SUBOTICA - NOVI INVESTICIONI ARANŽMANI
SUBOTIČKA GRADSKA KUĆA KRIJE VELIKE TAJNE! Puna je skrivenih simbola jer su je PRAVILI MASONI, izgleda NEVEROVATNO
Ona je prvi zaštićeni spomenik arhitekture secesije na području Vojvodine, sa obeležjima mađarskog folklora.
Gradska kuća u Subotici je najveća, a po mnogima i najlepša građevina Subotice. Izgrađena je za neverovatnih dve godine, između 1908. i 1910. godine u stilu mađarske secesije.
Iako retko ko ima mogućnosti da zaviri u svaki njen kutak, portal Espreso prošetao je kroz sve njene prostorije.
One su inače pune mađarskih nacionalnih obeležja.
Važno je reći takođe i da je ona prvi zaštićeni spomenik arhitekture secesije na području Vojvodine, sa obeležjima mađarskog folklora.
Uređenje ove zgrade je završeno 1912. godine, kada je zgrada i zvanično otvorena. Zgrada inače zauzima 30.000 kvadrata i predstavljala je radikalni raskid sa prethodnim načinom građenja zgrada u Subotici. Stara Gradska kuća bila je u baroknom stilu i bila je vrlo mala, i ništa je posebno nije izdvajalo. S druge strane, ova zgrada je zaista nešto impresivno.
- Stil secesije inače je u to vreme bio vrlo kontroverzan. Smatralo se da javne zgrade treba da budu baroka ili klasicizma. Ovo je bio radikalan raskid za šta su najzaslužnije arhitekte Marcel Komor i Deže Jakab. Oni su inače i autori subotičke sinagoge koja je prva secesijska zgrada u Subotici koja je podignuta 1903. godine. Oni su bili pioniri tog stila. Inače, za taj stil secesije karakteristično je to korišćenje narodnih motiva, različitih cvetnih ukrasa, kitnjastih detalja u dekoraciji, kao i vraćanje na duh srednjevekovlja. Tako su ovde vitraži ispunjeni slikama srednjevekovnih vladara.
- Vraćali su se na neke slavne dane srednjeg veka - pokušavali su da pomire modernost i tu neku narodnu i srednjevekovnu tradiciju. Jedno vreme vitraži su skinuti, ali su i vraćeni. Naime, 1991. godine neko je mudro rekao da se samo neozbiljne države plaše svoje prošlosti - otkrio nam je Sava Stambolić, šef kabineta gradonačelnika.
Sve je ovde autentično, pa i sama drvenarija.
Sve je rekonstruisano, mnogo puta renovirano, ali datira iz te davne 1912. godine.
Inače, ovde je moguće i održavanje venčanja. Ipak, to nije ni nalik nekoj običnoj ceremoniji u opštinama, već građani imaju tu samu ceremoniju ulaska kao u katedralu.
Ono što je posebno zanimljiv podatak jeste to da su arhitekte koje su radile na ovoj zgradi bile su masoni, i mnogo su se interesovali za numerologiju, i stvari koje se vezuju za sklad mikro i makro sveta. Nije slučajan čak ni broj stepenica u samo zgradi.
Šestar i trougao, šestar, svezano žito, petao koji kukuriče, sve su to masonski simboli. Na mnogo se mesta kao detalji nalaze u ovoj zgradi, iako se oni mogu posmatrati i kao detalji koji prikazuju zanate - pčelarstvo, ratarstvo i druge.
Na jednom od tornjeva se čak nalazi i mali globus koji je okružen znakovima zodijaka. Pravljen je, kako smo šetnjom kroz Gradsku kuću saznali, i horoskop za samu zgradu kako bi se utvrdilo kada je najbolje otvoriti je.
Masonski simboli tada su bili moda, a kako smo pomenuli, mnoge arhiekte tada su bile članovi masonerije. Voleli su da daju na značaju svom stvaralaštvu tako što su ubacivali neke jedinstvene detalje. Tako su nekim ukrasima pokazivali i različite zanate kojima su se ljudi tada bavili u SUbotici - lov, uzgoj konja, vingradarstvo, ribolov, medicina - ispričao nam je naš vodič kroz ovu impozantnu građevinu.
Jedno od stepeništa u ovoj zgradi inače je obloženo žolnaj keramikom, koja je vrlo karakteristična jer keramika u jedva da se i vidi. U secesiji se obilato koristila za ukrašavanje.
Na odmorištu između stepeništa nalaze se i dve ptice koje takođe imaju neku svoju priču.
Naime, levo je Turul - mitska ptica iz mađarske mitologije, koja je po predanju vodila mađarskog predvodnika plemena koji je doveo Mađare u Panonsku niziju. U jednom trenutku je navodno ptica bacila mač koji je pao na mesto na kom je osnovana Budimpešta.
Sad desne strane je gavran koji u kljunu drži vladarski prsten, Matije Korvina.
Gradska kuća je građena kao savremeni administrativno-trgovački centar u kojoj funkciji je i danas. Prizemlje zauzimaju trgovački lokali, dok je prvi i drugi sprat namenjen poreskoj upravi i kanecelarijama ostalih potrebnih službi grada. Danas su tu smešteni ostali sadržaju vrlo važni za grad – Gradski muzej sa stalnom postavkom i tematskom salom, Arhiv, Zavod za zaštitu spomenika, dok su u svečanom delu objekta smeštene kancelarije za gradonačelnika, sa pratećim opštinskim službama, Velika i Žuta većnica, i manja Zelena većnica.
Iako je objekat građen početkom prošlog veka svojom funkcijom i danas opslužuje građane našeg grada, što se da videti i na kadrovima koje smo tamo snimili.
„Tekst je objavljen u sklopu projekta koji je sufinansiran iz budžeta Grada Subotice, a na osnovu Rešenja o raspodeli sredstava budžeta Grada Subotice za sufinansiranje projekata proizvodnje medijskih sadržaja iz oblasti javnog informisanja u 2020. godini, donetog od strane Gradonačelnika Grada Subotice. Stavovi izneti u podržanom medijskom projektu nužno ne izražavaju stavove organa koji je dodelio sredstva."
(Espreso.co.rs)