On je bio prvi srpski car: Da li znate gde se čuvaju posmrtni ostaci najvećeg OSVAJAČA iz loze NEMANJIĆA?

Loza koja je stvorila srpsku državu, obezbedila nezavisnost SPC-a, podizala manastire i čuvala stanovništvo vekovima... Loza u kojoj su najveći srpski osvajači - Nemanjići.

Decenijama unazad se spekuliše ko je najvažniji vladar loze Nemanjića, za vreme čije vladavine je narod najbolje živeo itd. Jedno znamo za vreme našeg poslenjeg kralja iz ove loze, teritorija naše države bila je najveća. Prostirala se na sveru od Duvana do Solunskog zaliva na jugu i od čitavog Jadrna na zapadu do Vizantije na istoku.

Naš najveći osvajač bio je Stefan Dušan Nemanjić - poznatiji kao Dušan Silni.

Ovog srpskog kralja nasledio je njegov sin Uroš V pod pseudonimom Uroš nejaki, koji nije uspeo da sačuva granice Srpskog carstva i koji je zaustavio vladavinu najpoznatije loze Nemanjića.

Dušan Silni živeo je u periodu od 1312. do 1355. godine, a vladao je Srpskom državom od 1331. do 1346. godine.

Kako je jačao svoju vlast uzdigao je srpsku crkvu sa nivoa arhiepiskopije na patrijaršiju.

Kraljevsku titulu nasledio je od svog oca, Stefana Dečanskog, međutim 1346. godine posle uzdizanja SPC-a, patrijarh mu je dao carsku krunu, tako postavši prvi srpski car.

Tokom svoje vladavine je osim mnogobrojnih zadužbina, u amanet ostavio i prvu zakonodavnu povelju - Dušanov zakonik.

O njegovoj smrti se malo toga sa sigurnošću zna pa postoji dosta teorija o tome kako je stradao. Pretpostavlja se da je preminuo od srčanog udara, groznice ili čak epilepsije. Svoje poslednje dane proveo je u mestu Devol u današnjoj Albaniji na granici sa Makedonijom.

Možda ironično u prevodu na srpski jezik Devol znači Đavo.

Car Dušan je sahranjen u manastiru Svetih Arhanđela u Prizrenu koju je on izgradio kao zadužbinu u slavu Arhangela Mihaila koji je bio krsna slava loze Nemanjića.

Profesor Radoslav Grujić, istoričar, bogoslov i arheolog je tokom svojih iskopavanja u manastiru Svetih Arhanđela kod Prizrena 1927. godine pronašao zemne ostatke cara Dušana ispod ostataka sarkofaga, na kome je u visokom reljefu od beličastog mramora, bio predstavljen car sa mačem na grudima.

Profesor Grujić je u sarkofagu pronašao opljačkan grob, ali su kosti nekim čudom ostale potpuno očuvane i pored oblinih pljački i spaljivanja svih srpskih svetinja koje su se dešavale u proteklim decenijama osmanske vladavine.

Tom prilikom zabeležio je da su se narod i potomci stare vlastele bukvalno otimali oko kostiju cara Dušana kao oko amajlije. Njegovi uspesi izgledali su nenadmašivi, pa su i njegovim moštima pripisivali magičnu moć.

Zbog sumnje da je ubio svog oca, nikada nije proglašen za svetitelja i njegov kult nikada nije bio uspostavljen, barem ne u religijskom smislu. U nacionalnom, državnom smislu, Nemanjićko srpsko carstvo je bilo najveće u vreme njegove vlasti, i bila je jedna od najsređenijih država svog vremena na celom Starom kontinentu

.

Od 1968. godine mošti cara Dušana se nalaze u crkvi Svetog Marka u Beogradu. Dušan Glumac, profesor Bogoslovskog i Filozofskog fakulteta u Beogradu s početka druge polovine 20. veka, ovaj potez opisao je kao poziv na ponovno okupljanje i jačanje srpskog roda.

Zbog najavljenog opela prenos nije mogao da se otkaže, a ovom događaju prisustvovalo je hiljade i hiljade ljudi.

Nakon prenosa moštiju uz sve crkvene počasti, telo je položeno u posebno pravljen crni mermerni sarkofag koji se nalazi uz južni zid glavnog broda crkve Svetog Marka na Tašmajdanu.

Ukoliko već niste, obavezno otiđite da posestite grob našeg najvećeg osvajača i prvog srpskog cara - cara Dušana.

(Espreso/Srbijadanas/DČ)