoza i saglasila se sa privremenim prekidom prevoza dece.

Sa druge strane, majka devojčica je od Opštine Priboj tražila, da se ponovo aktivira besplatna linija javnog prevoza do deponije “Duboki potok”,koja je privremeno saobraćala,koji kilometar kraće,do mesta Druglići,jer nije bilo jedinih korisnika usluga odnosno ovih đaka,a da će do Deponije decu, sama čamcem, prevoziti preko reke Lim.

Napominjemo, da je Opština Priboj roditeljima devojčica,kao jedno od rešenja ovog problema, nudila i smeštaj dece u Priboju,ali to roditelji nisu prihvatili.

Opština Priboj će i dalje nastojati, da zajedno sa roditeljima dece i školom, iznađe trajno rešenje ovog problema,kao što je to urađeno i sa drugim, sličnim primerima đaka pešaka, u opštini Priboj", stoji u saopštenju Opštine Priboj.

Nakon oglašavanja opštine Priboj, kontaktirali smo i opštinu Prijepolje.

Sa predsednikom opštine Prijepolje nismo uspeli da stupimo u kontakt, a na naše pozive odgovorio je samo jedan od članova opštinskog veća, D.Č. koji je za Espreso rekao sledeće:

S obzirom na to da je škola koju pohađaju deca na opštini Priboj, to je njihova odgovornost, a ne opštine Prijepolje.

Sa druge strane, majka dve devojčice, Marina Stanić, za Espreso je ispričala svoju stranu priče dodavši da za ovo više nema snage.

Verujte da više nemam snage iznova i iznova isto da ponavljam. Ovaj problem traje dugo. Ranije je bilo više dece, pa smo se lakše organizovali oko prevoza i nije bilo toliko teško, ali sada samo one odavde idu u školu. Suprug i ja smo na smenu prevozili decu, ali je on sada povredio nogu, pa sav teret pada na mene.

Marina takođe navodi da je njihov problem u nadležnosti opštine Prijepolje, ali da oni to nisu ni znali.

Opština Priboj nam je izašla u susret, ali je to u nadležnosti opštine Prijepolje. Mi smo na granici između Prijepolja i Priboja, ali pripadamo Prijepolju. Kada smo im se obratili za pomoć, oni nisu ni znali da pripadamo njihovoj opštini i niko se toga nije prihvatio.

Pitali smo Marinu odakle joj hrabrosti, s obzirom na to da je izuzetno rizično prelaziti zaleđeno jezero sa decom.

Ja prosto nemam izbora... Deca su morala da idu u školu. Znam da od ovoga neće biti ništa na kraju, iako se svi zalažemo, uvek je tako.

Da li će se Marinino pitanje i problem sa kojim se Kučina suočava rešiti, ostaje na nadležnima da se dogovore.

(Espreso)