biografija
OVO JE PRAVO POREKLO MIRE BANJAC: Malo ko zna ODAKLE joj JE OTAC, IZNENADIĆETE SE
Televizijsku karijeru započela je 1964. godine ulogom u filmu „Boj na Kosovu“. Do sada je ostvarila više od 160 uloga u televizijskim filmovima i serijama, dugometražnim i kratkim filmovima
Mirjana Banjac, poznatija kao Mira Banjac je srpska pozorišna, filmska i televizijska glumica. Rođena je 4. novembra 1929. godine u Erdeviku. Danas sa sinom Branimirom Branom Jovanovićem živi u Novom Sadu. Pozorišnu karijeru je započela u Sremskoj Mitrovici. Igrala je u Narodnom pozorištu u Banjaluci, te Srpskom narodnom pozorištu u Novom Sadu. Od 1970. godine je bila član „Ateljea 212“ na čijoj sceni je ostvarila brojne značajne uloge.
Televizijsku karijeru započela je 1964. godine ulogom u filmu „Boj na Kosovu“. Do sada je ostvarila više od 160 uloga u televizijskim filmovima i serijama, dugometražnim i kratkim filmovima. Mnogi je pamte kao Mariju iz istoimene serije ili Danicu Čvorović iz filma „Balkanski špijun“, dok je mlađim generacijama ostala u sećanju kao Ružica Sinđelić iz serije „Vratiće se rode“. Još kao devojčica postala je član Prve proleterske brigade. Danas kaže da se to desilo „zahvaljujući“ Dragutinu Gostuškom i Predragu Tasovcu. Bila je deo kulturne sekcije, s kojom je obilazila Sremski front. Po završetku rata vratila se kući, i vanredno završila školu. Zahvaljujući svojoj učiteljici koja je prepoznala njen veliki talenat odlučila je da upiše Državnu muzičku školu u Novom Sadu. Položila je prijemni ispit i diplomirala 1950. godine.
Njena karijera na „daskama koje život znače“ počinje još u vreme dok je pohađala Pozorišnu školu u Novom Sadu. U periodu od 1949. do 1951. godine igrala je u pozorištu u Sremskoj Mitrovici, a od 1953. do 1955. bila je član ansambla Narodnog pozorišta u Banjaluci. Nakon toga prešla je u Srpsko narodno pozorište u Novom Sadu gde je bila stalni član ansambla sve do 1970. godine kada je prešla u Beograd i dobila stalni angažman u „Ateljeu 212“. Iako je odigrala na stotine uloga, mnogi ljubitelji pozorišta pamte je kao ćerku Katicu u predstavi „Radovan Treći“. Mnogi se slažu da je upravo Katica obeležila njenu pozorišnu karijeru, ali ništa manje nije značajna ni predstava „Korešpondencija“ koja se na repertoaru „Ateljea“ nalazila više od 20 godina.
Na malim ekranima Mira Banjac se prvi put pojavila 1964. godine u istorijskoj TV drami „Boj na Kosovu“ koju je režirao Jovan Konjović po delu književnika Radoja Domanović. Usledila je uloga u komediji „Džandrljivi muž“ koja predstavlja adaptaciju istoimenog dela Jovana Sterije Popovića u režiji Zdravka Šotre. Odigrala je epizodnu ulogu u TV seriji „Probisvet“ , a 1968. godine je sa Mijom Aleksićem, Nušom Marović i drugima snimila komediju „Pusti snovi“. Sledeće godine je glumila Persu Micić u hit komediji „Silom otac“ u kojoj su glavne uloge igrali Miodrag Petrović Čkalja, Dragutin Dobričanin, Mihajlo Bata Paskaljević i drugi.
Manju ulogu odigrala je u Šotrinoj seriji „Rođaci“, a naredne godine pojavila se u seriji „S vanglom u svet“ koja je emitovana na programu Televizije „Beograd“. Posle epizodne uloge u seriji „Diplomci“ pojavila se u TV drami „Sladak život na srpski način“.
Glavnu ulogu je tumačila u filmu „Jedan ujak Hojan“ iz 1972. godine koji je režirala Vera Belogrlić, po scenariju Josipa Kriškovića. Sa Darom Čalenić, Jelisavetom Sekom Sablić, Đuzom Stojiljkovićem, Verom Čukić i drugima, iste godine je snimila komediju „Glumac je glumac“. Iste godine tumačila je glavnu ulogu u komediji Milana Jelića „Ne gazite muškatle“.
Mira Banjac je rođena kao Mirjana T. Banjac 1929. godine u sremskom mestu Erdevik. Majka joj je bila rodom iz Erdevika, a otac je veći deo života proveo u Detroitu u Sjedinjenim Američkim Državama (SAD). On je potomak Sremaca koji su emigrirali u Ameriku, a u Erdevik je prvi put došao tek kada je imao 21 godinu. Njeni roditelji su se venčali, a da se nisu ni poznavali. Otac nije govorio srpski, a majka engleski. Ipak, ostali su četiri godine u braku u kome su dobili ćerku Miru.
Nakon četiri godine on je poželeo da se vrati u SAD, uz obećanje da će poslati kartu za suprugu i ćerku kako bi mu se tamo pridružile. Svoje obećanje je i ispunio, ali Mirini ujaci nisu dopustili da ona i majka krenu na tako daleko putovanje. Zato su ostale u Erdeviku.
Pred sam početak rata majka se zaposlila u fabrici šećera u Beogradu, a Mira je živela sa bakom i tetkom s očeve strane. Početkom rata granice su zatvorene, pa se majka i ćerka nisu mogle videti pune četiri godine.
(Espreso)