OTKRIVAMO
DA LI POVREMENI POST STVARNO DELUJE? Nova studija otkriva kako on utiče na gubitak telesne težine
Za potrebe studije dr Benet i njene kolege su pokušale da utvrde da li intervali tokom kojih su ljudi jeli obroke imaju ikakve veze sa promenom telesne težine tokom vremena
Vremenski ograničeni obrasci ishrane, poznati kao "povremeni post" - možda nisu toliko korisni za gubitak težine kao što se ranije mislilo, pokazuju nova istraživanja.
Tvrdnja dolazi iz nove studije objavljene prošle nedelje u "Journal of the American Heart Association", koja je otkrila da je najveći pokazatelj promene telesne težine tokom vremena učestalost i količina obroka koje jedu, a ne vreme obroka.
- Više malih obroka bilo je povezano sa gubitkom težine tokom vremena. I više velikih ili srednjih obroka ili samo više obroka uopšte je bilo povezano sa povećanjem telesne težine tokom vremena - rekla je za "Health" koautorka studije Vendi Benet, vanredna profesorka medicine na Medicinskom fakultetu Univerziteta Džon Hopkins.
- I to nas navodi da mislimo da tajming nije toliko važan u smislu sprečavanja povećanja telesne težine ili čak promovisanja gubitka težine - dodaje.
Za potrebe studije dr Benet i njene kolege su pokušale da utvrde da li intervali tokom kojih su ljudi jeli obroke imaju ikakve veze sa promenom telesne težine tokom vremena. Istraživače je posebno zanimalo vreme između nečijeg prvog i poslednjeg obroka u danu.
Tokom šest meseci, 547 učesnika, od kojih su većina bile bele žene sa prosečnom starošću od 51 godine, koristilo je aplikaciju da prati svoje navike spavanja, kada su jeli i približnu veličinu/količinu obroka ili užine koju su jeli. Prosečan indeks telesne mase (BMI) za učesnike bio je 30,8, što se prema BMI standardima smatra gojaznim.
Istraživači su zatim pristupili svojim zdravstvenim podacima i težini koju su učesnici imali 10 godina pre studije, a za većinu učesnika, istraživači su imali pristup podacima od pre šest godina. Većina učesnika je rekla da su njihove navike u ishrani ostale konzistentne, rekla je dr Benet, što je omogućilo istraživačima da pretpostave da su te navike zabeležene tokom studije bile prilično slične onima koje su bile tipične za svakog učesnika.
U proseku je prošlo 11,5 sati između prvog i poslednjeg obroka učesnika studije. Ali čak i kada se ovaj broj promenio, istraživači nisu videli nikakvu razliku u promeni težine učesnika. Umesto toga, učestalost i količina obroka koje je osoba jela bili su bolji pokazatelji da li će tokom vremena osoba izgubiti ili dobiti na težini.
Konkretno, ukupan dnevni broj velikih obroka (obroci sa više od 1.000 kalorija) i srednjih obroka (obroci sa 500-1.000 kalorija) bili su povezani sa povećanom težinom tokom šestogodišnjeg perioda praćenja. Manje malih obroka (obroci sa manje od 500 kalorija) svakog dana bili su povezani sa smanjenom težinom.
Studija nije mogla da utvrdi da li određene vrste povremenog posta, kao što je 16:8, koji se sastoji od gladovanja od 16 sati i jedenja od osam u toku 24-časovnog dana, imaju bilo kakav uticaj na težinu tokom vremena, dr Benet je objasnila.
Ali ograničavanje vremena tokom koje se osoba hrani, na primer, jede samo između 10 i 18 časova, možda neće, barem za opštu populaciju, imati značajan uticaj na gubitak težine.
(Espreso/Ona.rs)