životna priča
ZVALI SU JE CRNOM PRINCEZOM BEOGRADA: Doživela je TRAGIČNU SUDBINU punu BOLESTI, SMRTI i POROKA! (VIDEO)
Otišla je tiho, sama, u uslovima koji su bili daleko ispod ljudskog dostojanstva
1. aprila 1959. godine rođena je Margita Stefanović Magi, jedna od najznačajnijih muzičarki na sceni bivše Jugoslavije. Duga crna kosa i neverovatna harizma su ono po čemu je ikona rokenrola bila prepoznatljiva. Osemdesetih godina bila je prozvana crnom princezom, a najveću popularnost je stekla je kao član benda “Katarina Velika II”, kasnije EKV.
Margita je bila velika umetnica, školovana pijanistkinja i kompozitorka. Bila je deo beogradskog boemsko-umetničkog kruga, kome su pripadali i ostali članovi ove grupe.
“U mom normalnom, stabilnom životu najnestabilniji deo sam upravo ja. I to ne zbog kakve psihičke ili ne znam kakve nestabilnosti, već zbog stalnog traženja u svim mogućim oblastima umetnosti i života”, tvrdila je jednom prilikom Magi.
Srednju muzičku školu je završila kao najtalentovanija pijanistkinja, nakon čega je dobila poziv za nastavak obrazovanja na prestižnom konzervatorijumu u Moskvi. Na nagovor majke, koja nije želela da tako mlade ode od kuće, Magi je odbila ovaj poziv.
Ostala je u Beogradu i upisala Arhitektonski fakultet koji je završila 1982. godine kada se, sa svojim dečkom Srđanom Vejvodom zainteresovala za andergraund scenu i usmerila život u tom pravcu.
U proleće iste godine je upoznala Milana Mladenovića, a ubrzo nakon toga na jednoj od proba tadašnje grupe “Katarina II” pozvana je u bend u kojem je ostala sve do kraja 1994. godine, odnosno do Mladenovićeve smrti, koja je, ujedno, označila i kraj postojanja pravog EKV-a.
Istovremeno je učestvovala u stvaranju albuma mnogih jugoslovenskih bendova, među kojima su i “Karlowy Vary”, “Elvis J. Kurtović & His Meteors”, “Van Gogh” i “Babe”. Komponovala je muziku za filmove “Prvi put s ocem na jutrenje”, “Vera Hofmanova”, “Povratak Vuka Alimpića”, “Plavi plavi”, a učestvovala je i u pozorišnim produkcijama “Klasni neprijatelj” i “Tri sestre”.
Na poziv reditelja Gorana Markovića, oprobala se i kao glumica 1985. godine u ulozi Dragane u filmu “Tajvanska kanasta”.
Nakon smrti Milana Mladenovića i raspada grupe EKV, nastavila je da svira u bendu “Kurajberi” i gostovala na albumima “Glisersa”, “Ziona” i “Direktora”, a 1995. godine, zajedno s grupom mladih beogradskih muzičara, formirala je bend EQV i objavila album pod nazivom “Ti si sav moj bol”, inspirisan poznatom pesmom “Ekatarine Velike”.
Sve njene uspehe godinama je pritiskala borba s teškim narkoticima, koja je postala još intenzivnija kada joj je 1996. preminuo otac. Pokušala je da se oslobodi poroka tako što je prodala porodični stan u Beogradu i kupila dva manja u predgrađu, a sa ostatkom novca uplatila putovanje u Indiju.
Velika želja joj je bila da u ovoj zemlji u potpunosti promeni način života. Međutim, to je bio još jedan neuspeli pokušaj pa je po povratku kući povukla nove teške poteze. Prodala je oba stana i ubrzo potrošila sav novac i postala beskućnica.
Potpuno nemoćna i osamljena, poslednje godine života provela je u napuštenoj garaži u predgrađu Borče, a zatim u skloništu za beskućnike na Voždovcu. Bila je osuđena na milost prolaznika, humanitarnu pomoć i mrvice hrane koje su joj s vremena na vreme donosili njeni obožavatelji.
U avgustu 2002. Margita Stefanović je primljena na Infektivnu kliniku u Beogradu, gde je preminula 18. septembra. Imala je 43 godine i bila je poslednji član iz originalne postave grupe EKV-a.
Pre nje, 25. septembra 1992. godine umro je bubnjar Ivica Vidović, koji je, prema nekim podacima, prva registrovana HIV pozitivna osoba u bivšoj Jugoslaviji.
5. novembra 1994. preminuo je frontmen Milan Mladenović od raka pankreasa, srčani udar 13. oktobra 1998. bio je koban za basistu Bojana Pečara, dok je bubnjar Dušan Dejanović 2000. godine izgubio bitku za život, takođe od posledica AIDS-a.
Šest godina posle njene smrti, u knjizi Aleksandra Ilića “Vrati unatrag” javnosti je prvi put potvrđen i podatak da je, zbog intravenoznog korištenja narkotika, i Magi bila zaražena HIV-om.
O crnoj princezi jugoslovenskog novog talasa govori se u superlativu, odnosno o napaćenoj duši žene koja je samo volela život. Otišla je tiho, sama, u uslovima koji su bili daleko ispod ljudskog dostojanstva.
Nekada najblistavija zvezda jednog andergraunda, zarobljena u mreži narkomanije, završila je na dnu. Iza sebe je, ipak, ostavila mnogo. Na njenim taktovima omladina i danas odrasta, a albumi “Katarine II” i “Ekatarine Velike” danas su možda i više cenjeni nego u vreme kad su se pojavili.
(Espreso / Opanak)