ŠIMPANZE JEDU BILJKE KOJE LEČE: Ove životinje se LEČE SAME, tačna znaju da odaberu onu koja ima LEKOVITA SVOJSTVA

Kada šimpanzama nije dobro, one traže i jedu biljke koje imaju lekovita svojstva, otkriva nova studija.

Divlje šimpanze jedu različite delove raznih biljaka, uključujući lišće, voćne plodove, drvo i semenke smokava i drugih vrsta biljaka. Veliki deo njihove hrane je bogat hranljivim materijama, ali šimpanze jedu i namirnice siromašne vlaknima, mineralima i vitaminima, pa se pretpostavlja da ih unose u organizam zbog njihovih medicinskih svojstava.

To je bila tema istraživanja Elodi Frejman sa Univerziteta Oksford i njenih kolega koji su proveli osam meseci prateći ponašanje i zdravlje 51 šimpanze iz dve susedne zajednice koje žive u šumi Budongo u Ugandi, prenosi Discoverwildlife. Tokom ovog vremena, mnoge povređene i bolesne šimpanze primenjivale su samolečenje određenim biljkama. Tako je jedan mužjak sa povređenom rukom jeo lišće određene vrste paprati (Christella parasitica), šimpanza sa parazitskom infekcijom konzumirala je koru sa drveta mačijeg trna (Scutia myrtina), a odrasla ženka sa teškom dijarejom jela je koru i smolu sa istočnoafričkog drveta mahagonija (Khaya anthotheca).

Frejmanova je potom sakupila uzorke ovih biljaka – 17 uzoraka iz 13 vrsta – i izvršila testove kako bi procenila njihovu lekovitost. Utvrđeno je da 88 posto biljnih ekstrakata ima antibakterijska svojstva. Mrtvo drvo sa drveta iz porodice Dogbane (Alstonia boonei) imalo je najjaču antibakterijsku aktivnost i antiinflamatorna svojstva pa se pretpostavlja da ih šimpanze koriste za lečenje rana. Otkriveno je i da 33 procenta biljnih ekstrakata ima antiinflamatorna svojstva, uključujući koru i smolu sa istočnoafričkog drveta mahagonija i listove paprati C. parasitica.

Rezultati istraživanja pokazuju da bolesne šimpanze namerno traže specifične biljke sa lekovitim učinkom, a ovakvo ponašanje zahteva osnovnu svest o lekovitim svojstvima biljnih vrsta u njihovom prirodnom okruženju.

Pre ove studije, istraživači su znali za dve tradicionalno korišćene vrste lekova koje su šimpanze koristile za samoizlečenje: one su žvakale srž grma nalik beloj radi (Vernonia amygdalina), a zatim bi pljunule vlakna i gutale gorke sokove koji, kako se smatra, ubijaju parazitske crve. Majmuni su viđeni kako jedu nesvarljivo čekinjasto lišće koje utiče na kontrahovanje creva, pomažući nasilno izbacivanje parazita.

Frejmanova ukazuje na to da šimpanze možda imaju daleko bolja znanja o apoteci iz šume u odnosu na ljude. Autori studije kažu da ovim istraživanjem žele da pokažu kako učenje od naših rođaka primata može da ubrza otkrivanje novih lekova, istovremeno naglašavajući važnost očuvanja i zaštite "šumskih apoteka".

Bonus video:

(Espreso/Telegraf/Prenosi A.M.)