OVAJ MANASTIR JE DELIO SUDBINU SRPSKOG NARODA: Srušen, a onda podignut iz PEPELA! Za njega se vezuje JEDNA LEGENDA

Jedna od mnogobrojnih svetinja koje krase Srbiju jeste i manastir Svete Trojice koji se nalazi između Petrovca na Mlavi i Žagubice u ataru sela Ždrelo.

Prema predanju stari manastir je podigao kralj Milutin krajem trinaestog veka ili početkom četrnaestog veka.

Sagrađen je pored izvora lekovite vode. Prema legendi mnogi bolesnici su posle upotrebe ove vode i molitve Bogu progledali.

Ideju da na temeljima nekadašnje crkve Svete Trojice sazida manastir Sima Stevanović iz Ždrela dobija 1955. godine. Početkom 1998. on pribavlja saglasnost nadležnih institucija i počinje sa zidanjem, a završava manastir 2001. Crkva je jednobrodna građevina sa jednim kubetom u vizantijskom stilu.

"Kada pogledate sa glavnog puta primetićete svetinju koja kao da je srasla sa okolnim padinama homoljskih planina i bogatom i prelepom prirodom. Istorija ove svetinje je veoma duga i burna. Manastir je delio sudbinu srpskog naroda i zajedno sa njim je stradao, a potom se dizao iz pepela", priča za portal Espreso kustos Vladimir Kojanić.

Prema istorijskim dokumentima, prvo veće stradanje u manastiru dogodilo se 1791. godine kada su Osmanlije na praznik "Svete Trojice" izvršile masakar.

"Za vreme praznika narod se nalazio u manastiru. Bilo je dosta žena, dece, staraca... Kada su Turci to primetili, pozvali su narod da izađe vani kako bi im nešto saopštili. Kada su vernici izašli, Turci su okružili devojke i žene. One koje su im se dopale odmah su odveli u roblje, a one koje nisu, odveli su sa ostalim narodom na pogubljenje. Masakrirali su ih bez milosti. Monasi kada su videli pokolj, molili su da i njih pobiju, ali Turci su to odbili i naredili su im da sakupljaju porez za njih", objašnjava Kojanić.

Međutim, nakon dve godine od ove tragedije, osmanlije su spalile manastir do temelja.

"Zbog toga što su monasi odbijali da prikupljaju porez za njih, Turci su najpre pobili monahe, a zatim spalili manastir te 1793. godine. Manastir je stajao u ruševinama, obrastao gustom šumom i šipražjem, ali verni narod nije zaboravio ovu svetinju. Svakog Petrovdana se okupljao oko jednog viševekovnog hrasta i sekao je slavski kolač, a zatim je oko hrasta uvek išla litija", priča Kojanić.

Brojna arheološka istraživanja

"Tokom arheoloških istraživanja u porti manastira pronađeni su mnogobrojni predmeti, rekviziti, pa čak i ljudske kosti. Razne dragocenosti od bakra i srebra poput krstova, kao i bogoslužbenih predmeta. Nedaleko od manastira je prokopano i pronađeno rimsko kupatilo, a u samom manastiru navodno ima puno izvora lekovite vode o čemu svedoče mnogi ljudi iz ovog kraja i cele Srbije", kaže Vladimir Kojanić.

Inače, manastir Svete Trojice se sastoji iz tri oltarska dela. Zidan je u srpsko- vizantijskom stilu i bogat je ikonama. Jedne od najlepših su ikona Svete Petke, ikona Svetog Nikole, ikona Svetog Nektarija Eginskog i brojne druge.

Danas u manastiru živi stari iguman otac Gligorije koji ima 91. godinu. U duhovnom poslu mu pomaže otac Makarije.

Bonus video:

(Espreso/Miloš Dojčinović)