gledajte
EVO GDE JE ZAPRAVO ROĐENA NEDA ARNERIĆ: Ovo niste znali
Nakon velike popularnosti šezdesetih i sedamdesetih godina prošloga veka, glumica je i devedesetih doživela veliku slavu — zahvaljujući blokbasteru Tri karte za Holivud i televizijskoj seriji Policajac sa Petlovog brda
Neda Arnerić bila je srpska filmska, televizijska i pozorišna glumica, diplomirana istoričarka umetnosti i bivša političarka.
Njen prvi film, San iz 1966, napravio je od Nede prvu dečju filmsku zvezdu Jugoslavije, dok joj je godinama kasnije uloga mlade u kultnom Ko to tamo peva obezbedila status seks—simbola. U karijeri dugoj pola veka, Arnerićeva je ostvarila upamćene uloge u filmovima Jutro, Podne, Višnja na Tašmajdanu, Ukleti smo, Irina, Ispravi se Delfina, Užička republika,, Valter brani Sarajevo, Varljivo leto ’68, Tajvanska kanasta, Večernja zvona, S.O.S - spasite naše duše, Promeni me, Za kralja i otadžbinu i drugima. Igrala je i u mnogobrojnim italijanskim filmovima.
Nakon velike popularnosti šezdesetih i sedamdesetih godina prošloga veka, glumica je i devedesetih doživela veliku slavu — zahvaljujući blokbasteru Tri karte za Holivud i televizijskoj seriji Policajac sa Petlovog brda.
Glumica je dobitnica Nagrade Pavle Vuisić za životno delo, koja se dodeljuje glumcu „kao priznanje za izuzetan doprinos umetnosti glume na domaćem filmu“. Takođe, dobitnica je dve Arene na Filmskom festivalu u Puli — Zlatne za film Haloa — praznik kurvi i srebrne za ulogu u drami Ispravi se, Delfina, za koju je dobila i Nagradu Carica Teodora.
Već od rane mladosti pokazivala je interes za scensku umetnost. Učila je balet u Dečjoj baletskoj grupi Danice Šetine (1961—1964) i bila član Dečje dramske grupe Radio Beograda (1963—1966). Kao trinaestogodišnja devojčica (1966), snimila je svoj prvi film „San“, scenariste i reditelja Puriše Đorđevića i postala prva dečja filmska zvezda u bivšoj Jugoslaviji. Završila je Devetu gimnaziju u Beogradu, a već 1968. godine je upisala Akademiju za pozorište, film, radio i televiziju u Beogradu klasi prof. Milenka Maričića.
U periodu od 1969. do 1974. godine živela je i radila u inostranstvu i u Jugoslaviji, kada je snimila čak 15 filmova. Od 1974. godine živi u Beogradu, a radi u Srbiji i bivšim jugoslovenskim republikama. Za ulogu Delfine, u filmu „Ispravi se, Delfina“, reditelja Aleksandra Đurčinova, 1977. godine dobila je „Srebrnu arenu“ na Filmskom festivalu u Puli, kao i nagradu Nagrada „Carica Teodora“ na Festivalu glumačkih ostvarenja u Nišu. 1980. godine, diplomirala je istoriju umetnosti na Filozofskom fakultetu u Beogradu.
Od 1985. do 1999. godine vodila je sopstvenu galeriju „Atrijum“ u Beogradu. Dobitnica je „Zlatne arene“ na Filmskom festivalu u Puli (1988) za ulogu u filmu „Haloa - Praznik kurvi“, reditelja Lordana Zafranovića.
U pozorištu se prvi put pojavljuje sa 15 godina u dečijoj predstavi „Crveno i plavo u dugi" (Pozorište „Boško Buha", režija Arsenije Jovanović). Zatim slede gostovanja u mnogim pozorištima po Srbiji, ali najzapaženije uloge Neda je ostvarila u predstavama „Profesionalac" (izvedena 416 puta u Zvezdara teatru) i „Igra parova" (izvedena 200 puta u Beogradskom dramskom pozorištu). Svoju monodramu „Jovana od metroa" sa uspehom je igrala u Ateljeu 212.
Za svoja ostvarenja na filmu, 2009. godine, dobila je „Plaketu Jugoslovenske kinoteke“. 2010. godine dodeljena joj je Nagrada „Pavle Vuisić“, koja se dodeljuje glumcu za životno delo.[4] Ovako je odlučio žiri koji čine prethodni dobitnici ovog prestižnog glumačkog priznanja, u sastavu: Mira Stupica, Mira Banjac i Bogdan Diklić.
Bila je udata za reditelja Dejana Karaklajića, glumca Radeta Markovića i lekara Milorada Mešterovića.
U karijeri dugoj 53 godine, snimila je više od 110 filmova i odigrala preko 40 uloga u pozorištu.
O njoj je Anita Panić napisala monografiju „Neda Arnerić: Čarobna melanholija”
Rođena je u Knjaževcu.
(Espreso)