BIOGRAFIJA JEDNOG LJUDSKOG TALOGA: Merčep je u grob otišao sa rukama NATOPLJENIM SRPSKOM KRVLJU!

Tomislav Merčep, ratni komandant i zapovednik policije u Pakračkoj poljani, kojeg je Vrhovni sud Republike Hrvatske 2017. godine osudio na sedam godina zatvora zbog ratnog zločina, umro je u Hrvatskoj, prenosi zlocininadsrbima.com.

Merčep (1952.) je bio hrvatski političar, optužen za ratne zločine nad srpskim civilima tokom rata na teritoriji bivše SR Hrvatske.

Tokom rata u Hrvatskoj 1990-ih bio je komadant specijalne jedinice pri MUP-u Hrvatske, za tihe likvidacije Srba. Odgovoran je za brojna ubistva Srba u Vukovaru i okolini, kao i likvidacije Srba u Pakračkoj poljani, Gospiću, Zagrebu i dr.

Ne samo da je hrvatski državni, vojni i policijski vrh bio upoznat sa njegovim nedelima, već i američka obaveštajna služba.

Imao je nekoliko suđenja, i na posletku je osuđen u februaru 2017. godine na sedam godina zatvora od hrvatskog Vrhovnog suda.

BIOGRAFIJA

Tomislav Merčep je rođen u Borovu Naselju (industrijska četvrt grada Vukovara), a srednju i Višu građevinsku školu u Vukovaru. Njegova porodica se doselila još krajem Drugog svetskog rata u Borovo iz Hercegovine. Borili su se na strani ustaša. To je bila jedna od akcija koju je vodila NDH, sa ciljem pohrvaćivanja Istočne Slavonije.

Kada je početkom 1971. godine u Hrvatskoj bunuo hrvatski proustaški pokret "MASPOK" (Hrvatsko proljeće), Tomislav Merčep kao omladinac je imao zapaženu ulogu u tom pokretu. Javno se isticao sa svojim šovninističkim ponašanjem i mržnjom prema Srbima. Pre nego što je stupio u Hrvatsku demoktratsku zajednicu, radio je kao građevinski inženjer u vukovarskom predureću "Građevinar", stoji na sajtu zlocininadsrbima.com.

POLITIČKA KARIJERA

Kao kandidat HDZ-a je na prvim lokalnim višestranačkim izborima aprila 1990. njegova parija je doživela ubedljiv poraz, jer su dobili 26% glasova, a konkurenti Savez Komunista dobio je 64% glasova. U opštini Vukovar, a i celoj državi SFRJ je zavladala velika ekonomska kriza, koja je doprinela njegovim šovinističkim akcijama i neprijateljskom delovanju protiv Srba i države Jugoslavije.

U avgustu 1992. godine se opet kandiduje kao poslanik HDZ u hrvatskom Saboru, ali je doživeo poraz. Sledeće 1993. godine uspeo je ući u Županijski dom. Krajem 1996. godine dolazi do nepremostivih razlika između Merčepa i Franje Tuđmana, koji ga je optužio za stvaranje tajnih paravojnih jedinica, pa je tako 1997. i sam Merčep rešio da napusti HDZ i oformi svoju partiju - Hrvatsku Pučku Stranku.

Merčep se kandidovao na hrvatskim predsedničkim izborima 2000. i završio je kao šesti.

RATNI ZLOČINI

Krajem 1990. godine okuplja oko sebe grupu saradnika (Branimir Glavaš, Blago Zadro, Ante Vranjković, Martin Sablić i dr.) koja je napravila planove za likvidaciju Srba u Vukovaru i destabilizaciju komunističke vlasti. Krajem marta 1991. Merčep sa svojim saradnciima u selu Bogdanovci postrojava više od 2.000 Hrvata i podeljeno im je oružje, koje je hrvatska Vlada ilegalno uvezla jeseni 1990. preko Mađarske, Austrije, Jadrana... Tako se Savez Komunista u Vukovaru raspao i njegova stranka HDZ je na silu preuzela vlast, a Merčep ušao u vukovarsku gradsku vladu i postao sekretar narodne odbrane (vojni odsek).

Od 1. aprila 1991. u Vukovaru i okolini počinje da se sprovodi teror prema srpskom stanovništvu, kao i onima koji su bili neopredeljeni po nacionalnoj pripadnosti. HDZ je bila militanta stranka sa opasnim namerama, jer su želeli samostalnost Hrvatske i etnički čistu državu. Počeli su nestanci i ubistva Srba skoro svake noći u Vukovaru. Minirani bu brojni lokali i kafane čiji su vlasnici bili Srbi. Zavladao je neopisiv stran i ogromna napetost između Srba i Hrvata. Merčep je odmah oformio svoju ličnu gardu - paravojne jedinice, od kojih su i Hrvati zazirali. Bio je gospodar života i smrti u gradu na Vuki.

13. septembra 1991. dobija nalog iz Zagreba da se povuče iz Vukovara, što je on i učinio. Imao je oštru svađu sa predsednikom Hrvatske Franjom Tuđmanom. Početkom oktobra 1991. dobija mesto komadanta Jedinice za posebne namerne pri MUP-u Hrvatske. Ta jedinica je nosila naziv "Jesenje kiše", a njen cilj je bio zastrašivanje, ubijanje i pljačkanje srpskih ciivila u Hrvatskoj. Neki od pripadnika njegove jedinice "Jesenje kiše" su kasnije uhapšeni i priznali su učešće u ubijanju srpskih civila (Siniša Rimac, Miro Bajramović i dr.). Međutim, kasnije su te optužnice odbačene zbog procedualnih grešaka i predsednik Franjo Tuđman je sve pripadnike odlikovao.

Tomislav Merčep je učestvovao u napadu na kasarnu JNA "Stanko Opsenica" u Gospiću, kada je došlo do zločina koji nisu smeli biti snimljeni kamerom.

Sa svojom jedinicom "Jesenje Kiše" Merčep je 11. oktobra 1991. osnovao koncentracioni logor "Ribarska koliba" za mučenje srpskih civila u Marinom Selu. Većina likvidiranih i mučenih Srba koji su dovedeni u ovaj logor "Ribarska koliba" je sa područija Pakraca, Daruvara, Kutine, Bjelovara, Garešnice, Moslavine i Zagreba. Svi koji su dovedeni u ovaj logor su nezakonito uhapšeni i dovedeni bez sudskog naloga.

MEDIJI O NJEMU

Tokom 1990-ih, pojedini hrvatski mediji koji su objavljivali optužbe protiv Tomislava Merčepa, najviše splitski Feral tribjun, pa su morali da plate kazne nakon što su izgubili parnice za klevetu. Dana 1. septembra 1997. Feral tribjun je objavio priznanje Mire Bajramovića, člana paravojne jedinice "Jesenje kiše". Bajramović je u tom članku eksplicitno naveo Merčepa kao svog komadanta odgovornog za mnoga ubistva i druge zločine kao što je mučenje koji su pripadnici jedinice, uključujući i njega lično, počinili u Gospiću, Pakračkoj Poljani i Slanom. Tomislav Merčep je istog dana priveden u istražni zatvor, a sledećeg dana su još trojica pripadnika te jedinice uhapšeni. Merčep je porekao optužbe.

Iste godine u splitskom Feral tribjunu pojavio i poverljivo pismo koje je Marin Vidić zvani Bili, bivši predstavnik Vlade SR Hrvatske za Vukovar u avgustu 1991. godine uputio najvišim predstavnicima tadašnje vlasti (predsedniku Republike, premijeru, ministrima odbrane i policije), ali i nekolicini opozicionih poslanika (Ivici Račanu, Savka Dabčević-Kučar, Draženu Budiši i Marku Veselici) upozoravajući na delovanje odreda pod komandom Tomislava Merčepa.

Američka obaveštajna služba CIA je 19. oktobra 1995. godine sačinila jedan dokument, tj. dosije o Tomislavu Merčepu, koji se nalazi u našoj arhivi. Tu su tačno navedene njegove zločinačke odiseje u Hrvatskoj 1991-1995, odnosno ratni zločini i etničko čišćenje srpskog stanovništva.

SUĐENjA I OPTUŽNICE

U Zagrebu 11. decembra 2010. godine je uhapšen zbog osnovane sumnje da je lično i posredno preko svoje jedinice učestvovao u ubistvima i mučenju civila 1991. na području Pakračke poljane, Kutine i Zagreba.

Njegovo privođenje u zagrebačku policiju sprovedeno je po zahtevu Županijskog državnog tužilaštva nekoliko dana nakon što je na odeljenju sudske medicine u Zagrebu identifikovano četrdesetak tela ekshumiranih na području Pakračke poljane i drugih delova Hrvatske za čije se likvidacije sumnjiči jedinica kojom je Merčep rukovodio.

Istraga za ove zločine koja je vođena pred sudom u Hagu do 2006. godine je prepuštena hrvatskom pravosuđu, pa je ono, prema rečima Ivana Zvonimira Čička, predsednika Hrvatskog helsinškog odbora, moralo da dostavljeni materijal prilagodi svojim zakonima.

Protiv njega je podignuta optužnica zbog ratnog zločina protiv civila kojom se po komandnoj odgovornosti tereti za ratni zločin ubistva 43 osobe, među kojima je troje članova srpske porodice Zec u Zagrebu. Dana 10. juna 2011. godine mu je produžen pritvor.

Merčep se tereti za protivzakonito odvođenje srpskih civila na Zagrebački velesajam (u okviru koga je tokom 1991. godine postojao logor za Srbe), zatim odvođenje civila sa šireg područja Pakraca, Novske, Garešnice... njihovo mučenje i likvidacije na toj poljani, koje su počinile jedinice rezervnog sastava MUP-a pod njegovom komandom.

U ovu optužnicu nisu ušle optužnice za ubistva Srba u Gospiću i Vukovaru 1991. godine.

Najpoznatiji slučaj je ubistvo u Zagrebu 7. decembra 1991. godine, kada je u svojoj kući likvidiran Srbin Mihajlo Zec, uspešni zagrebački mesar, dok su njegova supruga Marija i dvanaestogodišnja ćerka Aleksandra oteti i ubijeni na Sljemenu, tako što im je iz neposredne blizine pucano u glavu. U julu 2011. godine „Jutarnji list“ je objavio slike ubijene Aleksandre Zec i njene majke Marije, što je izazvalo veliku pažnju javnosti.

Zagrebački županijski sud je 12. maja 2016. izrekao nepravosnažnu presudu od 5,5 godina zatvora, za krivicu po komandnoj odgovornosti, jer nije sprečavao zločine svojih poredeđnih.

Vrhovni sud Republike Hrvatske je u februaru 2017. godine doneo pravosnažnu presudu u kojoj je Tomislav Merčep osuđen za zločine nad srpskim civilima na sedam godina zatvora. Paradoks je što dobar deo kazne Tomislav Merčep služi u banji Krapinske Toplice.

Bonus video:

(Espreso/zlocininadsrbima.com)