OVO JE PRVA ŽENA ĐUZE STOJILJKOVIĆA: Nećete moći da DOĐETE sebi kada vidite o KOME se RADI (FOTO)

Vlastimir Đuza Stojiljković bio je srpski pozorišni, filmski, radio i TV glumac.

Vlastimir „Đuza” Stojiljković je rođen u učiteljskoj porodici, od oca Mladena i majke Leposave. Majka ga je učila u prvom i drugom razredu, a otac u trećem i četvrtom. Završio je gimnaziju u Kruševcu, a glumom se bavio amaterski još kao srednjoškolac. Po završetku srednje škole se upisao na Rudarsko-geološki fakultet, koji je napustio u trećem semestru i upisao se na Akademiju pozorišnih umetnosti.

Godine 1983. dobio je Oktobarsku nagradu grada Beograda, a 2001. je dobio Dobričin prsten. Godine 2009. je dobio Statuetu Zlatni ćuran za životno delo.

Profesionalnu karijeru je započeo 1946. godine u Kruševačkom pozorištu. Još tokom studija na Pozorišnoj akademiji počinje da igra 1951. u Beogradskom dramskom pozorištu (BDP). U BDP je radio do 1968, nakon čega je prešao u Atelje 212. U BDP se vratio 1978. i ostao tamo do 1985, kada je ponovo prešao u Atelje 212, u kom je igrao do penzionisanja 1995.

Često je gostovao u brojnim predstavama drugih teatara (Jugoslovensko dramsko pozorište, Narodno pozorište u Beogradu, Narodno pozorište Republike Srpske u Banjaluci, Zvezdara teatar i dr). Odigrao je više od 150 pozorišnih uloga.

Na filmu je debitovao 1957. u Tuđoj zemlji Jožea Galea. Veliku popularnost je stekao filmom Ljubav i moda, za koji je otpevao čuvenu pesmu Devojko mala. Osim te pesme, snimio je još nekoliko koje su objavljene na singl pločama. Prvu filmsku glavnu ulogu odigrao je u ratnoj drami Noći i jutra Pjera Majhrovskog 1959. Za poslednju filmsku ulogu u ostvarenju Bez stepenika osvojio je posthumno Grand Prix na Filmskim susretima u Nišu. Ostvario je ukupno 18 uloga u igranim filmovima. Nekoliko puta je nadsinhronizovao druge kolege u filmovima, te otpevao naslovne numere za nekoliko filmova u kojima nije igrao.

Na TV se prvi put pojavio u prvoj uživo emitovanoj drami TV Beograd Pogubljenje 1958. godine. Veliku popularnost je stekao ulogom Rodoljuba Petrovića u dugovečnoj seriji Pozorište u kući. Godine 1963. bio je s Milenom Dravić domaćin u novogodišnjem šou-programu Dugme za peti sprat. Tokom 1976. i 1977. vodio je zabavni šou program Čast mi je pozvati vas na TV Beograd.

Sredinom ’90-ih je odigrao ulogu simpatičnog italijansko-srpskog plemića varalice Kontea Marija Marka del Tintoreta u seriji Srećni ljudi Siniše Pavića.

Ostvario je više od 100 uloga u TV dramama, serijama, zabavnim emisijama i drugim TV programima na TV Beograd (danas Radio Televizija Srbije), Televiziji Novi Sad, Televiziji Sarajevo i drugim.

Na Radio Beogradu ostvario je više od 340 uloga u Dramskom programu (prvi put pred mikrofonom 1953. u drami Cvrčak na ognjištu po Dikensu). Krajem 1980-ih je vodio radio program Zabavnik na Radio Beogradu, a učestvovao je i u drugim zabavnim emisijama ove radio stanice.

Stojiljković je takođe pozajmljivao glasove junacima brojnih crtanih filmova ali je ostao najviše upamćen kao Patak Dača, Pepe le Tvor, Optimus Prajm iz Transformersa i Rafaelo i Leonardo iz Nindža kornjača.

Početkom oktobra 2014. godine Đuza je doživeo moždani udar. Iz Kliničkog centra prebačen je na Institut za rehabilitaciju u Sokobanjskoj ulici. Krajem maja 2015. godine Đuza je prebačen na Kliniku za infektivne i tropske bolesti Kliničkog centra Srbije, gde je i preminuo 17. juna 2015. u 86. godini.

Komemoracija povodom smrti barda srpskog glumišta održana je 22. juna u prepunoj dvorani Ateljea 212 na sceni „Mira Trailović”. Od Đuze su se oprostile brojne kolege i prijatelji (Branimir Brstina, Svetlana Ceca Bojković, Nikola Ristanovski i dr.).

Đuza je kremiran u utorak 23. juna u 15 časova na Novom groblju u Beogradu.

Ženio se dva puta. Njegova prva supruga bila je glumica Olga Stanisavljević, koja je preminula je 1987. godine. Drugi put se oženio sa Dušankom Vranjanac.

(Espreso)